مشاور وزیر ورزش و جوانان انصراف تیم ملی فوتبال امید را به خاطر غیبت بازیکنان در اردوی این تیم، اوج بی‌کفایتی و ناکارآمدی دانست.
بیژن ذوالفقارنسب درباره غیبت بازیکنان شاخص در اردوی تیم ملی فوتبال امید و انصراف مسئولان این تیم از حضور در مسابقات همبستگی کشور‌های اسلامی در شهر قونیه گفت: واقعا فدراسیون فوتبال فعال نیست. فدراسیون ما دوران خیلی خوبی را پشت سر نمی‌گذارد. زمان‌های حساسی را از دست می‌دهیم و باید تاسف خورد.
او در واکنش به اینکه فدراسیون فوتبال تلاش کافی نکرد تا باشگاه‌ها ملزم به دادن بازیکنان خود به تیم ملی امید شوند و صرفا به تعطیلی اردوی تیم ملی اکتفا کرد، گفت: تمام کسانی که در فدراسیون فوتبال هستند، وظایف خود را می‌دانند. کمیته‌های متعددی هم وجود دارند. هر کسی شرح وظایفی دارد، اما در اجرا کاری انجام نمی‌دهند. چطور می‌شود که تیم ملی امید ایران با وجود اینکه اردوی خود را برگزار کرده، ناگهان اردو را تعطیل می‌کنند؟
مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران با بیان اینکه "تعطیلی اردوی تیم ملی به علت غیبت بازیکنان، اوج ناکارآمدی و بی‌کفایتی مسئولان فدراسیون فوتبال است، " گفت: من این مساله را ناشی از نداشتن شناخت و تسلط کافی بر حوزه فوتبال می‌دانم. شاید سرپرست فدراسیون فوتبال، فوتبالیست بوده، اما اصول مدیریت را نمی‌داند. شاید در چهار بازی بین‌المللی هم شرکت کرده باشد، اما کافی نیست. اتفاقات اخیر ناشی از نابه‌سامانی در فدراسیون فوتبال است.
ذوالفقارنسب در پاسخ به این سوال که آیا با شرایط فعلی حضور در المپیک پاریس را حق ایران می‌داند؟ گفت: ۱۶ تا ۲۰ تیم در مسابقات انتخابی آسیا هستند، اما همه مثل ما بی‌کفایت نیستند که تشکیلات فوتبالشان بدون سرپرست باشد. در گذشته‌های دور اینطور نبودیم. هر چیزی سر جای خوش بود. هر کسی وظایف خود را از شش ماه قبل می‌دانست. چه کسی مهدوی‌کیا را مسئول تیم ملی امید کرده است؟ او الان کجاست؟ چه کسی ماجدی را سرپرست فدراسیون کرده است؟ او چه توانمندی‌ای داشت؟
وی ادامه داد: فدراسیون فوتبال ناکارآمد است و به سمت و سوی مسائل حاشیه‌ای می‌رود و اصل کار را رها کرده است. فدراسیون فوتبال ما نامنظم و بی هویت است. هیچ چیزی سر جای خود نیست و این مشکل باید هر چه زودتر رفع شود. فوتبال باید ساختار مشخصی داشته باشد.
این کارشناس فوتبال تاکید کرد: من می‌گویم فدراسیون فوتبال الان هیچ گونه برنامه‌ای ندارد و از مدیریت ورزشی در حد استاندارد‌های بین المللی دور است.