تقریبا همه افراد حس طردشدگی و رهاشدگی را چشیده‌اند. کمتر افرادی هستند که تا به حال این احساسات را تجربه نکرده باشند. افراد در دهه‌های اول یا سال‌های اول زندگی به‌خوبی این حس را تجربه می‌کنند. از‌این‌رو درمی‌یابند که قرار نیست همیشه مورد توجه قرار گیرند.
به گزارش شرق، حس طردشدگی یک نوع اختلال اضطرابی است که می‌تواند به مرور زمان فرد مبتلا به این اختلال را دچار استرس و نگرانی کند. به‌وجودآمدن این احساسات در زندگی فرد تغییراتی ایجاد می‌کند که گاهی این تغییرات کاملا منفی است. به بیانی دیگر می‌توان طردشدن و رهاشدگی را محرومیت از عاطفه و توجه از افرادی دانست که برای فرد مبتلا‌شده به اختلال از اهمیت زیادی برخوردار باشد.
ترس از طردشدن یا رهاشدگی جزء اختلالات اضطرابی محسوب می‌شود که می‌تواند در زندگی فرد، مشکلاتی را ایجاد کند. دچار‌شدن به این نوع اختلال می‌تواند دلایل خاص خود را داشته باشد. افرادی که دچار ترس از طردشدن می‌شوند، به مرور زمان اضطراب زیادی را متحمل می‌شوند و حتی این اضطراب می‌تواند بر زندگی‌شان تأثیر زیادی بگذارد.
در ادامه درباره چیستی، درمان و علائم این اختلال صحبت می‌کنیم. اگر فکر می‌کنید دچار اختلال ترس از طردشدن شدید و اطلاعات کاملی در این زمینه ندارید، در ادامه مقاله با ما باشید.
قطعا داشتن آگاهی کمک می‌کند که مسیر درست‌تری را انتخاب کنید. دقت داشته باشید که میزان این اختلال می‌تواند در افراد مختلف، متفاوت باشد؛ بنابراین راهکار‌های ارائه‌شده تنها برای افرادی است که در میزان متوسط یا کمی هستند. البته افراد دیگر هم می‌توانند از آن استفاده کنند و در صورت جواب‌نگرفتن سپس به روان‌شناس مراجعه کنند.
زمانی که این احساس به وجود می‌آید، فرد هنوز چنین اتفاقی برایش رخ نداده است و پیشاپیش دچار رنج‌کشیدن از طردشدگی می‌شود. در تحقیقات مختلف بیان شده است افرادی که دارای عزت نفس پایین‌تری هستند، بیشتر دچار این آسیب می‌شوند. از‌این‌رو افرادی که چندین بار حس طردشدگی را تجربه کرده باشند، ترس بیشتری را درون خود دارند. از‌این‌رو از قرارگرفتن در موقعیت‌هایی که ممکن است پایان طردشدگی را داشته باشد، دوری می‌کنند.
این افراد علائمی خاص دارند که با توجه به آن‌ها می‌توانید دریابید خود و اطرافیان‌تان دچار این اختلال هستید یا خیر. البته در ادامه درباره راهکار‌ها و درمان‌های این اختلال هم صحبت می‌کنیم.
افرادی که همیشه ترس از طردشدن دارند، اغلب خود را از دیگر افراد دور می‌کنند. گاهی این دسته از افراد گمان می‌کنند با گرفتن تأییدیه از دیگران به آرامش می‌رسند؛ اما متأسفانه بعد از گرفتن تأیید همچنان استرس درون آن‌ها وجود دارد.
این روند اگر ادامه داشته باشد، باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود. در نهایت اگر این روند ادامه داشته باشد، این استرس و اضطراب باعث فرسودگی و افسردگی می‌شود. این افراد به مرور زمان به هیچ چیز علاقه خاصی پیدا نمی‌کنند و رابطه خود را با دیگران کم‌رنگ می‌کنند. در ادامه به همه علائم ترس از طردشدن می‌پردازیم.
یکی از واکنش‌هایی که افراد بعد از طردشدن زیاد آن را تکرار می‌کنند، مقصر‌دانستن خود است. در واقع این افراد همه چیز را به گردن خود می‌اندازند و خود را مقصر هر اتفاقی می‌دانند. معمولا با گذشت زمان فرد با کاهش اعتمادبهنفس روبه‌رو می‌شود و مشکلات دیگری برای او رخ می‌دهد.
