فرارو- انسان از ابتدای آفرینش خود باز زندگی در خشکی سازگار شده است و از طریق حواس مختلف خود که آن‌ها نیز برای زندگی در خشکی تکامل یافته اند، جهان اطراف خود را درک می‌کند، اما یک مطالعه جدید علمی نشان می‌دهد که گوش انسان در زیر آب، از برخی موجودات دریایی همچون فوک‌ها نیز بهتر عمل می‌کند.
به گزارش فرارو، پستانداران میلیون‌ها سال است که در خشکی زندگی می‌کنند و هرچند که برخی از آن‌ها با زندگی در آب سازگار شده اند، اما تکامل متکی به خشکی مشخه اصلی اغلب این جانداران است. به عبارت دیگر، برای میلیون‌ها سال این جانداران برای زندگی در خشکی تکامل یافته و با آن سازگار شده اند و برای همین است که به طور طبیعی دانشمندان باور دارند که حواس این موجودات و از جمله انسان‌ها در خشکی عملکرد بسیار بهتری دارند تا در شرایط محیطی دیگر. اما این باور اکنون، اما و اگر‌هایی را به خود دیده است که می‌تواند برای بسیاری از ما جالب باشد.
یاکوب کریستنسن-دالزگارد، متخصص شنوایی سنجی حیوانات در دانشگاه Southern Denmark که تمام دوران حرفه خود را به سنجش شنوایی حیوانات مختلف گذرانده است، به همراه همکاران خود کنت سورنسن و مگنوس والبرگ که آن‌ها نیز در زمینه شنوایی سنجی جانوران دریایی تخصص دارند، دست به ابتکار جالبی زدند تا شنوایی انسان در زیر آب را با برخی از جانوران دریایی مقایسه کنند. البته لازم به ذکر است که سنجش شنوایی انسان در زیر آب اتفاقی جدید نیست، زیرا از دهه ۱۹۵۰، چندین تلاش مختلف برای اندازه گیری شنوایی انسان در زیر آب انجام شده است. به عنوان مثال، ارتش ایالات متحده علاقه‌مند به درک چگونگی تأثیر انفجار‌های زیر آب بر شنوایی غواصان خود بوده است، اما به طور کلی آزمایش‌های شنوایی آن‌ها در شرایط بسیار متفاوت انجام شده است.
این آزمایش‌ها اغلب با تجهیزات مختلف از جمله لباس غواصی انجام می‌گرفت که می‌توانست کیفیت آزمایش‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. به هر روی اغلب این آزمایش‌ها نشان داده بود که قدرت شنوایی انسان در زیر آب را کمتر از آن چیزی که آزمایش جدید مدعی شده است نشان داده بود. در مطالعه جدید که بر روی تعدادی داوطلب انجام شد، میانگین آستانه شنوایی ۷۱ دسی بل (۳.۵ میلی پاسکال) در ۵۰۰ هرتز به ثبت رسید. آستانه شنوایی سطح صدایی است که گوش فرد زیر آن نمی‌تواند چیزی بشنود. این میزان ۲۶ دسی بل کمتر از گزارش مطالعات قبلی است، بنابراین باید نتیجه بگیریم که انسان در زیر آب بسیار بهتر از آنچه قبلاً توسط علم گزارش شده است می‌شنود. در واقع، آستانه ۵۰۰ هرتز با میزان شنیدن حیواناتی مانند فوک‌ها در زیر آب مطابقت دارد.
یاکوب کریستنسن-دالزگارد می‌گوید: «ما معتقدیم که رزونانس در هوای بسته در گوش میانی صدا را تقویت می‌کند و گوش را حساس‌تر می‌کند». وی اضافه می‌کند که ما این را در مطالعات قبلی روی لاک پشت‌ها و قورباغه‌ها نیز نشان داده بودیم. دالزگارد توضیح می‌دهد که البته این نتایج بدان معنا نیست که ما می‌توانیم از طریق گوشمان به مانند آنچه در زمین انجام می‌دهیم، به تشخیص مسیر صدا اقدام کنیم. بر روی زمین ما مسیر صدا را به خطای چند درجه می‌توانیم تشخیص دهیم، اما در زیر آب این خطا ممکن است تا ۹۰ درجه باشد.
این موضوع البته خیلی عجیب هم نیست، زیرا ما آموزش دیده ایم که به تفاوت‌های زمانی کوچک بین درک گوش‌ها که به دلیل سرعت صوت در هوا است، واکنش نشان دهیم. یاکوب کریستنسن-دالزگارد توضیح می‌دهد که در آب، سرعت صوت چهار برابر بیشتر است و تفاوت‌های زمانی بسیار کوچک‌تر است، و نتیجه می‌گیرد که «انسان‌ها توانایی کمتری برای تعیین جهت صدا‌ها در زیر آب دارند».
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو