فرارو- هنگام مواجهه با اخبار این پرسش مطرح می‌شود که چگونه می‌توانیم از خانواده خود در برابر تصاویر مرتبط با اخبار وحشتناک محافظت کنیم و کماکان از اخبار و رویداد‌ها مطلع باشیم؟
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، تهاجم روسیه به اوکراین آشکار شدن این واقعیت تلخ است که پایانی برای رنج هولناکی که انسان‌ها گاهی اوقات مایل هستند بر دیگران تحمیل کنند وجود ندارد.
طی چندین سال گذشته، جریان به ظاهر بی‌پایانی از داستان‌ها و تصاویری دردناک از سوریه، یمن و اکنون اوکراین منتشر می‌شود و هم چنین تصاویر تیراندازی‌های دسته جمعی در ایالات متحده به بخشی منظم از زندگی روزمره ما تبدیل شده اند. با گذشت هر روز از جنگ جاری در اوکراین و اخبار وحشتناکی که درباره آن منتشر می‌شود بسیاری از ما از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شویم تا آخرین لحظات پیش از خوابیدن اخبار را دنبال می‌کنیم.
برخلاف برخی منازعات پیشین در سایر نقاط جهان، اقدامات غیرانسانی ارتش روسیه در اوکراین به خوبی منتشر شده و بازتاب پیدا کرده است. شهروندان اوکراینی، رسانه‌ها و پست‌های رسانه‌های اجتماعی کار بسیار خوبی را در مستندسازی تصاویر و ویدئو‌های جنگ در اوکراین انجام داده اند. بنابراین، تاکنون بسیاری از ما بار‌ها تصاویر و ویدئو‌های فراموش نشدنی از اجساد مرده، غیر نظامیان شکنجه شده، خودرو‌های سوخته و ساختمان‌های ویران شده را مشاهده کرده ایم. قرار گرفتن در معرض تصاویر و اخبار اغلب حتی ممکن است ناخواسته بوده باشند. برای مثال، در حالی که به پست‌های منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی از جمله توئیتر، فیس‌بوک یا اینستاگرام نگاهی می‌اندازیم ممکن است با پستی مواجه شویم که داستانی بسیار دردناک در مورد رنج شهروندان اوکراینی را نقل می‌کند.
مجموعه گسترده‌ای از شواهد نشان می‌دهند که آسیب و حادثه نه تنها بر کسانی که از آن رنج می‌برند تاثیر می‌گذارد بلکه بر سایر افرادی که به طرق دیگر در معرض رنج هستند نیز تاثیرگذار است. این تا حدی بدان خاطر است که انسان‌ها موجوداتی همدل و اجتماعی هستند. مواجهه غیر مستقیم و جانشین آسیب اغلب در زندگی پناهندگان و روزنامه نگاران و رخ می‌دهد حتی زمانی که آنان خود مستقیما این تروما یا آسیب در نتیجه حادثه‌ای ناگهانی را تجربه نکرده باشند.
یکی از راه‌های قرار گرفتن در معرض آسیب و ترومای عاطفی از طریق اخبار است به خصوص زمانی که اخبار دیدنی، قابل مشاهده و متحرک باشد. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض اخبار حملات تروریستی مانند ۱۱ سپتامبر می‌تواند طیف وسیعی از واکنش‌های احساسی از علائم اختلال اضطراب پس از سانحه PTSD)) گرفته تا افسردگی و اضطراب را در بزرگسالان و کودکان ایجاد کند.
یکی دیگر از خطرات قرار گرفتن مداوم در معرض تصاویر وحشتناک، حساسیت‌زدایی و بی‌حسی است. این بدان معنی است که برخی از بینندگان ممکن است بیش از حد به چنین تصاویری عادت کنند و آن را به عنوان یک حالت عادی تازه ببینند و به عنوان عاملی مزاحم قلمداد نکنند.
در اینجا چند نکته عملی در مورد نحوه آگاه ماندن و در عین حال به حداقل رساندن آسیب مطرح می‌شود:
محدود کردن قرار گرفتن در معرض اخبار دلخراش: به عبارت دیگر، یاد بگیرید چه اتفاقی در حال رخ دادن است سپس در آنجا توقف کنید. از میل به کنجکاوی بیش از اندازه در جزئیات فاجعه اجتناب ورزید. اگر داستان را شنیده‌اید ممکن است نیازی به جستجوی تصاویر یا ویدئو‌های مرتبط با آن نداشته باشید. اگر آن تصاویر را مشاهده کرده‌اید نیازی به بازبینی مجدد آن نیست. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض پوشش رسانه‌ای به دنبال یک آسیب جمعی برای چندین ساعت در روز می‌تواند منجر به بروز استرس شود. بنابراین، روزی چند بار اخبار را بررسی کنید تا مطلع شوید، اما به دنبال پوشش خبری نباشید.شدت احساس و واکنش را محدود کنید: رسالت رسانه اطلاع‌رسانی به مردم در مورد آن چیزی است که رخ می‌دهد. با
این وجود، ماهیت این داستان سرایی و نوع روایت خبر می‌تواند به این معنی باشد که اخبار فاجعه بار به روشی بسیار احساسی ارائه می‌شوند. نوع خواندن متن اخبار می‌تواند تا حدودی شما را از ماهیت بار عاطفی پوشش تلویزیونی یا رادیویی محافظت کند. اگر می‌خواهید با تلویزیون یا رادیو از اخبار مطلع شوید گزارشگر یا مجری‌ای را انتخاب کنید که اطلاعات را به شیوه‌ای مبتنی بر واقعیت و کمتر احساسی ارائه می‌کند.
