به گزارش فرارو به نقل از گاردین؛ تضاد شگفت انگیز بود. "آنتونیو گوترش" دبیرکل سازمان ملل متحد ابتکار عملی دیرهنگام و به شدت ضروری را برای توقف جنگ در اوکراین مطرح کرد. سخنگوی او گفت:"در زمان فعلی که مخاطرات و پیامد‌های بزرگی وجود دارند من (گوترش) مایل هستم در مورد گام‌های فوری برای برقراری صلح گفتگو کنم". او فاش ساخت که به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد پیشنهاد مذاکره مستقیم و حضوری با ولادیمیر پوتین در مسکو و ولودیمیر زلنسکی در کی یف را داده است.
تقریبا همزمان با این تحول امیدوارکننده بوریس جانسون بریتانیایی که سوار بر هواپیمای فراری "پارتی گیت" (کنایه به رسوایی اخیر جانسون در مورد حضور در مهمانی علیرغم منع شهروندان بریتانیایی از مهمانی گرفتن در شرایط قرنطینه به دلیل شیوع کرونا) به هند رفت تلاش‌های صورت گرفته برای برقراری صلح را به باد انتقاد گرفت. او ادعا کرد که پوتین یک خزنده غیر قابل اعتماد است. جانسون گفت:"من واقعا نمی‌دانم اوکراینی‌ها چگونه می‌توانند به راحتی پشت میز مذاکره بنشینند؟ زمانی که کروکودیل پای شما را در آرواره‌هایش دارد چگونه می‌توانید با او مذاکره کنید"؟
این دوری دو دیدگاه و جدایی نخست وزیر بریتانیا از دبیرکل سازمان ملل متحد به شکلی مضاعف آزار دهنده است. این موضوع بیانگر عدم هماهنگی بین دبیرکل سازمان ملل متحد و یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل در مورد یافتن بهترین راهکار است. هم چنین این تضاد رویکرد یک مشکل گسترده‌تر را برجسته می‌کند: رویکرد‌های واگرا، گاهی مخالف، گاهی اوقات خودخواهانه، از سوی رهبران غربی که تاکنون اتحاد خود در هدف را در میانه بحران اوکراین در بوق و کرنا کرده اند.
خشم در کشور‌های غربی که با تهاجم ۲۴ فوریه پوتین برانگیخته شد در حال محو شدن است. به همین ترتیب، انفجار خوش بینی که به دنبال موفقیت اوکراین در دفع پیشروی روسیه در اطراف کی یف ایجاد شد در حال ناپدید شدن است. اکنون در حالی که مسکو حمله‌ای عظیم و آهسته در شرق اوکراین را آغاز می‌کند نگرانی‌ها در این باره افزایش می‌یابد که درگیری اوکراین نقطه پایانی نداشته باشد و خسارات عظیم اقتصادی و انسانی ناشی از آن ممکن است دائمی و جهانی باشند.
جانسون معمولا به دنبال لحظه‌ای فراتر از زمان حال نیست. او گفت که بریتانیا و ناتو تنها "به راهبرد" اعمال تحریم‌ها علیه روسیه و تامین تسلیحات به کی یف ادامه خواهند داد. جانسون از اوکراین آزاد و مستقل حمایت می‌کند، اما به نظر می‌رسد مانند دیگر رهبران اتحاد غربی برنامه‌ای مدبرانه و بلندمدت برای دستیابی به آن هدف ندارد. اگر روند شکست نیرو‌های اوکراینی آغاز شود چه خواهد شد؟ اگر اوکراین تجزیه شود یا در آستانه فروپاشی قرار گیرد چه رخ خواهد داد؟
بهای شکست غرب و هزینه واقعی ناشی از پیروزی پوتین می‌تواند سرسام آور باشد. این امر به طور بالقوه برای دموکراسی‌های متخاصم غربی و کشور‌های فقیرتر به طور یکسان غیرقابل حمایت است، زیرا تمام کشور‌ها همزمان با بحران‌های امنیتی، انرژی، غذا، تورم و آب و هوا پس از شیوع کرونا مواجه شده اند. با این وجود، رهبران غربی به دلیل نفع شخصی نزدیک بینانه از انتخاب‌های سختی که می‌تواند بقای اوکراین را تضمین کند چشم پوشی می‌کنند.
رویداد‌های هفته گذشته تصویری تلخ از آینده‌ای را ارائه داد که در انتظار است. اگر پوتین بتواند بدون مجازات به جنگ ادامه دهد جنایات فجیع تری را مرتکب شود و تهدید به باج خواهی هسته‌ای و شیمیایی کند و منشور سازمان ملل را برباد دهد چه وضعیتی ایجاد خواهد شد؟ صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده که شاهد کاهش شدید رشد اقتصادی به دلیل درگیری‌ها، تجزیه اقتصاد جهانی، افزایش بدهی و ناآرامی اجتماعی خواهیم بود.
