فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: جام صبوحی: ساغر باده‌ی بامدادی /خروج ریاحین: بیرون آمدن گل‌ها و گیاهان خوشبو
اکنون که گل از نیستی پا به عرصه‌ی هستی گذاشت، بنفشه پیش پایش سر به سجده نهاد. مقصود او از این شعر این است که آنان که می‌خواهند از مساعدت بخت و اقبال در دنیا بهره گیرند، باید جایی از شراب معرفت دوست بنوشند؛ چراکه شراب دوست آن‌ها را سرانجام به لقای او می‌رساند.
به یاد دوران جوانی و سرمستی هایش افتاده ای، اما دیگر نمی‌توانی به آن دوران بازگردی. تو باید از گذشته عبرت بگیری و اشتباهاتت را تکرار نکنی.