هم‌میهن نوشت: آن زمان که اصفهان «آب» داشت، عصر‌ها جان می‌داد برای «تابیدن» کنار «آب»؛ برای بستن دوچرخه‌ها به درخت‌ها و رفتن، نشستن، آواز خواندن، گفتن و شنیدن زیر دالان‌های پوشیده از آجر پل‌های روی «آب»؛ حالا چندسالی است زاینده‌رود خشک‌شده و اصفهان، شهری که به شهر دوچرخه‌ها معروف است، شبانه «چرخ‌هایش» و خطوطش را جمع می‌کنند «به بهانه ایمن نبودن.»
شهرداری جدید اصفهان آنطور که منابع آگاه در شهرداری و مردم اصفهان خبر می‌دهند، به این‌نامه توجهی نکرده و مسیر‌های دوچرخه‌سواری، شبانه در حال جمع شدن هستند.
محمدتقی رهبر، امام‌جمعه موقت اصفهان هم مانند گذشته و دیگر امامان‌جمعه این شهر، مخالف دوچرخه‌سواری زنان در سطح شهر است و می‌گوید، اگر تمام شئونات اسلامی از لحاظ پوشش حین دوچرخه‌سواری رعایت شوند، هنگامی که یک‌مرد نامحرم، زنان روی دوچرخه را دید، تحت‌تاثیر غرایز قرار نگیرند، تحریک‌آمیز نباشند و با لباس گشاد حاضر شوند؛ دوچرخه‌سواری زنان اشکالی ندارد.
یک مقام مسئول می‌گوید، یکی از دلایل مهم این تصمیم، دلایل سیاسی به‌ویژه دوچرخه‌سواری زنان در سطح شهر بوده است. تصمیمی که به‌گفته او با ابلاغ بعضی نهاد‌های غیرشهری مانند نهاد نمازجمعه به شورای شهر اصفهان و با حمایت اعضای این شورا، عملیاتی شده است.
زنان دوچرخه سوار اصفهانی می‌گویند در یک سال گذشته با بازداشت، توقیف مدارک و دوچرخه‌ها مواجه شده‌اند و ترس اسیدپاشی دوباره بر جانشان افتاده است.
علیرضا صلواتی، معاون اسبق حملونقل و ترافیک شهرداری اصفهان هم می‌گوید، در بحث دوچرخه‌سواری بحث جنسیت مطرح نیست و الان بعضی مسیر‌ها به‌گونه‌ای است که مردان هم نمی‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.