صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۵۷۱۲۶۳
رئیس فدراسیون کشتی در نشست خبری در مورد مسائل مختلف اظهار نظر کرد.
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۵ - ۰۷ شهريور ۱۴۰۱

علیرضا دبیر در نشست خبری خود که در فدراسیون کشتی برگزار شد، گفت: اجازه نمی‌دهم مشکلات به تیم‌های ملی راه پیدا کند و خودم سینه‌ام را جلو می‌دهم و حرفم را می‌زنم. سالی که فدراسیون را تحویل گرفتم ۵۹ میلیارد بدهی داشتیم. یادمان باشد کجا بودیم و امروز کجا هستیم. من همیشه گفته ام حمال کشتی هستم. مثلا لباس‌های من را مسخره می‌کنند. من از ۱۷ سالگی اصلا بلد نیستم لباس بپوشم. اینجا از ۶ صبح سر پروژه می‌روم. من آدم عملیاتی هستم و سر پروژه که می‌روم خاکی می‌شوم. از آن طرف آدم فنی هستم و لخت می‌شوم و با بچه‌ها تمرین می‌کنم. پس چطور توقع دارند من همیشه با کت و شلوار باشم. آیا آن دنیا لباس پوشیدن و فلان برند را پوشیدن حسن و خوبی است؟

رییس فدراسیون کشتی درباره قهرمانی تیم‌های نوجوانان و جوانان در رقابت‌های جهانی، اظهار کرد: سال ۱۳۹۸ که کشتی را تحویل گرفتم کارت ملی کشتی زیر ۳۰ هزار نفر بود که نصف آن‌ها هم پیشکسوتان بودند، اما امروز بالای ۲۶۰ یا ۲۷۰ هزار کشتی‌گیر داریم تا حدی که باشگاه کم داریم. من به هر استانی می‌روم سعی می‌کنم باشگاه و سالن بگیرم. در طرح توسعه به ریز نوشتیم به کجا باید برسیم. البته ایراداتی هم دارد و ما اتاق پایش داریم. از برنامه مان هم خیلی جلوتر هستیم. در زمان کرونا آمریکایی‌ها باشگاهشان باز بود، اما اینجا هر چه التماس می‌کردیم باز نمی‌کردند.

وی افزود: ما در رده نوجوانان و جوانان به هر مسابقه‌ای رفتیم خدا را شکر نتیجه گرفتیم. از روز اول گفتم باخت‌ها برای من و برد‌ها برای همه. اینکه کشتی امروز حالش خوب است رضایتبخش است. خوشحالم که کشتی می‌تواند حال مردم را خوب کند. این برای من خیلی مهم است. لذت می‌برم اکبر فلاح کسی که الگوی من بوده در باشگاهش تمرین می‌دهد و باشگاهش شلوغ است یا منصور برزگر که مربی من بوده در باشگاه کار می‌کند. هدف ما این است مردم به کشتی افتخار کنند، مثل برزیل و انگلیس به فوتبال، ژاپنی‌ها به جودو و کره ای‌ها به تکواندو. در ایران هر قشری با کشتی حال می‌کند و همه مردم ایران با کشتی پیوند دارند.

دبیر خاطرنشان کرد: از اینکه حمال کشتی هستم لذت می‌برم و از شما می‌خواهم این را بنویسید. اینکه کار یک نفر شستن دستشویی باشد، اما کارش را خوب انجام بدهد، شرف به مسئولی دارد که خوب وظایفش را انجام نمی‌دهد. من کشتی گیر رده ۴ تیم ملی را مجانی بردم و عمل کردم. این وظیفه من است. شاید اگر من را در دورانی که کشتی می‌گرفتم، خوب برمی‌گرداندند، بیشتر کشتی می‌گرفتم. من درد‌ها را می‌فهمم. امروز اول صبح به اتاق گرایی‌ها رفتم و گفتم چایی درست کنید تا بخوریم. کدام رییس فدراسیون این کار را می‌کند؟ من دردم می‌گیرد وقتی می‌بینم مسئولان ما وعده می‌دهند، اما عمل نمی‌کنند. بعد یک مسئول غیرکارشناش در وزارت ورزش حرفی می‌زند، من به هم می‌ریزم. شاید عباراتی هم بکار بردم که بی دقتی کردم. من در اندازه‌ای نیستم که به کسی بی احترامی کنم، اما ادبیات من به کلی تند است. من وقتی زخم‌ها را می‌بینم، بهم می‌ریزم. جنگیدن برای حق کشتی را وظیفه‌ام می‌دانم. یکسری اینجا آمدند جهان پهلوان بشوند و بروند، اما من آمدم خودم را هزینه کنم که کشتی بالا برود. یک نفر را پیدا کنید که بگوید علی دبیر چیزی را برای خودش خواسته است.

رییس فدراسیون کشتی ادامه داد: امروز جایی نشستم که از پیشکسوتان ۸۰ ساله تا کشتی گیران نونهالان دفاع کنم. اگر در گذشته خوب مدیریت می‌شد، خیلی بیشتر مدال می‌گرفتیم. چرا نباید رضا یزدانی، عباس جدیدی، فلاح و ... طلای المپیک می‌گرفتند؟ همه ۲ ساعت تمرین را می‌بینند، اما ۲۲ ساعت بقیه مهم‌تر است. کشتی گیر باید خوب بخوابد، تغذیه کند، استراحت کند و تفریح کند تا مدال بگیرد. فرق من با آقای پولادگر این است. من باید آن ۲۲ ساعت را درست کنم تا کشتی گیر بالا بیاید.

