فرارو- مقام‌های بهداشتی در حال بررسی علت افزایش موارد هپاتیت در کودکان خردسال هستند. از ژانویه گذشته، ۱۰۸ کودک در سراسر بریتانیا دچار هپاتیت با شروع ناگهانی یا التهاب کبد شده‌اند. همه آنان زیر ۱۰ سال سن داشتند اگرچه اکثریت آنان کمتر از ۵ سال سن داشتند. موارد ابتلا نیز در ایالات متحده، اسپانیا، ایرلند، ایتالیا، هلند و دانمارک گزارش شده است.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، هپاتیت در کودکان معمولا بسیار نادر است و دانشمندان هنوز علت قطعی بروز آن را نمی‌دانند. در اینجا نگاهی به آن چه تاکنون درباره هپاتیت کشف شده می‌اندازیم از جمله علائمی که والدین در مورد فرزندان‌شان باید مراقب آن باشند.
هپاتیت اصطلاح گسترده‌ای است که برای توصیف التهاب کبد استفاده می‌شود. این بیماری می‌تواند نتیجه یک عفونت ویروسی باشد، اما می‌تواند در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا آسیب ناشی از نوشیدن الکل نیز ایجاد شود. پنج نوع اصلی هپاتیت وجود دارند که توسط ویروس‌های خاص ایجاد می‌شوند هپاتیت A، B، C، D و E، اما هیچ یک از کودکان مبتلا در آزمایش‌های این پاتوژن‌ها مثبت نبوده‌اند.
برخی از انواع هپاتیت بدون هیچ مشکل جدی از بین می‌روند در حالی که برخی دیگر می‌توانند مزمن باشند و باعث ایجاد زخم، از دست دادن عملکرد کبد و در برخی موارد سرطان کبد شوند.
پروفسور «گراهام کوک» استاد تحقیقات بیماری‌های عفونی در امپریال کالج لندن می‌گوید: «وقتی در مورد هپاتیت صحبت می‌کنیم باید به خاطر داشته باشیم که التهابی در کبد و گسترده است. این بیماری بر اثر انواع و اقسام علل مختلف به وجود می‌آید برخی از انواع هپاتیت ناشی از عفونت هستند و برخی دیگر به دلیل مصرف داروها، سموم یا وجود مواردی در محیط ایجاد می‌شوند».
پروفسور «دیره کلی» پروفسور کبدشناسی کودکان در دانشگاه بیرمنگام می‌گوید: «در حدود ۸۰ درصد موارد هپاتیت یک علت دارند، اما ما همچنین شاهد التهاب شدید هستیم که دلیلی برای آن پیدا نمی‌کنیم: این یک عارضه غیر طبیعی است».
کارشناسان بهداشت در حال حاضر نمی‌دانند چه چیزی باعث افزایش ابتلا به هپاتیت می‌شود و در حال بررسی برخی از احتمالات هستند، اما عفونتی محتمل علت اصلی آن به نظر می‌رسد. در حال حاضر، نظریه اصلی این است که التهاب کبد با عفونت آدنوویروس مرتبط است. آژانس امنیت سلامت بریتانیا (UKHSA) در تاریخ ۲۱ آوریل اعلام کرد که تاکنون ۷۷ درصد موارد آزمایش شده برای آدنوویروس مثبت بوده اند. پنج مورد از ۹ مورد شناسایی شده در آلاباما نیز آلوده بودند.
آدنوویروس‌ها یک عفونت ویروسی شایع در افراد به خصوص در بین کودکان هستند. آدنوویروس‌ها معمولا علائم سرماخوردگی و گاهی ذات الریه را ایجاد می‌کنند. در موارد نادر در بیماران دچار نقص ایمنی، آدنوویروس‌ها می‌توانند باعث ابتلا به هپاتیت شوند. به گفته کارشناسان، قرنطینه نیز می‌تواند در این باره تاثیر داشته باشد.
