آلزایمر یک بیماری زوال عصبی است که با شروع تدریجی و پیشرفت مداوم همراه است و به مرور با تاثیر بر حافظه و توانایی‌های ذهنی دیگر مانند تفکر، استدلال و قضاوت، فرد را در انجام وظایف روزمره زندگی با مشکلات متعدد مواجه می‌کند
به گزارش همشهری، آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد زوال عقل (دمانس) است. این بیماری اغلب پس از ۶۵ سالگی و بیشتر در بانوان رخ می‌دهد. اغلب شروع آلزایمر آرام است و شاید تشخیص این بیماری در مراحل اولیه مشکل باشد.
سه علامت بالینی اختلال حافظه، نقایص بینایی و فضایی و اختلال گویایی می‌تواند به تشخیص آن کمک کند که در سه گروه کلی طبقه بندی می‌شود:
اختلال حافظه: در حدی که در انجام فعالیت‌های روزانه دچار مشکل می‌شود.
گم کردن زمان و مکان: فراموش کردن روز‌های هفته، تاریخ و ساعت
ضعف بیان: فرد مبتلا به آلزایمر گاهی کلمات ساده را از یاد برده و لغات نامناسب را جایگزین می‌کند و اشتباهات دستوری دارد.
جا به جا گذاشتن اجسام: به عنوان مثال فرد کیف پولش را در یخچال می‌گذارد.
اختلال در درک تصاویر و تشخیص اندازه و فاصله آنها: به عنوان مثال از پله‌ها بالا می‌رود، اما نمی‌تواند ارتفاع پله‌ها را تخمین بزند.
از دست دادن انگیزه: فرد به وقایع و رویداد‌های محیط زندگی و خانواده‌اش بی تفاوت است.
مشکلات در تفکر ذهنی: فراموشی تدریجی ارقام و اینکه نمی‌داند ارقام را چگونه محاسبه کند.
ضعف یا کاهش قضاوت: فرد مشکلاتش را درک نمی‌کند و مراجعه به پزشک را ضروری نمی‌داند.
تغییرات در حالات و رفتارها: خلق بیمار به سرعت تغییر می‌کند، حتی بی هیچ دلیلی آرامشش به خشم تبدیل می‌شود.
رعایت نکردن آداب اجتماعی و هرگونه تغییر جدی در عادات و رفتار‌های سابق: در مجلس رسمی ناگهان یک لطیفه غیرمودبانه تعریف می‌کند.
سن بالای ۶۵ سال
سکته مغزی
سابقه خانوادگی (وراثت)
بیماری‌های عروق کرونر قلب
سطح تحصیلات پایین
افزایش کلسترول خون
سابقه افسردگی
کمبود ویتامین و اسید فولیک
کمبود فعالیت‌های فیزیکی و ورزش
مصرف دخانیات
سابقه ضربه شدید به سر
استرس‌های روانی اجتماعی مانند بازنشستگی و فوت همسر
سموم موجود در محیط زیست
۱- اولیه: علائم بیماری به صورت تدریجی ظاهر می‌شود و زمان دقیق شروع این مرحله را نمی‌توان مشخص کرد که مشهودترین نقص از دست رفتن حافظه کوتاه مدت است و به شکل فراموش کردن اتفاقات اخیر و ناتوانی در یادگیری جدید دیده می‌شود.
۲- میانی: در این مرحله پزشک بیماری را تشخیص می‌دهد و نشانه‌های بیماری به حدی آشکار است که بر زندگی اجتماعی، شغلی و انجام فعالیت‌های روزمره بیمار اثر می‌گذارد.
۳- مرحله پایانی (پیشرفته): بیمار به طور کامل وابسته به مراقبان است. توانایی سخن گفتن ندارد. بی‌تفاوتی و خستگی مفرط شایع می‌شود و بیمار زمینگیر شده و قادر به تغذیه نیست. علت مرگ در این مرحله اغلب عامل بیرونی مانند عفونت زخم بستر و سینه پهلو است و نه از خود بیماری آلزایمر.
روش قطعی برای پیشگیری از آلزایمر شناخته نشده است، اما هر اقدامی باید از میانه زندگی شروع شود. به نظر می‌رسد مصرف آنتی اکسیدان ها، مصرف غذا‌های سرشار از ویتامین E که باعث مهار ورود رادیکال‌های آزاد به سلول‌های مغزی می‌شود، ورزش و پیاده روی، خواب مناسب و کافی، انجام محاسبات ریاضی، اصلاح عوامل خطر قلبی عروقی و دارو‌های ضدالتهاب موثر باشد.
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که افراد دارای گروه خونی O از ماده خاکستری بیشتری در مغز خود نسبت به سایر گروه‌های خونی برخوردار هستند که نقش حفاظتی در ابتلا به آلزایمر دارد.