زمانی که یک شخص دچار ترس از طردشدگی می‌شود، دچار اختلالاتی می‌شود که نمی‌تواند تصمیم درست بگیرد. دقیقا مانند زمانی که فرد دچار مشکلات جسمی می‌شود، قدرت تصمیم‌گیری صحیح برایش سخت می‌شود. در این مواقع فرد باید برای مدتی خود را از دیگران دور نگه دارد تا به آرامش برسد. البته این افراد می‌توانند از افراد مورد اطمینان و سالم کمک گرفته تا به‌زودی به روند نرمال خود دست یابند.
یکی از واکنش‌های شایع بعد از طردشدگی یا احساس رهاشدگی، بروز خشم و پرخاشگری است. خود فرد شاید متوجه این واکنش نشود؛ اما دیگران به‌خوبی می‌توانند شاهد بروز این واکنش باشند. از طرفی بروز این واکنش می‌تواند دامان همه اطرافیان فرد را بگیرد و مشکلات زیادی را ناخواسته ایجاد کند.
زمانی که فرد یک بار احساس طردشدگی یا رهاشدگی را احساس می‌کند، برای همیشه در ذهنش ماندگار خواهد شد. ماندگار‌شدن این اتفاق باعث می‌شود که هر چیزی را به این اتفاق ربط دهد و حتی نسبت به رفتار دیگران حساس شود.
این حساس‌شدن به حدی پیش می‌رود که دچار بدبینی می‌شود و در نهایت گمان می‌کند که همه افراد قصد طرد‌کردن او را دارند. شاید در افراد مختلف، بروز عوامل ناشی از طردشدگی متفاوت باشد؛ اما موارد گفته‌شده معمولا در همه افراد یکسان است و اکثرا افراد در زمان طردشدن یا ترس رهاشدگی با این واکنش‌ها روبه‌رو می‌شوند.
از آنجایی که ترس از طردشدگی امروزه جزء معضلات جامعه شده است، سعی کرده‌ایم راهکار‌های درمانی آن را بنویسیم. توجه داشته باشید که اگر شما هم جزء این افراد هستید و در حد معمولی قرار ندارید، از روان‌شناسان و تراپیست‌ها کمک بگیرید. در غیر این صورت با اعمال روش‌های زیر می‌توانید به بهبود خود کمک کنید.
یکی از روش‌های مهم و پربازده، نوشتن مشکلات روی کاغذ است. این روش را تراپیست‌ها و روان‌شناسان هم توصیه می‌کنند؛ چراکه می‌تواند بسیار اثر‌بخش باشد.
در‌واقع در علم پزشکی گفته می‌شود نیمی از درمان در تشخیص دقیق است که این مرحله دقیقا همین کار را انجام می‌دهد؛ بنابراین دفترچه‌ای بردارید و به پاسخ پرسش «برای چه چیزی نگرانم؟» بپردازید. این کار را به قدری ادامه دهید که مطمئن شوید تمام موارد را نوشته‌اید و چیزی را از قلم نینداخته‌اید.
در مرحله دوم، تمامی پیامد‌های ممکن را بررسی کنید و آن‌ها را روی کاغذ بیاورید. در‌واقع در این مرحله باید به سؤال «پیامد‌های ممکن چیست؟» جواب دهید. شاید پاسخ این پرسش از‌دست‌دادن مال، رابطه، خانواده، دوست و... باشد.
نوشتن این موارد روی کاغذ کمک می‌کند تا حد زیادی نگرانی شما رفع شود. شاید در ابتدا گمان کنید این راهکار نتواند برایتان پاسخ‌گو باشد، اما بعد از انجام‌دادن متوجه خواهید شد تا چه اندازه تأثیرگذار است.
طبق تحقیقات انجام‌شده، افراد مبتلا به این اختلال با انجام روش اول و دوم به‌سرعت استرسشان کاهش یافته است. در‌واقع در این روش با بدترین پیامد‌ها روبه‌رو می‌شوید که همین سبب می‌شود در برابر پیامد‌ها مقاومت نداشته باشید. نداشتن مقاومت کمک می‌کند استرس و نگرانی تا حد قابل قبولی کاهش پیدا کند.
در این مرحله شما باید خودتان را برای بروز بدترین اتفاق آماده کنید. سعی کنید با فکرکردن به آن و پیدا‌کردن راه‌حل، پیشاپیش آن را بپذیرید. این کار باعث می‌شود در صورت رخ‌دادن آن پیامد بتوانید به‌درستی با آن روبه‌رو شوید و با آن مقابله کنید. زمانی که شما این کار را انجام می‌دهید و با دلیل و منطق، پیامدی را که به وجود آمده است، می‌پذیرید، استرس و نگرانی را از خود دور می‌کنید.
