محمد مهاجری در کانال تلگرامی‌اش نوشت: جناب دکتر عین اللهی! فرموده اید: «در بیمارستان‌های بسیار مجهز و بزرگ، حتی یک مسجد هم وجود ندارد و نمازخانه‌ها در مکان‌های بسیار نامناسبی در نظر گرفته شده‌اند. بهبود این وضعیت برای ما یک رسالت است و توسعه فضای معنوی نه تنها برای پزشکان، اساتید و دانشجویان بلکه برای بیماران مهم و موثر است.»
آقای وزیر! مسجدساختن کار بسیارخوبی است، اما نمازخوان تربیت کردن مهم‌تر است. اما هر دوی این‌ها وظیفه شما نیست. تشکیلات عریض و طویلی هست که وظیفه دارد به این کار‌ها برسد.
اگر قیامتی باشد، احتمالا از شما به عنوان مدیر جمهوری اسلامی برای نساختن مسحد بازخواست نخواهند کرد، اما حتما خواهند پرسید در روزگاری که حق ویزیت پزشکان در آستانه ۳ برابر شدن بود، شما فکر چه بودی؟
خواهند پرسید در همین بیمارستان‌های پایتخت (و نه شهر‌های کوچک) برای آن همه بیمار که از پس هزینه‌های درمان شان برنمی آمدند و نیز همراهانی که در سرما و گرما در خیابان‌های اطراف شب را به روز می‌رساندند چه کردی؟
حتما سوال خواهند کرد سهل انگاری‌ها در حوزه مدیریت شما، کمبود و گرانی دارو، کمبود پزشک در مناطق محروم کشور را دیدی و بیخیال شدی؟ آن وقت که کرور کرور آدم بخاطر نداشتن پول، قید دوا-دکتر را می‌زدند حواست کجا بود؟
و حتما خواهند پرسید در دوره‌ای که درد و سنگینی هزینه مداوا، خانه‌های خلق را خراب می‌کرد، تو برای خدا خانه می‌ساختی؟ خشت‌های خانه خدا را اگر خرج خلق می‌کردی به رضایت خالق نزدیکتر بود.
سوراخ دعا را گم کرده اید آقای وزیر!