فرارو- چربی احشایی که به نام‌های چربی شکمی یا «شکم آبجویی» نیز شناخته می‌شود ظاهر خوبی ندارد و برای سلامتی شما نیز خطرناک‌تر است. به دلیل اینکه چربی احشایی در عمق شکم در زیر ماهیچه قرار دارد می‌تواند سموم و هورمون‌های مضر را در کبد، لوزالمعده و روده آزاد کند و از عملکرد صحیح آن اندام‌های حیاتی جلوگیری کند و خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد.
به گزارش فرارو به نقل از یاهولایف، به هر اندازه که پیچیده به نظر برسد چربی احشایی یا شکمی موضوع عجیبی نیست. بسیاری از ما بیش از حد چربی شکمی را حمل می‌کنیم.
برای جلوگیری از تشکیل چربی شکمی باید در اسرع وقت این فعالیت‌ها را ترک کنید:
برای کاهش خطر ابتلا به چربی شکم مصرف قند و مواد قندی خود را کاهش دهید. بر اساس نتیجه پژوهشی در سال ۲۰۲۰ میلادی که در مجله اروپایی قلب و عروق منتشر شد خوردن بیش از حد قند با رسوبات چربی بزرگتر در اطراف قلب و شکم مرتبط است.
زمانی که ما بیش از حد شکر مصرف می‌کنیم مازاد آن به چربی تبدیل شده و ذخیره می‌شود. این بافت چربی که در اطراف قلب و شکم قرار دارد مواد شیمیایی را در بدن آزاد می‌کند که می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. برای کاهش مصرف قند اضافه شده نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر مانند نوشابه، آبمیوه و نوشیدنی‌های ورزشی را کنار بگذارید و مصرف غلات تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده را کاهش دهید.
بر اساس نتیجه پژوهشی تازه منتشر شده در مجله Obesity Science & Practice پژوهشگران دریافتند افرادی که مصرف بیش‌تر آبجو و مشروبات الکلی را گزارش کرده‌اند سطح چربی شکمی بیشتری دارند و برعکس افرادی که به جای آن شراب می‌نوشیدند سطح چربی شکمی کمتری داشتند.
ورزش منظم برای سوزاندن چربی شکم در صورت داشتن آن بسیار مهم است و کم تحرکی یک عامل خطرزای اصلی برای چربی‌سازی در ناحیه میانی بدن است. طبق نتایج پژوهشی صورت گرفته در سال ۲۰۲۰ میلادی که در مجله Nutrients منتشر شده حتی اگر وزن خود را کاهش ندهید ورزش باعث کاهش چربی شکمی می‌شود و به نظر می‌رسد فعالیت بدنی متوسط همراه با تمرینات قدرتی بهترین نتیجه را به همراه دارد. انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند دست کم ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته انجام دهید. وضعیت ایده آل آن است که مدت زمان آن در طول هفته پخش شود که دو جلسه تمرین قدرتی را در بر می‌گیرد.
احساسات مزمن اضطراب باعث می‌شود مغز کورتیزول یا هورمون استرس بیشتری تولید کند. این هورمون به بدن دستور می‌دهد تا چربی‌های اطراف شکم را حفظ کند. موسسه استرس آمریکا در این باره می‌گوید: «مطالعه‌ای روی مردان میانسال سوئدی نشان داد که در افرادی که بالاترین سطح کورتیزول مشاهده شد بزرگ‌ترین شکم را داشتند. از آنجایی که چربی شکمی نیز تمایل به افزایش سطح کورتیزول دارد این موضوع می‌تواند منجر به یک چرخه معیوب و ناسالم به خصوص در زنان شود. شکی وجود ندارد که افزایش استرس و یا کورتیزول می‌تواند باعث افزایش چربی شکمی و افزایش وزن شود».
خواب ضعیف باعث می‌شود مغز کورتیزول بیشتری تولید کند در عین حال تولید لپتین و گرلین هورمون‌هایی که اشت‌ها و سیری را تنظیم می‌کنند به خطر می‌اندازد. این موضوع می‌تواند شما را در طول روز گرسنه‌تر کند. دانشمندان در دانشگاه Wake Forest دریافتند افرادی که رژیم غذایی دارند، اما هر شب پنج ساعت یا کمتر می‌خوابند ۲.۵ برابر بیش‌تر از افرادی که خواب کافی (یعنی ۷ تا ۹ ساعت در شب) دارند چربی شکمی داشته اند.