در مرحله چهارم باید به دنبال روش‌های صحیح برای بهترکردن شرایط باشید. در‌واقع باید تلاش کنید راه‌حلی را پیدا کنید که در صورت بروز بدترین پیامد، بتوانید آن را به کار گیرید. زمانی که به بدترین پیامد آگاه شوید و از آن هیچ‌گونه ترسی نداشته باشید، بسیار راحت‌تر می‌توانید درباره آن و راه‌حل‌های ممکن فکر کنید. به این دلیل که هیچ‌گونه ترس و اضطرابی ندارید و با ذهنی آرام می‌توانید به مورد‌های مدنظر فکر کنید.
به یاد داشته باشید ترس و نگرانی خود را به قدری پرورش ندهید که به اضطراب و نگرانی تبدیل شود. همچنین آگاه باشید که تنها راه از‌بین‌رفتن اضطراب، انجام عملی هدفمند است.
پس به این دلیل به حدی خود را مشغول انجام کار‌های مرتبط با مشکلتان کنید که زمانی برای نگرانی به آن موضوع نداشته باشید. زمانی که اقدام به انجام این امور می‌کنید، متوجه می‌شوید اعتمادبهنفس، عزت نفس و شهامت در شما افزایش پیدا می‌کند و به مرور زمان شرایط بهتر می‌شود.
برای اینکه بتوانید با احساس رهاشدگی به خوبی مقابله کنید، باید برخی مهارت‌ها را در خود تقویت کنید. در ادامه به این مهارت‌ها می‌پردازیم و به‌طور کامل درباره آن‌ها صحبت می‌کنیم.
شناخت محاسن و ویژگی‌های مثبت کمک می‌کند بتوانید در شرایط حساس با یادآوری آن‌ها احساس خوبی را به دست آورید. از این‌رو می‌بایست در قدم اول به خوبی از محاسن و نقاط قوت خود با‌خبر باشید و آن‌ها را به خود یادآوری کنید.
برای اینکه اعتمادبهنفس خود را از دست ندهید و غرق در مشکلات نشوید، باید ترس را کنار بگذارید و آگاه باشید که در برابر ترس‌ها شهامت داشته باشید؛ چراکه همه افراد حتی موفق‌ترین و بزرگ‌ترین افراد هم ترس‌ها و دلهره‌هایی دارند. نکته مهم این است که در برابر آن‌ها تسلیم نمی‌شوند و به خوبی با آن مقابله می‌کنند.
توجه داشته باشید که حتما خود را در جمع‌های بزرگ دوستی قرار دهید و سپس نقاط قوت و محاسن خود را به نمایش بگذارید. این کار سبب بروز اتفاقات زیادی از‌جمله افزایش اعتمادبهنفس می‌شود.
باید پذیرید همه افراد تنها هستند و تنهایی بخشی از زندگی ما انسان‌ها‌ست. هیچ شخصی نمی‌تواند دوست‌داشتن را همیشه و در زمان مورد نیاز به شما تزریق کند. پس آگاهی و پذیرفتن این موضوع، یکی از مهارت‌های مهم در احساس طردشدگی شمرده می‌شود.
باید توقع خود را از دیگران به صفر برسانید. در‌واقع داشتن توقع همان طلبکار‌بودن است که می‌تواند صدمات زیادی را وارد کند. زمانی که خواسته بر آورده نشود، شما یا فردی که در این موقعیت قرار گرفته است، به‌راحتی دچار آسیب روحی می‌شوید. اگر هیچ‌گونه انتظاری وجود نداشته باشد، احتمال به وجود آمدن آسیب هم کاهش پیدا می‌کند.
احساس طردشدگی می‌تواند به شدت ناراحت کننده و صدمه‌زننده باشد به‌ویژه برای افرادی که زمانی طولانی است با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. این احساس می‌تواند در هر جامعه‌ای و به هر علتی به وجود آید. این افراد زمانی که به حس طردشدگی مبتلا می‌شوند احساس می‌کنند ناخواستنی هستند یا برای دیگران جذاب و مورد پذیرش نیستند.
معمولا حس طردشدگی زمانی که تحت درمان قرار گیرد به زودی قابل حل‌شدن است؛ اما در این میان افرادی هم هستند که برای مدت طولانی با این حس روبه‌رو هستند و در نهایت صدمات زیادی را متقبل می‌شوند. در ادامه به اثرات مخرب در اختلال اضطرابی و احساس طردشدن می‌پردازیم که بیشتر به آن‌ها آگاه باشید و در صورت روبه‌رو‌شدن با این اختلال به فکر رهایی باشید.
