صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

دستاورد جدید و جالب توجه دانشمندان علوم پزشکی؛
دانشمندان علوم پزشکی اخیراً موفق به ساخت نوعی قطره چشمی شدند که می‌تواند ضعف بینانی در دوران پیری را بدون هرگونه روش درمانی دیگر همچون استفاده از عینک درمان کند.
تاریخ انتشار: ۱۵:۲۳ - ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۱

فرارو- قدرت بینایی به طور معمول با افزایش سن کاهش می‌یابد و همین امر استفاده از روش‌های درمانی معمول از جمله عینک را ایجاب می‌کند، اما دانشمندان علوم پزشکی اخیراً نوعی قطره چشمی را تولید کرده اند که می‌تواند ضعف بینایی در دوران پیری را بدون نیاز به عینک درمان کند.

به گزارش فرارو، وقتی انسان‌ها به دهه ۴۰ و بالاتر عمر خود می‌رسند، دید نزدیک آن‌ها رو به ضعف می‌رود. برای بسیاری از افراد، این عارضه با اقداماتی همچون افزایش اندازه فونت گوشی هوشمند شخصی و یا به حداکثر رساندن روشنایی رایانه برای خواندن بهتر متن ها، قابل تشخیص است. این وضعیت که به نام پیرچشمی شناخته می‌شود، حدود ۱۲۸ میلیون نفر در ایالات متحده و بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بدان معناست که سالانه هزینه‌های زیادی برای مقابله با این عارضه صرف می‌شود، اما به نظر می‌رسد که راه حلی جالب توجه برای پیرچشمی پیدا شده است.

به طور معمول افرادی که به عارضه پیرچشمی مبتلا می‌شوند باید راه کار‌هایی همچون استفاده از عینک، لنز و یا حتی جراحی را در پیش بگیرند. در اواخر سال ۲۰۲۱، سازمان غذا و داروی ایالات متحده یک داروی جدید قطره چشم را برای درمان پیرچشمی تایید کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این قطره چشمی که با نام Vuity شناخته می‌شود، می‌تواند مسیر آسان و ایمن تری را برای درمان پیرچشمی ایجاد کند.

چشمان ما چگونه بر روی اشیای نزدیک تمرکز می‌کنند؟

بسیاری از قسمت‌های چشم انسان با نور ورودی تعامل می‌کنند تا تصویری واضح ایجاد کنند. اولین چیزی که نور به آن برخورد می‌کند قرنیه است، لایه بیرونی شفافی که در ابتدا نور را می‌شکند. سپس نور از عنبیه و مردمک عبور می‌کند، که می‌تواند گشاد یا تنگ شود تا نور ورودی به داخل چشم را تنظیم کند. سپس نور از طریق عدسی حرکت می‌کند تا دقیقاً روی مرکز شبکیه متمرکز شود. در نهایت، سیگنال نور به عصب بینایی در پشت چشم منتقل می‌شود تا مغز آن را به عنوان یک تصویر تفسیر کند.

برای ایجاد یک تصویر واضح، چشمان شما باید فاصله خود را با یک شی تنظیم کنند. چشم‌ها برای تمرکز بر روی اشیاء نزدیک به صورت، سه مرحله اساسی را انجام می‌دهند؛ چشمان شما به سمت شی‌ای که می‌خواهید به آن نگاه کنید، نشانه می‌رود، لنز‌های چشم تغییر شکل می‌دهند و در نهایت مردمک‌های چشم شما منقبض می‌شوند. هنگامی که نگاه خود را به سمت چیزی که به آن علاقه دارید نشانه می‌گیرید، یک عضله کوچک در چشم منقبض می‌شود که شکل عدسی را تغییر می‌دهد تا ضخیم‌تر شود. هرچه عدسی ضخیم‌تر باشد، نور هنگام عبور از آن بیشتر شکسته می‌شود. در همان زمان، مردمک چشم شما منقبض می‌شود تا مقداری از نور ورودی از اجسام دیگر در دوردست را مسدود کند.

هنگامی که نور از یک جسم منعکس می‌شود و وارد چشم شما می‌شود، پرتو‌های نور در مرکز، تصویر واضحی را ارائه می‌دهند. بنابراین، مسدود کردن نور پراکنده با منقبض کردن مردمک چشم، به وضوح تصویر اجسام نزدیک کمک می‌کند. شما می‌توانید این فرآیند را با استفاده از دوربین تلفن همراه خود شبیه سازی کنید. ابتدا دوربین را به سمت چیزی در دوردست بگیرید. سپس، انگشت شست خود را به داخل تصویر ببرید و آن را حدود ۶ اینچ دورتر نگه دارید. انگشت شست شما تار می‌شود، اما با تغییر شکل لنز دوربین، انگشت شست شما فوکوس می‌شود.

