فرارو- از بحران تایوان گرفته تا نیمه هادی‌ها و موارد دیگر همچنان بدترین دشمنان چین محسوب می‌شوند.
به گزارش فرارو به نقل از بلومبرگ، «سون تزو» نویسنده چینی کتاب باستانی «هنر رزم» که تاثیر بسیار زیادی بر فنون جنگی گذاشت در جمله‌ای معروف گفته است: «اگر به اندازه کافی در کنار رودخانه منتظر بمانید اجساد دشمنان شما شناور خواهند شد». با خواندن این جمله پرسش‌هایی در ذهن مطرح می‌شود آیا بدون تلاش و با لذت بردن از تماشای آرامش رودخانه می‌توان پیروز شد؟ هم چنین، این پرسش مطرح می‌شود که چرا دشمنان در رودخانه مرده شناور شدند؟ آیا در نتیجه درگیری خشونت‌آمیز آنان با دشمنی ثالث این موضوع رخ داده است؟
ایالات متحده و چین دقیقا «دشمن» یکدیگر نیستند. وضعیت آن دو کشور عمدتا رابطه‌ای منجمد شده با امکان تله توسیدید (اصطلاحی است که گراهام تی آلیسون، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی، برای توصیف گرایش آشکار به جنگ؛ هنگامی که یک قدرت نوظهور، یک قدرت بزرگ را به عنوان یک هژمونی منطقه‌ای یا بین‌المللی تهدید می‌کند مطرح نمود) بوده است. با این وجود، حکم سون تزو هنوز در این مورد صدق می‌کند و در حال حاضر، به نظر می‌رسد که ایالات متحده در کنار رودخانه نشسته است در حالی که چین هم چنان با سلاح‌هایش خودزنی کرده و خود را زخمی می‌کند.
آخرین نمونه از این خودزنی تلاش چین برای تحت فشار قرار دادن تایوان پس از آن بود که «نانسی پلوسی» از دید پکن مرتکب گناه نابخشودنی بازدید از تایوان شد. پکن با انجام مانوری نظامی نشان داد که کشتی‌های جنگی و جنگنده‌های چشمگیری دارد. دولت چین با انتشار مقاله‌ای اشاره کرد که ممکن است تایوان هنگ کنگ بعدی باشد و تحت مدل «یک کشور، دو سیستم» قرار گیرد. با توجه به این که در جریان رویدادهای اخیر پکن مدل «دو سیستم» را فشرده و سعی کرده آن را به «یک سیستم» تبدیل کند تایوان دلایل بیش‌تری برای اجتناب از رفتن به آغوش چین دارد.
پکن هم چنین با قطع مذاکرات اقلیمی با ایالات متحده انتقاد و نارضایتی خود را از سفر پلوسی به تایوان نشان داده است. با چنین تصمیمی پکن تنها به جهانی که از مدت‌ها پیش از تاثیرات گرمایش ایجاد شده توسط انسان رنج می‌برد یادآوری کرد که چین خود یکی از دلایل اصلی گرمایش زمین است. گروگان گرفتن کل اقلیم و آب و هوا به دلیل بغرنج بودن مسئله تایوان دشمنان بیش‌تری را برای چین ایجاد می‌کند.
چین سال‌هاست که مرتکب چنین اشتباهاتی شده است. پکن ۱۰۰ میلیارد دلار در بخش نیمه رساناهای خود در طول دو دهه اخیر سرمایه‌گذاری کرده است اما هم چنان به شدت از رقبای خود در تایوان و کره جنوبی عقب‌تر است. این ناکامی عمدتا بدان خاطر است که چین تصمیم گرفت خود را از هرگونه کمک خارجی محروم سازد تا بتواند برتری سیستم خود اثبات نماید. شاید هم دلایل دیگری برای این کار داشته است. با این وجود، با سرعتی که چین در حال خودزنی و خود خرابکاری است ایالات متحده تقریبا می‌تواند عقب بنشیند و رودخانه را تماشا کند.