فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: ابروی عید: ابروی عروس عید /وسمه: به فتح اول و سکون دوم گیاهی ست که بدان ابرو و موی را خضاب می‌کردند / نبید: به فتح اول شراب /رباب: به فتح اول سازی ست زهی مانند طنبور.
جهان بر عید خضاب کشید و هلال ماه عید را باید در ابروی یار دید. مقصود او از این شعر این است که راهیان راه عشق در پی دوست برآمده اند و حتی خواهان آن هستند که برای دستیابی به لقای او جان خویش را بذل نمایند، چرا که می‌دانند با وصالف دوست همواره در خوشبختی خواهند زیست، حتی اگر بهای سنگینی، چون جان خود را بدهند.
غمی در وجودت است که به زودی از تو رفع می‌شود و به مقصود می‌رسی. در هیچ کاری عجله مکن تا وقتش برسد. خواستن توانستن است. باید به خدا امیدوار بود.