وی درباره روز ملی کشتی گفت: آقای میرزا شفیع این ایده را داده. دست فدراسیون قبل درد نکند و آقای گودرزی وزیر وقت هم زحمت کشیدند تا روز ملی کشتی ثبت شود، اما با یک طبل زدن و دو تا مراسم گرفتن که خودمان را گنده کنیم، خوب است؟ یک سری با کشتی می‌خواهند خودشان را گنده کنند. کشتی بالا بیاید، همه بالا می‌بریم. با کشتی می‌شود حال مردم را خوب کرد، علی دبیر و مرید و مراد را کنار بگذاریم. شجره تختی را می‌دانیم و همه همدیگر را در کشتی می‌شناسیم. آقا تختی افتخار کشتی است، صالحی امیری پول که نمی‌داد، اما همیشه می‌گفت کشتی بزرگتر از ورزش ایران است. یکسری می‌خواهند خودشان را به کشتی بچسبانند که گنده شوند. دیروز همه جا مسابقات نونهالان گذاشته بودیم. فقط ۱۵۰ تای آن‌ها را برای من فرستادند.

وی در ادامه، گفت: ما به تمام مسابقات به جز امید‌های آسیا را رفتیم که به درد ما نمی‌خورد. همه مسابقات را رفتیم با تعداد بالا بین ۱۰ تا ۱۴ نفر. ما در هر مسابقه به صورت میانگین باید ۴۰ هزار یورو بدهیم. برای صربستان باید ۱۱۰ هزار یورو بدهیم. بچه‌های جوانان از چند سال پیش زیر نظر بنا بودند. زحمات با وفا را دیدم. غلام محمدی این حسن را دارد این است که در رده نوجوانان خوب کشتی گیر پیدا می‌کند.

وی با اشاره به ثبت نام خود در انتخابات هیات رییسه اتحادیه جهانی کشتی گفت: حمید سوریان که عقب کشید، دو ساعت وقت داشتیم و من ثبت نام کردم. یک ریال جمهوری اسلامی را هم برای رای گرفتن خرج نکردم. احتمالا هم رای نمی‌آورم، چون یک ریال هم خرج نکردم و لابی نداشتم. مدیران میانی وزارت ورزش انقدر برای ما سنگ تراشی می‌کنند که وقت نکردیم به این کار برسیم.

دبیر با اشاره به درگیری چند وقت پیش با پولادگر گفت: آیا بودجه باید ماه ۴ باید بسته شود؟ تازه برج ۴ به من‌گفتند بیا ببین، تازه من پیگیری کرده بودم. بعد اصلا متوجه نمی‌شوند ما چه می‌گوییم. من غصه‌ام می‌گیرد وقتی می‌بینم مدیران میانی وزارت ورزش بر خلاف مدیران دولت جلو می‌روند. رک بگویم این وزارت با تفکرات پولادگر راه به جایی نمی‌برد. به او در جلسه گفتم سیستم غالب در تکواندو چیست؟ گفت یعنی چه؟ گفتم در کشتی سیستم غالب لاکتیک است و باید بعد یک مبارزه با ماساژ کشتی گیر را آماده حضور در مبارزه بعدی کنم. پولادگر درکی از ورزش قهرمانی ندارد. فقط دیده است. شاید در نوجوانی یک ورزشی هم کرده باشد. به من می‌گوید ما ماساژور با تکواندو نمی‌بردیم. گفتم به من چه. همین کار‌ها را کردی که تکواندو نتیجه نگرفت. کشتی که نتیجه می‌گیرد، از رییس جمهور تا همه پیام می‌دهند. در قونیه هم اصلا او را ندیدند. خوب در همان تکواندو می‌مانندی. هر چند آن‌جا هم رای نیاورد. بیش از ۲ ماه است که صورتجلسه مجمع کشتی را امضا نمی‌کند. او مشکلش با دبیر نیست و رسما آمده کشتی را زمین بزند. او در آمارش مدال‌های کشتی را می‌دهد. خب برای چه مدال‌های کشتی را در آمار می‌آوری؟

وی افزود: قبل از عید، از یک بخشی ۳ میلیارد کمک گرفتیم. بچه‌ها باید اتوبوس شرکت واحد می‌گرفتند جایی می‌رفتند. ما ۲ تا ون گرفتیم که با خواهش و تمنا دانه‌ای ۲ میلیارد و دویست بود که به ما یک و ۴۰۰ دادند. بد کاری کردم برای بچه‌ها ماشین گرفتم که کولر داشته باشد؟ به والله خودم یک بار هم سوار نشدم. بد است یزدانی و گرایی سوار ماشین کولر دار شوند؟ بعد می‌گوید تو لاکچری خرج می‌کنی. فدراسیون‌های دیگر ندارند. به من چه فدراسیون‌های دیگر چه کار می‌کنند؟ من می‌فهمم کشتی گیران ۹۰ درصدشان گودی کمر دارند و باید روی تشک طبی بخوابند. گوشت یخ زده اینجا کسی حق ندارد به کشتی گیر بدهد. این‌ها روزی ۵ یا ۶ هزار کالری می‌سوزانند. من باید غذای خوب به آن‌ها بدهم. من در این خراب شده زندگی‌ام را گذاشتم. خب وقتی او درکی از این موضوع ندارد من چه کار کنم؟ به وزیر می‌گویم چرا امضا نمی‌کند؟ می‌گوید ۸ روز است که برایش فرستاده‌ام. این آدم نمی‌تواند به سجادی کمک کند.

ارسال نظرات