"دیوید مالپاس" رئیس بانک جهانی گفته است که یک "فاجعه انسانی" به دنبال افزایش بی سابقه ۳۷ درصدی قیمت مواد غذایی ایجاد خواهد شد. تخمین زده می‌شود که مشکلات به دلیل اختلالات ناشی از جنگ در عرضه ها، سوق دادن میلیون‌ها نفر به فقر، افزایش سوء تغذیه و کاهش بودجه آموزشی و مراقبت‌های بهداشتی برای افراد کم برخوردار رخ خواهند داد و پیش روی جهان خواهند بود.
بیش از ۵ میلیون نفر در عرض دو ماه از اوکراین گریخته اند و تعداد بیشتری نیز به دنبال گریختن از آن کشور خواهند که وضعیت اضطراری مهاجرت بین المللی را تشدید می‌کند که می‌تواند از افغانستان تا آفریقا گسترش می‌یابد. در شرق آفریقا که تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته برنامه جهانی غذا اعلام کرده که ممکن است امسال ۲۰ میلیون نفر با گرسنگی مواجه شوند. جنگ پوتین باعث خشکسالی نشد، اما سازمان ملل هشدار می‌دهد که می‌تواند به تلاش‌ها برای کاهش گرمایش جهانی آسیب برساند و در نتیجه باعث آوارگی بیشتر و مهاجرت اجباری شود.
تاثیر سیاسی گسترده‌تر و منفی جنگ در صورت ادامه یافتن نامحدود تقریبا غیرقابل محاسبه است. همان طور که هفته گذشته بیش از ۲۰۰ مقام سابق به گوترش هشدار دادند آینده سازمان ملل به عنوان یک مجمع جهانی معتبر، قانونگذار و حافظ صلح در خطر است. هم چنین، اعتبار دادگاه بین المللی کیفری که دستور آن مبنی بر تحقیق درباره جنایات جنگی احتمالی در اوکراین توسط پوتین مورد تحقیر قرار گرفت و کل سیستم تعقیب جنایات جنگی در معرض خطر قرار دارد.
از نظر هنجار‌های دموکراتیک و حقوق بشری انقیاد کامل یا جزئی اوکراین به معنای فاجعه‌ای برای نظم مبتنی بر قوانین بین المللی و یک پیروزی برای خودکامگان در نقاط مختلف جهان خواهد بود. برای مثال، این وضعیت به چین در مورد تایوان یا به پوتین که به جمهوری‌های آسیب پذیر بالتیک طمع دارد چه پیامی ارسال می‌کند؟ تروریست‌های اسلام گرا که اکنون مخفیانه برای سوء استفاده از حواس پرتی غرب در اوکراین در حال برنامه ریزی و طرح نقشه هستند از چنین پیروزی‌ای برای خشونت لذت خواهند برد.
به طور خلاصه، طلوع عصر جدیدی از بی ثباتی را شاهد هستیم. چرا سیاستمدارانی مانند جو بایدن آمریکایی، اولاف شولز آلمانی و امانوئل ماکرون از فرانسه آینده‌ای بسیار پرمخاطره و خطرناک را تحمل می‌کنند در حالی که با اتخاذ موضعی قوی‌تر در حال حاضر ممکن است بتوانند از تحقق آن جلوگیری کنند؟ آنان با اجتناب از مواجهه با خطرات امروز فردای بسیار پر مخاطره تری را تضمین می‌کنند.
ارسال اسلحه و بهترین آرزو‌ها کافی نیست. در جلسه هفته گذشته، رهبران غربی درباره ارائه تضمین‌های امنیتی برای اوکراین پس از جنگ بحث کردند. همه بحث‌ها خوب بودند. اما این جنگ اکنون در حال وقوع است. چه کسی بقای اوکراین را در چند هفته آینده تضمین خواهد کرد؟ اگر فشار بیش تری وارد شود چه کسی از ماموریت‌های آموزشی فراتر رفته و پشتیبانی مستقیم نظامی در داخل اوکراین را ارائه خواهد کرد؟
بیایید واقع گرا باشیم. علیرغم تمام قهرمانی‌ها و فداکاری‌های اوکراینی‌ها ممکن است آن کشور در این مبارزه متحمل شکست شود. هر چند وحشتناک به نظر می‌رسد، اما پوتین می‌تواند برنده شود. اگر غرب اصول و ارزش‌های خود را کنار بگذارد و اجازه دهد چنین اتفاقی رخ دهد بهای درازمدت آن برای کلیت دنیای تازه همراه با درد خواهد بود.