فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: اولی: به فتح اول و سکون دوم و الف مقصوره درآخر سزاوارتر
چه خوب است حال دلی که در پی هوس چشم نرود و به هر خانه که دعوت اش نمایند، بی خبر از پایان کار به آن جا نرود. مقصود او از این شعر این است که دلدادگان راه دوست کسانی هستند که از پی آنچه از دل برآید می‌روند، در حقیقت راهی جایی که آن را نمی‌دانند نمی‌شوند، چرا که می‌دانند از این راه پی به مقصود نخواهند برد.
اگر مشکلی برایت پیش می‌آمد، می‌دانستی کسی هست که به تو کمک کند و دست تو را بگیرد. اما اکنون تنها خودت باید با مشکلات دست و پنجه نرم کنی. پس امیدوار باش و از گام نهادن در مسیری که خیر تو به آن است، دریغ مکن!