فرارو- اخیراً گزارشی به بیرون درز کرده که نشان می‌دهد یک شرکت دانش بنیان که وابستگی آن به سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده آشکار شده است، در حال توسعه طرحی برای احیای برخی موجودات منقرض شده همچون ماموت‌های پشمالو است، اما چرا یک سازمان اطلاعاتی همچون سیا باید به احیای همچین موجوداتی علاقمند باشد.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، شرکت مورد اشاره In-Q-Tel نام دارد و ماموریت آن (طبق وب سایت آن) سرمایه گذاری در فناوری‌هایی است که امنیت ملی ایالات متحده را تقویت می‌کند. این شرکت که بیش از ۲۰ سال قدمت دارد، اخیراً شرکت دانش بنیان دیگری به نام Colossal Biosciences را خریداری کرده است که این آخری به دلیل برنامه‌های خود برای احیای جانوران منقرض شده شهرت دارد.
این شرکت، سال گذشته با اعلام قصد خود برای بازگرداندن ماموت پشمالو که حدود ۴۰۰۰ سال پیش منقرض شد، خبرساز شد. هدف اعلام شده این شرکت این است که ظرف پنج سال یک ماموت را به جهان بیاورد.
این شرکت همچنین در تابستان امسال نیز اعلام کرد که برنامه‌ای برای احیای ببر تاسمانی را که در اوایل قرن بیستم با شکار بی رویه منقرض شد، احیا کند.
ادعای شرکت Colossal بر این مبنا قرار دارد که این کار نه تنها می‌تواند اقتصاد‌های محلی را تقویت کند بلکه می‌تواند در نهایت تغییرات اقلیمی را نیز کنترل کند که در نهایت به سود خود انسان هاست.
اما در سمت دیگر منتقدان این ایده نیز انتقاد‌هایی را مطرح می‌کنند؛ آن‌ها استدلال می‌کنند که زیستگاه‌های اصلی بیشتر حیوانات منقرض شده دیگر وجود ندارد و بودجه‌ای که برای انقراض در نظر گرفته می‌شود بهتر است برای حفاظت از گونه‌هایی که هنوز وجود دارند، سرمایه گذاری شود.
همچنین حیواناتی که از ژنوم گونه‌های منقرض شده و نزدیک‌ترین عموزاده‌هایشان کنار هم قرار گرفته‌اند، همان حیواناتی نیستند که سال‌ها پیش ناپدید شدند. این حیوانات جدید، گونه‌های مشابهی ندارند که به آن‌ها بیاموزد چگونه با محیط زندگی جدید خود تعامل کنند.
اما جدای از این بحث‌های علمی و اخلاقی در خصوص خوب بودن یا نبودن احیای حیوانات منقرض شده، حضور و سرمایه گذاری سازمان اطلاعات آمریکا در این خصوص کمی عجیب به نظر می‌رسد.
چرا چنین سازمان اطلاعاتی باید دغدغه احیای حیوانات منقرض شده را داشته باشد؟ در یک پست وبلاگی که در ۲۰ سپتامبر در وب سایت شرکت In-Q-Tel منتشر شد، یکی از مدیران این شرکت نوشت: «از نظر استراتژیک، این موضوع کمتر به خود ماموت‌ها و بیشتر به توانایی آن‌ها مربوط می‌شود».
این گزاره در واقع می‌تواند به عنوان کلید این معما مطرح شود. به نظر می‌رسد سازمان اطلاعاتی سیا بیش از آنکه دغدغه احیای حیوانات منقرض شده را داشته باشد، احتمالاً بیشتر به توانایی‌های منحصر بفردی که این جاندارن داشتند، توجه دارند.
البته هنوز این موضوع نیز مبهم است که برای مثال توانایی‌های منحصر بفرد یک ماموت پشمالو چطور و چگونه قرار است توسط سازمان اطلاعاتی سیا مورد استفاده قرار گیرد. آیا آن‌ها واقعاً می‌خواهند از این موجودات برای اهداف امنیتی استفاده کنند یا اینکه قصد بهره گیری از ژن‌های آن‌ها برای موجودات دیگر و یا حتی انسان را دارند.