اختلاف نظر راجع به مصرف دود و دم به سبک قهوه خانه‌های قجری در مجالس حسینی که حرمت دارد با هر دلیل و منطقی که برگزار می‌شود، جامعه، خانواده و به ویژه نسل جوان را با بلاتکلیفیِ مصرفِ دخانیات روبرو می‌کند که نباید از آن غافل شد.
به گزارش ایلنا، چند سال است که بعضی هیات‌های مذهبی، برای عزادارانِ حسینی، کنار چایِ قند پهلو، قلیان، چاق می‌کنند. شیوه جدیدی که گفته می‌شود تعدادی از هیئات و مجالس مذهبی برای جذب عزاداران به سبک قهوه خانه و به صرف چای و قلیان، باب کرده اند.
پذیرایی با قلیان که با هر دلیل در مجالس مذهبی، عادی و مرسوم شده است، تناقض فاحشی است با ممنوعیت مصرف قلیان در اماکن عمومی.
حداقل برای البرز نشینان و به ویژه کرجی ها، خاطره ممنوعیت استفاده از قلیان در اماکن عمومی و تعطیلی قلیان سراها، خیلی دور نیست.
مهر ماه سال ۱۳۹۶، دادستان وقت کرج، طی ابلاغیه‌ای اعلام کرده بود که در اجرای مقررات ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات و ماده ۲۸ قانون نظام صنفی، اماکنی که نسبت به عرضه قلیان اقدام کنند، پلمب شوند. پیرو این دستور، نیروی انتظامی استان به سرعت، تمام قلیان سراها را تعطیل و قهوه خانه و سفره خانه هایِ متخلف را پلمب کرد.
جدا از محاسن تصمیمِ دادستانی، ممنوعیتِ استفاده از قلیان در اماکن عمومی، خسارات مالی به صنف قلیان سرا، قهوه خانه و سفره خانه ها، وارد کرد و بسیاری از کار، بیکار شدند.
اما به واسطه همین ابلاغ، سودِ بازارِ فروشِ تنباکو و قلیان؛ چند برابر شد و طرفدارانِ دود و دم به سمت خرید قلیان هایِ خانگی، تشویق و ترغیب شدند.
این ممنوعیت با انتقاداتی که داشت، بعد از مدتی از طرف دادستانِ وقتِ کرج به فراموشی سپرده شد و به طبع آن، نظارتِ نیروی انتظامی استان نیز متوقف شد.
قلیان سراها به کسب و کارشان ادامه دادند و قهوه خانه‌ها و سفره خانه ها، دوباره آتش بر سرِ قلیان‌ها روشن کردند، اما هرچه بود، مزه تلخِ تنباکو بود که با کشیدن قلیان در خانه‌های مسکونی به کامِ خانواده‌هایی که تفریح دیگری نداشتند، شیرین شد.
محبوبیت قلیان در ایران با طعم تنباکوی اصیل ایرانی، پیشینه تاریخی دارد، اما در چند سال اخیر با افزایش تقاضا، تنباکو، مزه دار شد و تنوع آن از سیب و هلو و نعنا تا شلیل و نارگیل و پرتقالِ خونی، طرفدارانِ بیشتری جذب خود کرد.
همه این‌ها را اگر فراموش کنیم، اما فراموشیِ ممنوعیتِ کشیدنِ قلیان در اماکن عمومی، زمانی برای ما، جای علامت سوال (؟) و تعجب (!) باز کرد که پای قلیان به هیئات و مجالس مذهبی، باز شد؛ حال به بهانه گرم شدنِ کام و سینه؛ یا گرم شدنِ مجلس؛ الله اعلم.
بهرحال اختلاف نظر راجع به مصرف دود و دَمِ قلیان به سبک قهوه خانه‌های قجری، آن هم در مجالسِ حسینی که حرمت دارد با هر دلیل و منطقی که برگزار می‌شود، جامعه، خانواده و به ویژه نسل جوان را با بلاتکلیفیِ مصرفِ دخانیات روبرو کرده است که نباید از آن غافل شد.
بعضی‌ها حالشون از بوی بد قلیان بد می‌شود
اما افراد خودخواه در مکان عمومی قلیان می‌کشند
این حق‌الناس نیست.
خانواده و به ویژه نسل جوان را با بلاتکلیفیِ مصرفِ دخانیات روبرو کرده است که نباید از آن غافل شد.
من یادم نمیاد که قبل از انقلاب اینهمه قلیان کش داشتیم و قلیان کشها بیشتر در قوه خانه های جنوب شهر رواج داشت و مشتریان خودش را داشت و در بین یک گروهی از افراد مسن هم قلیان کش بودند اما کلا قلیان کشی چندان وجه مناسبی نداشت.
در مراسم عزاداری ماه محرم هم من یادم نمیاد که در تکیه ها یا در مسجد ها کسی قلیان چاق کنه و کلا وجود قلیان در مسجد یا تکیه بی احترامی به تکه و مسجد شمرده میشد.