فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: دوستان جانی: یارانی که پیوند با جان آدمی دارند/ملول: به ستوه آمده و آزرده مشتق از ملول به فتح اول
می‌دانی بخت نیک چیست؟ دیدن معشوق، گدایی در کوی عشق و او را در پادشاهی ترجیح دادن. مقصود او از این شعر این است که شیفتگان دوست برای دیدار روی معشوق پیوسته در تب و تابند و به راحتی دل از جان می‌برند؛ چرا که سعادت و اقبال را به گدایی درگاه او می‌دانند.
موقعیتی فراهم شده که انسان وارسته و صاحب کمالی را ملاقات می‌نمایی. از این فرصت استفاده کن! او می‌تواند الگوی زندگی شما باشد. از او راهنمایی بخواه و به سخنانش احترام بگذار و آویزه گوش خود کن.