فرارو- هر کسی که به آثار هنری هراس‌آور یا وهم‌انگیز علاقه داشته باشد، نمی‌تواند در برابر نقاشی‌های زجیسواف بکشینسکی احساس حیرت و شگفتی نکند و مسحور فضای ماخولیایی آن‌ها نشود. بکشینسکی (۲۰۰۵-۱۹۲۹) یکی از برجسته‌ترین هنرمندان معاصر لهستان است که در حوزه‌های مختلفی مثل عکاسی، مجسمه‌سازی، و داستان کوتاه آثاری از خودش به جا گذاشته است. اما شهرت و اعتبار او بیشتر از هر چیز به خاطر آثار نقاشی اوست که حال و هوایی رعب‌آور و عجیب دارند.
به گزارش فرارو؛ از بکشینسکی نقل می‌کنند که گفته است: «من دوست دارم طوری نقاشی کنم که انگار دارم از رویا‌ها عکس می‌گیرم». این توصیف خیلی دقیقی از سبک آثار اوست، البته به شرطی که «رویا» را به معنی ترسناک‌ترین کابوس‌ها بفهمیم. نقاشی‌های بکشینسکی منظره‌ها، پیکره‌ها و اشیاء گوناگون را در حالتی به تصویر می‌کشند که فضایی آخرالزمانی، کابوس‌وار و نفرین شده را در ذهن تداعی می‌کند؛ فضایی که همه چیز در آن رو به زوال و در حال فساد است.
سبک نقاشی او را گاهی «سوررئالیسم دیستوپیایی» نامیده‌اند. سوررئالیسم سبکی از نقاشی است که به جای تصویر کردن واقعیت بیرونی به سراغ جهان خواب‌ها و ناخودگاه انسان می‌رود و دیستوپیا هم به معنی فضایی ناخوشایند و زجرآور است که هر گونه وحشت و اندوهی در آن وجود دارد. نقاشی بکشینسکی ترکیبی از این دو است. آثار او فضایی خیالی و ماورائی دارند که فقط در خواب‌ها و هذیان‌ها می‌شود آن را دید؛ آن هم خواب‌هایی که سرشار از اضطراب و وحشت و مرگ باشند.
نقاشی‌های بکشینسکی بدون عنوان و توضیح هستند، زیرا او نمی‌خواست هیچگونه مفهوم یا معنای خاصی را بر نقاشی‌های خودش تحمیل کند و معتقد بود باید اجازه داد هر مخاطبی احساس و مفهوم خاص خودش را از اثر داشته باشد. در اینجا تعدادی از آثار بکشینسکی را ملاحظه می‌کنیم که نمونه‌هایی خیره‌کننده از موفقیت او در «عکس گرفتن از کابوس‌ها» هستند.
و البته که واقعا با اون حرفش که گفت دوست دارم از رویا عکاسی کنم کاملا سازگار