رادنی استاتز که زمانی فروشنده مواد مخدر در خیابان‌های واشنگتن دی سی بود، اکنون یکی از معدود افراد سیاهپوست است که چند شاهین در ایالات متحده دارد، زندگی او وقف حفاظت و مراقبت از پرندگان شکاری شده است.
به گزارش فرارو، استاتز که در یکی از خشن‌ترین محله‌های واشنگتن زندگی می‌کرد، امید چندانی به آینده خود نداشت. پدرش به قتل رسیده بود، مادرش به کراک معتاد بود و بسیاری از دوستانش بر اثر خشونت با اسلحه جان باختند. استاتز انتظار داشت که او نیز به زندان بیفتد یا بمیرد.
اما یک ابتکار محلی در سال ۱۹۹۲ برای پاکسازی رودخانه بسیار آلوده آناکوستیا و احیای جمعیت پرندگان آن، مسیر زندگی استاتز را تغییر داد و به آن معنا و هدف جدیدی داد.
باب نیکسون، رهبر پروژه رودخانه که یک فیلم‌ساز است می‌گوید که همکارانش وقتی ۳۰ سال پیش برای اولین بار استاتز را از استخدام کرد، تردید داشتند.
رادنی استاتز می‌گوید: ویرانی که قبلاً در زندگی ایجاد می‌کردم، سعی می‌کنم آن را به یک معنا جبران کنم. شما می‌توانید زندگی خود را در کسری از ثانیه نابود کنید. با این حال، همه این‌ها [صدای پرندگان را در می‌آورد] در پس زمینه در پشت سرتان می‌شنوید و می‌دانید باید از آن‌ها مراقبت کنید، بنابراین نمی‌توانید بیرون بروید و کار‌های احمقانه‌ای را که قرار بود انجام دهید انجام دهید، زیرا این مسئولیت شماست.
وی برای تبدیل شدن به یک شاهین‌باز ماهر باید یک آزمون دولتی را پشت سر می‌گذاشت، مطمئن بود که او از نحوه شناسایی، به دام انداختن و مراقبت از پرندگان و چگونگی رهاسازی آن‌ها در طبیعت آگاه است. اما ابتدا، او نیاز به یک حامی داشت تا به او کمک کند تا همه این‌ها را آموزش دهد.
او گفت که بسیاری از حامیان بالقوه استاتز را جدی نگرفتند: من به یک نفر زنگ زدم. آن فرد گفت: «به نظر می‌رسد که شما یک سیاه پوست هستید.» من گفتم: «من هستم.» او گفت: سیاه پوستان پرنده‌ها را پرواز نمی‌دهند، همه آن‌ها را می‌خورید!
سرانجام او یک اسپانسر پیدا کرد و ژوئن گذشته لقب استاد شاهین‌باز را به دست آورد. مدتی بعد کتابی با عنوان «برادر پرنده: سفر یک شاهین‌باز و قدرت شفابخش حیات وحش» منتشر کرد.
استاتز می‌گوید بسیاری از پرندگان شکاری در سال اول زندگی خود بیشتر به دلیل دخالت انسان زنده نمی‌مانند. برخی از پرندگان پس از خوردن موش‌هایی که سمی را که توسط کشاورزان ریخته شده است بلعیده اند، می‌میرند. پرندگان دیگر با ماشین‌ها برخورد می‌کنند. استاتز می‌گوید، به‌عنوان یک شاهین‌باز، به پرندگان کمک می‌کند تا آن سال‌های نوجوانی آسیب‌پذیر را پشت سر بگذارند.
تبدیل شدن به یک شاهین‌باز ماهر صبر می‌طلبد، چیزی که استاتز می‌گوید باید خودش یاد می‌گرفت.
امروز، استاتز جایی را که او پناهگاه انسانی می‌نامد در خانه اش در شهر شارلوت ایالت ویرجینیا اداره می‌کند. ملک هفت هکتاری او که به خاطر مادرش (نام مستعار او دیپی بود) رویای دیپی نامیده می‌شود.