وسوسه نشوید که ساعت‌ها به جستجوی تصاویر دردناک بپردازید: رنج عاطفی شما باعث کاهش رنج قربانیان نمی‌شود. برخی افراد ممکن است احساس کنند که اگر به دنبال قرار گرفتن در معرض اخبار حادثه قرار نگیرند بی‌احساس یا نامطلع از رنج تحمیل شده بر انسان‌ها در نقاط دیگر جهان هستند.
زمان‌های منظمی را در طول شبانه روز از اخبار دوری کنید: اگر میل شدید به دنبال کردن اخبار دارید دست کم در این بین چند ساعت استراحت کنید.
اخبار مثبت‌تر را نادیده نگیرید و از آن اجتناب نورزید: قرار گرفتن مداوم در معرض اخبار مبتنی بر فاجعه درک شما را مخدوش می‌کند.
محدودیت‌های خود را بشناسید: برخی افراد از نظر تحت تاثیر قرار گرفتن در مواجهه با آن چه می‌شنوند یا می‌بینند نسبت به دیگران حساس‌تر و آسیب پذیرتر هستند.
زمانی که تاثیر منفی اضطراب یا غم را احساس کردید به آن فکر کنید و بدانید که این یک واکنش طبیعی انسان به رنج دیگران است. سپس به فعالیت‌هایی که می‌تواند توجه شما را به طور کامل جلب کند و از نظر احساسی شما را اصطلاحا دوباره شارژ کنند مهلت دهید. یک خروجی خوب در این باره می‌تواند ورزش با شدت بالا باشد.
با دیگران صحبت کنید: اگر تحت تاثیر قرار گرفتید می‌توانید با عزیزان‌تان صحبت کنید و از دیگران یاد بگیرید که چگونه با شرایط مشابه کنار می‌آیند. در صورت نیاز، به دنبال کسب کمک حرفه‌ای از مشاوران باشید.
کودکان نیز اغلب در معرض چنین اخبار و تصاویری قرار می‌گیرند که می‌تواند تاثیرات منفی بر روی آنان بگذارد. برای کودکان کوچک تر، قرار گرفتن مکرر در معرض اخبار یا تصاویر آزاردهنده ممکن است این توهم را در ذهن آنان ایجاد کند که چنین رویداد‌هایی مدام تکرار می‌شوند.
در اینجا چند نکته برای محدود کردن تاثیر تصاویر اخبار وحشتناک و دلخراش بر کودکان وجود دارند:
حواس‌تان باشد که احساسات منفی بیش از حد در مورد اخبار منفی را در مقابل کودکانی که در حال آموختن این نکته هستند که آیا دنیای اطراف‌شان تا حد زیادی از جانب بزرگسالان امن است یا خطرناک بیان و ابراز نکنید.
قرار گرفتن در معرض اخبار منفی را بر اساس محدوده سنی کودکان‌تان برای آنان محدود سازید.
هنگامی که کودکان در معرض اخبار ترسناک یا ناراحت کننده قرار می‌گیرند در مورد آن به روشی متناسب سن‌شان صحبت کنید و آن چه را که اتفاق افتاده به زبانی قابل درک توضیح دهید.
به کودکان یادآوری کنید که در امنیت هستند. برای کودکان کوچک تر، یادآوری این نکته مهم است که این رویداد‌های غم‌انگیز در جایی که آنان زندگی می‌کنند رخ نمی‌دهد.
از طرح پرسش توسط کودکان‌تان جلوگیری نکنید. بلکه از آن به عنوان یک فرصت آموزشی مناسب برای سن او استفاده کنید.
هم چنین، ما می‌توانیم با کمک به دیگران، به ویژه کسانی که تحت تاثیر این آسیب قرار گرفته‌اند تاثیر منفی بر خود را کاهش دهیم. غم، اضطراب، خشم و ناامیدی را می‌توان به سوی اقداماتی مانند شرکت در فعالیت‌های جمع آوری کمک مالی و داوطلب شدن برای کمک به قربانیان هدایت کرد. این حتی می‌تواند شامل یک فعالیت خانوادگی باشد که به کودکان می‌آموزد که به رنج دیگران پاسخی پخته، سنجیده و نوع دوستانه بدهند.