نورافکن‌های پرنور و لامپ‌های خیابان، نزاع شرورانه بین دو مرد نیمه عریان خشمگین را روشن می‌کند، درحالی‌که صدای جیغ جمعیت زیر طنین‌انداز می‌شود، مبارزات باشگاه مبارزه بانکوک آغاز می شود.
به گزارش فرارو، در پایتخت کشوری که به‌خاطر صحنه هنر‌های رزمی بسیار فنی‌اش مشهور است، مبارزان آماتور مرتباً جمع می‌شوند و طی مبارزاتی خشن با سر و صورتی خونین و کبود از رینگ خارج می‌شوند.
در حالی که این مسابقه شبیه یک مسابقه بوکس دیوانه وار است، محیط - احاطه شده توسط کانتینر‌های حمل و نقل در محله‌ای فقیرنشین کنار بندر - با جذابیت‌های پر زرق و برق استادیوم‌های بوکس موی تای فاصله زیادی دارد.
چانا وراسارت، یکی از بنیانگذاران باشگاه می‌گوید در اینجا لازم نیست بدانید که چگونه بجنگید. فقط باید خشن باشید و تمام.
این بازیکن ۳۰ ساله این باشگاه را در سال ۲۰۱۶ با الهام از فیلم باشگاه مبارزه تأسیس کرد تا به مبارزان آماتور اجازه دهد مهارت‌های خود را آزمایش کنند، یا فقط پرخاشگری خود را تخلیه کنند.
او گفت: من فکر می‌کنم محبوبیت به دلیل انواع سبک‌های مبارزه است که با سبک‌های رینگ (حرفه ای) متفاوت است.
این قطعا یک جذابیت برای شرکت کننده ۲۳ ساله و مالک یک فروشگاه مواد غذایی است. او به خبرگزاری فرانسه گفت: این کاملاً با دعوا‌های سنتی متفاوت است. جنگ با کانتینر‌هایی که ما را احاطه کرده اند فقط سرگرم کننده و هیجان انگیز است.
برخلاف جمله معروف فیلم که مبارزان را از صحبت کردن در مورد باشگاه خود با افراد خارجی منع می‌کند، این باشگاه مستقر در بانکوک خود را حلقه‌ای که خشونت را به دوستی تبدیل می‌کند می‌نامد.
این گروه با انتشار اخبار مسابقات زیرزمینی، به یک گروه خصوصی در فیسبوک ۷۳۰۰۰ عضو جمع آوری کرد.
مبارزان مجازند در یک راند سه دقیقه‌ای با یکدیگر مبارزه کنند. بدون اینکه برنده یا بازنده‌ای اعلام شود. آرنج زدن، چنگ زدن، انداختن حریف به زمین و مشت زدن به پشت سر اکیداً ممنوع است. جای تعجب نیست که این تجمعات از چشم پلیس تایلند دور نمانده است.
مقامات تایلند در سال ۲۰۱۶ در مورد مسابقات زیرزمینی هشدار دادند که ظاهراً قانون بوکس را نقض می‌کند و مجازات آن با یک سال زندان و جریمه تا حدود ۶۰۰ دلار است، اما علیرغم حضور اندک پلیس در مواردی، مبارزات ادامه دارد.
در همین حال، باشگاه اصرار دارد که تحت قانون بوکس نیست، به این معنی که سازمان دهندگان دعوا‌های غیرمجاز برگزار نمی‌کنند.
چانا، یکی از بنیانگذاران می‌گوید که این گروه مورد تایید اداره استانی است. او گفت: ما از جنگجویان نمی‌خواهیم یکدیگر را بکشند. اگر خیلی خسته یا مجروح هستید که نمی‌توانید ادامه دهید، پس ما مبارزه را متوقف می‌کنیم.
زمانی که باشگاه برای اولین بار شروع به کار کرد، هیچ قانون مشخصی وجود نداشت، اما اکنون دستورالعمل‌های مبارزه، تعهد پذیرش ریسک و همچنین تجهیزات حفاظتی و مراقبت‌های پزشکی در صحنه وجود دارد.