پروفسور کلی در حوزه بیماری‌های کبدی کودکان در بیمارستان زنان و کودکان بیرمنگام می‌افزاید: «ما فکر می‌کنیم که شیوع هپاتیت باید به شیوع کرونا مرتبط باشد یا به این دلیل که همه گیری کووید سیستم ایمنی کودکان را به نحوی تغییر داده است یا به این دلیل این که آنان در معرض ویروس‌های عادی دوران کودکی به دلیل انزوا و جداشدگی در مراحل مختلف قرار نگرفته اند».
او می‌افزاید: «با این حال، این موارد ممکن است ناشی از ویروس یا عامل عفونی دیگری باشند که هنوز شناسایی نشده است».
به گفته دانشمندان عوامل محیطی نیز می‌توانند مرتبط باشند و پژوهشگران در حال پرسش از والدین در مورد مسائلی از جمله رژیم غذایی فرزندشان و محل خرید غذا هستند.
عارضه جانبی واکسن‌های کرونا نیز رد شده است، زیرا هیچ یک از کودکان مبتلا در بریتانیا واکسینه نشده بودند. بسیاری از کودکان نیز زیر پنج سال سن داشتند بنابراین هنوز واجد شرایط دریافت واکسن در بریتانیا نبودند.
از والدین خواسته می‌شود نسبت به علائم هپاتیت به ویژه زردی یا زرد شدن پوست فرزندان‌شان هوشیار باشند. علائم دیگر می‌تواند شامل موارد ذیل باشد:
آژانس امنیت سلامت بریتانیا اقدامات بهداشتی معمولی مانند شستن کامل دست‌ها و بهداشت کامل تنفسی را برای کمک به کاهش شیوع بسیاری از عفونت‌های رایج از جمله آدنوویروس توصیه می‌کند.
زنگ خطر در اواخر مارس در گلاسکو به صدا درآمد پس از آن که پنج کودک خردسال به دلیل هپاتیت شدید در بیمارستان بستری شدند. معمولا به ندرت در طول یک سال این تعداد موارد ابتلا دیده می‌شود.
براساس گزارش نهاد نظارت اروپایی این کودکان بین سه تا پنج‌ساله هفته‌ها استفراغ کرده بودند، پوست آنان زرد زرد شده بود و سطح آنزیمی به نام آلانین آمینوترانسفراز «به‌طور استثنایی» در سیستم‌شان افزایش یافته بود که نشانه‌ای از آسیب کبدی بوده است.
در کنار مواردی که در بریتانیا وجود دارند کودکان در اسرائیل، دانمارک، ایرلند، هلند، اسپانیا، ایتالیا و ایالات متحده نیز با «هپاتیت با علت ناشناخته» تشخیص داده شده اند.
عوامل ضد ویروسی می‌توانند زمانی استفاده شوند که یک عامل ویروسی قابل درمان مانند ویروس هرپس یا سایر ویروس‌ها مانند هپاتیت B یا C یا آدنوویروس وجود داشته باشد.
پروفسور «سیمون تیلور رابینسون» کبدشناس در امپریال کالج لندن می‌گوید: «درمان معمولا حمایتی است و از طریق هیدراتاسیون (آب رسانی) و مدیریت دما صورت می‌گیرد، زیرا مشکل به طور معمول برطرف می‌شود. کبد توانایی شگفت‌انگیزی برای بازسازی خود دارد معمولا در عرض چند روز یا چند هفته با این درمان حمایتی اوضاع به حالت عادی باز می‌گردد. اگر درگیری کبد شدید باشد ممکن است بیمار نیاز به پیوند فوری کبد داشته باشد.»
پیوند کبد عملی برای برداشتن کبد و جایگزینی آن با کبد سالم از اهداکننده است. زمانی که کبد به درستی کار نمی‌کند و سایر درمان‌ها نمی‌توانند کمک کنند پیوند کبد توصیه می‌شود.
عمل پیوند کبد در یک کودک به طور کلی حدود شش ساعت به طول می‌انجامد. پروفسور کلی می‌گوید برای پیوند کبد برنامه ریزی نشده میزان موفقیت معمولا بین ۷۰ تا ۸۰ درصد است و کودکان می‌توانند تقریبا یک زندگی عادی داشته باشند.
یک کودک احتمالا دست کم دو روز پس از عمل و به طور متوسط سه هفته پس از آن می‌تواند از بیمارستان مرخص شود.