طردشدن طولانی‌مدت می‌تواند آسیب روحی زیادی داشته باشد. به‌گونه‌ای که فرد وضعیت نرمال روحی خود را از دست می‌دهد و دچار مشکلات متعددی در جامعه می‌شود؛ برای مثال زمانی که یک کودک فکر می‌کند از سمت خانواده طرد شده است، در ایجاد ارتباط با هم‌سن‌وسالان خود ضعیف‌تر عمل می‌کند. همین امر اگر به‌زودی درمان نشود، فرد را در مراتب بالاتر دچار مشکلات می‌کند و در نهایت کناره‌گیری و برطرف‌کردن آن سخت خواهد شد.
در نوجوانان دختر افسردگی حاصل از احساس طردشدن بسیار بیشتر است. چراکه این دسته از افراد نسبت به دیگران دارای روحیه حساس‌تری هستند و همچنین آسیب بیشتری را می‌پذیرند. علاوه بر افسردگی، قلدری و زورگویی در افراد بروز پیدا می‌کند. در این مواقع فرد نمی‌داند که به چه دلیلی به افسردگی دچار شده است و وارد یک مرحله از سردرگمی می‌شود تا دلیل بروز این واکنش را متوجه شود؛ و اگر دچار افسردگی شدید، حتما از مشاوره افسردگی کمک بگیرید.
احساس طردشدگی با خود استرس و اضطراب را به وجود می‌آورد. فرد دچار تفکراتی می‌شود که برای وی، استرس و اضطراب به وجود می‌آورد.
در یک تحقیق روان‌شناختی مشخص شده است که سوءاستفاده قرارگرفتن در مردان به‌ویژه در روابط صمیمی با تجربه طردشدگی از والدین در دوران کودکی ارتباط مستقیمی دارد. اگر فرد به مقدار زیادی این علائم را داشته باشد با مراجعه به یک روان‌شناس خوب می‌تواند میزان تأثیرات را کم کند. همچنین با انجام مهارت‌های تخصصی به‌مرور زمان می‌توان فرد را از این تأثیرات رها کرد.
طردشدن و رهاشدن می‌تواند از جوانب مختلف صورت گیرد که هرکدام عوارض و تأثیراتی دارند. برخی از انواع احساس طردشدگی شامل موارد زیر است:
طردشدن از سوی خانواده جزء بیشترین آمار طردشدگی است. زمانی که والدین به فرزند توجه نمی‌کند یا به او عشق نمی‌دهد، فرزند را دچار احساس طردشدگی می‌کند. در این مواقع فرزند نسبت به خانواده احساسات نامناسبی را دریافت می‌کند و در درازمدت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات زیادی شود.
طردشدن از اجتماع می‌تواند در هر سنی به وجود آید. زمانی که فرد در اجتماع حضور دارد، اما به وی توجه نمی‌شود یا نادیده گرفته می‌شود، احساس رهاشدگی به او داده می‌شود. برای رهایی از مشکل راه‌حل‌هایی وجود دارد که فرد باید به روان‌شناس مراجعه کند یا با مطالعه کتاب‌های مرتبط مشکل خود را بهبود ببخشد تا به سایر اختلال‌ها مانند اضطراب اجتماعی و... مبتلا نشده و اختلال تشدید نشود.
طردشدن در روابط عاشقانه در نوجوانان و جوانان بسیار رخ می‌دهد. اگر در رنج سنی ۲۰، ۳۰ سال باشید احتمالا نام طردشدگی در رابط عاشقانه را شنیده باشید یا حداقل یک بار با آن روبه‌رو شده باشید.
در این مدل از طردشدگی فرد درخواست رابطه می‌دهد، اما طرف مقابل نمی‌پذیرد. از این رو ممکن است به شخص پیشنهادکننده احساس طردشدگی داده شود و تا مدتی ترس از پیشنهاد داشته باشد. البته این اتفاق در تمامی افراد به وجود نمی‌آید، به‌ویژه اگر فرد آگاهی لازم را داشته باشد و آسیب‌پذیر نباشد.
برخی از رابطه‌ها به‌گونه‌ای است که تنها یک فرد ابراز احساسات دارد و طرف دیگر دوست‌داشتن و احساسات خود را بروز نمی‌دهد. این افراد می‌توانند در یک رابطه دوستی باشند یا ازدواج کرده باشند.
در هر صورت هیچ تفاوتی وجود نخواهد داشت، نکته مهم احساس طردشدگی در یکی از طرفین است. در این مواقع فرد سعی می‌کند به رابطه خود پایان دهد. در این زمان است که احساس طردشدگی به‌طرف مقابل داده می‌شود.