فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: برج نیکویی: برج آسمان جمال: استعاره مکنیه؛ برج: به ضم اول و سکون دوم از دوازده بخش فلک/ نخاست: سر بر نیفراشت و قیام نکرد/ملاحت: به فتح اول نمک داشتن یا شیرین نمکی
ای کسی که چهره ات منظره‌ی زیبا دارد؛ خال سیاه تو محل زیبایی است؛ مقصود او از این شعر این است که همگان مسخر جمال دوست هستند و هیچ یک از آن‌چه در چرخ گردون پدید آمده نمی تواند ذره‌ای از جمال معشوق را به تصویر کشد. از این رو عاشقان درگاه دوست طالب آنند که به لقایش نایل آیند و آرام گیرند.
سعی کن در همه مراحل زندگی فردی و اجتماعی خود مثل آب؛ زلال باشی و دلی صاف و بی‌کینه مثل آیینه داشته باشی و همیشه آن را از آلوده و کدر شدن حفظ کن و نگدار هیچ کس و هیچ چیز خدشه‌یی بر آن وارد کند.
اگر همین رو از حافظ بتونیم یاد بگیریم همه چی درست میشه