مصطفی هاشمی طبا در یادداشتی در روزنامه شرق با اشاره به قضیه اخیر علی کریمی نوشت: اینکه افراد باید هزینه اظهارات خود را بپردازند حرف حقی است، اما اینکه حرف علی کریمی تا چه حد غلط یا درست بوده باید توسط علمای اعلام بررسی شود و نه اینکه گوینده‌ای به‌جای ارائه پاسخ درست حسب «و جادلهم بالتی هی احسن»، به کریمی فحاشی کند و دیگران با پایین‌کشیدن تابلو‌های علی کریمی حقوق مسلم او (حق‌الناس) را ضایع کنند.
اگر قرار است هزینه اظهارات را علی کریمی پرداخت کند، باید این هزینه توسط دادگاهی شرعی با شنیدن دفاع او به رأی برسد و نه آنکه هرکه قدرت دارد بر او سیلی بنوازد و اگر علی کریمی به آیه شریفه «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا» استناد کند، چه پاسخی می‌توانند بدهند؟ اما چرا فقط برخی افراد باید هزینه اظهارات خود را بدهند؟ مثلی است که می‌گویند «مردم در برابر قانون مساوی هستند، اما برخی مساوی‌تر!».
سال‌هاست در کشور ما افراد مختلف که ظاهرا مصونیت دارند و از عداد مشهوران جامعه یا به‌عبارتی سلبریتی هستند، همه نوع اظهارنظر درباره افراد و اشخاص کرده و هتاکی و تهمت را با شجاعت انجام می‌دهند و حتی با تمسک به حدیثی و تغییر معنی یک لغت، تهمت به دیگران را نه‌تنها مجاز که واجب می‌شمارند، اما هرگز هزینه‌ای بابت این هتاکی و تهمت و اظهارات مشوش‌کننده اذهان نمی‌پردازند و آخرین آن‌هم تهمت فراماسون‌بودن به نخست‌وزیر دوران دفاع مقدس و طرح فراماسونری‌بودن اوست. او که مورد تأیید امام امت بود و مقام معظم رهبری در ابتدای انقلاب نهایت تأیید از او را به عمل آورده بودند و حتی در جریان وقایع سال ۸۸ گفته بودند شما از جنس این‌ها نیستید.
گیریم او در سال ۸۸ مرتکب خطای سیاسی شده باشد. به چه دلیل تمام نهاد‌های اطلاعاتی و امنیتی و از همه مهم‌تر امام امت و رئیس‌جمهور وقت را چنین بی‌اطلاع نشان می‌دهند که سال‌ها یک فراماسون نخست‌وزیر ایران بوده و این بزرگواران تأیید کرده‌اند. آیا از این بدتر تهمتی به مسئولان بلندپایه کشور می‌توان وارد کرد.
البته شاید اینان به‌قول معروف توریه می‌کنند. همه می‌دانند که فراماسون‌ها در ابتدا از جمعی معمار و بنا تشکیل شده بود که موضوع به‌اصطلاح نظام مهندسی (به اصطلاح امروز) را در دستور کارشان قرار داده بودند و البته بعدا به تشکیلاتی مخفی، سیاسی و توطئه‌گر تبدیل شدند. شاید اینان بگویند، چون ایشان مهندس معمار است به‌هرحال در زمره فراماسون‌ها قرار دارد! و این یعنی توریه؛ چراکه این اصطلاح در نزد این‌گونه سلبریتی‌ها بسیار معمول و مایه دروغ و بهتان است. اما هرگز بهای اظهارات خود را پرداخت نکرده‌اند.
وقتی مقام معظم رهبری فتوای حرمت سلاح اتمی را می‌دهند، آنان‌که برخلاف این فتوا صحبت گریز هسته‌ای یا حاکم‌بودن لوله توپ (اشاره به بمب اتمی) را می‌کنند، چگونه هزینه این اظهارات را نمی‌دهند، درحالی‌که علاوه بر نادیده‌گرفتن فتوای رهبری به ایران‌هراسی بین‌المللی و تأیید لجن‌پراکنی امثال نتانیاهو و دیگر اذناب صهیونیسم اقدام کرده‌اند. دوست همشهری ما، نگاه کنید چه کسانی هزینه اظهارات خود را نمی‌دهند و البته هزینه سنگین آن از جیب ملت پرداخت می‌شود.
اگر امثال علی کریمی، علی دایی، حسن یزدانی، حمید استیلی و علیرضا دبیر حرفی بزنند و غلط هم باشد، در برابر خدماتی، چون به اهتزاز درآوردن پرچم جمهوری اسلامی و ترنم سرود آن و آوردن پیام شادمانی و امید برای مردم ناچیز است و اگر نظری حتی به اشتباه دارند، در برابر آن‌همه تلاش و فداکاری و امیدآفرینی قابل اغماض است، درحالی‌که آنان‌که تخم ناامیدی و تفرق و بی‌تقوایی و عادی‌شدن دروغ و بهتان در جامعه می‌پراکنند، مصون از هرگونه پرداخت هزینه هستند.
این‌ها که به آنان سلبریتی می‌گویند، در جامعه بین‌الملل پیام سلامتی و تحرک و پویایی نسل جوان را به دیگران ابلاغ می‌کنند و اگر انقلاب صادراتی داشته، به یمن حضور شهیدان و فداکاران و نیز همین‌هایی است که به آنان سلبریتی می‌گویند، وگرنه تهمت‌زنندگان و کج‌فهمان هم در داخل مردم را رودرروی هم قرار می‌دهند و هم در جامعه بین‌المللی و مردم کشور‌های دیگر تصویری معوج از ایران و انقلاب اسلامی ارائه می‌کنند.
دوستانی که خود را تجسم عینی اسلام می‌دانند و خود را پیرو راه ابا عبدالله الحسین (ع) می‌خوانند، خوب می‌دانند که اگر بالاترین حکم تعزیر یا قصاص برای متهمی که بدترین جنایات را مرتکب شده صادر شود، او به جز تحمل آن حکم، مستحق هیچ نوع تعرضی نیست و اگر قبل از اجرای حکم کسی به او تعرض کند، باید ابتدا باید جبران حق آن محکوم بشود و سپس حکم را به اجرا درآورند.
برای هر خلافی حکمی قانونی وجود دارد و هرکس خارج از حکم عمل کند، حق‌الناس بر گردن اوست و چنین است که فحاشان به علی کریمی و پایین‌آورندگان تابلو‌های عکس او مدیون او هستند، او اگر در این جامعه نتواند احقاق حق کند، اما در قیامت می‌تواند حق خود را بستاند. آیا حق‌الناس به همین سادگی در جامعه ما پایمال می‌شود؟