پیرچشمی چیست؟

پیرچشمی ناتوانی چشم در تمرکز بر روی اشیاء نزدیک است که منجر به تار شدن تصاویر می‌شود. این عارضه به طور معمول زمانی که افراد در ۴۰ سالگی خود هستند شروع می‌شود و تا حدود ۶۰ سالگی پیشرفت می‌کند. محققان می‌دانند که سن عامل اصلی پیرچشمی است، اما بحث‌هایی در مورد علل ریشه‌ای مکانیکی آن وجود دارد. یک نظریه می‌گوید که با افزایش سن لنز‌ها سنگین‌تر می‌شوند و نمی‌توانند به این راحتی شکل خود را تغییر دهند. نظریه دیگری نشان می‌دهد که ماهیچه‌ای که عدسی را می‌کشد، با افزایش سن ضعیف‌تر می‌شود. برخی نیز معتقدند که پیرچشمی احتمالاً به دلیل ترکیبی از هر دو عامل اشاره شده رخ می‌دهد.

صرف نظر از علت، نتیجه این است که هنگام نگاه کردن به اجسام نزدیک، چشمان افراد دیگر به اندازه کافی قادر به خم کردن نور ورودی برای هدایت آن به مرکز شبکیه نیستند. در عوض، نور در مکانی پشت شبکیه متمرکز می‌شود و در نتیجه دید تاری ایجاد می‌شود.

قطره چشمی جدید چگونه عمل می‌کند؟

حتماً به یاد دارید که چشم دو کار عمده برای تمرکز بر روی اجسام نزدیک انجام می‌دهد؛ لنز تغییر شکل می‌دهد و مردمک کوچکتر می‌شود. از آنجایی که پیرچشمی توانایی عدسی را برای تغییر شکل محدود می‌کند، این قطره‌های چشمی با کوچکتر کردن مردمک چشم این نقص را جبران می‌کنند. انقباض مردمک میزان پراکندگی نور را کاهش می‌دهد. این باعث می‌شود نور وارد شده به چشم بهتر بر روی شبکیه متمرکز شود، بنابراین محدوده وسیع تری از فواصل در جایی که اشیاء در کانون هستند، ایجاد می‌کند و به افراد امکان می‌دهد اشیاء نزدیک و دور را به وضوح ببینند.

هنگامی که قطره را در چشم خود می‌ریزید، حدود ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا ماده موثره درون آن، یعنی پیلوکارپین، شروع به اثربخشی کند. پیلوکارپین دارویی است که برای اولین بار در اواخر دهه ۱۸۰۰ کشف شد و می‌تواند بیماری‌هایی مانند گلوکوم و فشار خون چشم را درمان کند. دانشمندان می‌گویند اثر این ماده بر روی مردمک حدود شش ساعت باقی می‌ماند. با این همه هنوز برخی عوارض را می‌توان در این قطره‌های چشمی دید که دانشمندان تلاش دارند آن را برطرف کنند. برای مثال، ایجاد مردمک‌های کوچکتر به این معنی است که نور کمتری وارد چشم می‌شود. این موضوع در طول روز که نور زیادی وجود دارد مشکلی نیست، اما می‌تواند باعث ایجاد مشکل دید در شرایط کم نور شود. جدای از این مضرات، شایع‌ترین عوارض جانبی این قطره سردرد و قرمزی چشم است.

قطره Vuity در حال حاضر برای استفاده یک بار در روز در هر چشم تایید شده است. یک بسته از این قطره چشمی حدود ۸۰ دلار آمریکا قیمت دارد، نیاز به نسخه دارد و در صورت استفاده روزانه تقریباً یک ماه دوام خواهد داشت؛ بنابراین برای برخی از افراد، می‌تواند یک جایگزین عالی یا کمکی برای عینک یا جراحی باشد. اگرچه Vuity ممکن است اولین قطره چشمی مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان پیرچشمی باشد، محققان در حال مطالعه تعدادی از رویکرد‌های جدید دیگر هستند. برای نمونه، برخی در حال تولید قطره‌های چشمی هستند که شامل دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی برای کمک به انقباض مردمک می‌شود. تیم‌های دیگر در حال مطالعه قطره‌هایی هستند که لنز را نرم و وزن آن را کاهش می‌دهند تا فوکوس راحت‌تر را میسر سازند. در نهایت، برخی تحقیقات اولیه نشان داده‌اند که تحریک الکتریکی پالسی عضلات چشم می‌تواند به تقویت آن‌ها و بهبود توانایی افراد در دیدکمک کند. به نظر می‌رسد امید به درمان پیرچشمی در آینده نزدیک بسیار روشن است و خوشبینانه حتی می‌توان فرض کرد که فاصله چندانی با مهار کامل این عارضه نداریم.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو

ارسال نظرات