روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «گشت ارشاد خواهیم داشت، اما برای مدیران!» این کلیدی‌ترین جمله‌ای بود که آقای رئیسی در تبلیغات ریاست جمهوری مطرح کرد، جمله‌ای که این روز‌ها بسیار یادآوری می‌شود به ویژه این روز‌ها که نوع برخورد برخی افراد این گزاره را با علامت سؤال‌های بسیاری مواجه می‌کند.
وعده‌هایی، چون افزایش سرعت اینترنت، عدم فیلترینگ، کاهش مالیات، حرکت به سمتِ یک رقمی، ایجاد چهار میلیون شغل (سالانه یک میلیون)، آزادی‌های فردی، رفع تحریم‌ها، احیای برجام، ساختِ چهار میلیون مسکن و… را به آینده می‌شود حواله داد. انشاالله در آینده محقق خواهند شد، اما حکایتِ «گشتِ ارشاد» را نمی‌شود به آینده واگذاشت. با خوش‌بینی صد درصدی هم نمی‌شود چنین کرد.
قرارِ رئیس‌جمهور، گشت ارشاد برای مدیران بود، اما آنچه در خیابان می‌بینیم و کلیپ‌هایش پخش می‌شود چیز دیگری است. قرار بر حفظ کرامت همه شهروندان بود و نسق کشیدن از مدیران، اما آنچه می‌بینیم چیز دیگری است.
اگر می‌خواهیم جامعه در مدار اصلاح، گام بردارد و اگر می‌خواهیم همه چیز درست شود، آقای رئیسی به وعده خود عمل کند و گشت ارشاد را برای مدیران راه بیندازد. آنان که درست بشوند و مؤمنانه کار کنند، مردم هم به مدار اصلاح اقبال بیشتری خواهند داشت. آقای دولت، از خودش شروع کند. از وعده‌هایی که داد. از تعهدهائی که بر ذمه دارد و بسان «شرطِ ضمنِ عقد» بر آن اساس ۱۸ میلیون رای گرفت. اول از همه در گشت ارشاد مدیران، راه را بر کسانی ببندد که با نوع رفتارشان مدام به دروازه خودی گُل می‌زنند. بعد به ترتیب اولویت، وعده‌ها را اجرا کند.
قرار بود فقط گفته بشه