فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: روی رنگین: چهره نگارین زیبا/چیزی مختصر: چیزی اندک، به استعاره دهان تنگ یار
چون خاک درگاهش گردم، از من دور می‌شود و اگر بگویم از ظلم و ستم نمودن، روی از من می‌تابد. مقصود او از این شعر این است که دوست داران یار به یک اشاره دوست در مقابلش جان می‌دهند تا به وصالش نایل گردند، حال آن که دوست وصال را به سرعت محقق نمی‌سازد و پس از مدت مدیدی لقایش را نصیب می‌کند.
تکیه کردن بر کار‌های دنیا و داشتن آرزو‌های دور و دراز، کاری عبث و بیهوده است، دلبستگی پیدا نکن؛ چرا که دل بستن به یک چیز ناپایدار و سست در شان و منزلت انسان واقعی نیست.