فرارو- کیت بردشر*؛ چین در مواجهه با بدترین شیوع کووید-۱۹ تاکنون تعداد روز افزونی از قرنطینه‌های گسترده، شدید و کنترل‌های مرزی را اعمال کرده است. این اقدامات ممکن است هنوز کارساز باشند، اما داده‌های رسمی منتشر شده در روز دوشنبه نشان می‌دهند که تلفات بدی را برای دومین اقتصاد بزرگ جهان به همراه داشته‌اند.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، رشد اقتصادی چین در سه ماهه نخست سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴.۸ درصد بوده است. این سرعت به سختی سریع‌تر از سه ماه پایانی سال گذشته بود و هم چنین مشکلی را پنهان کرد. بخش اعظم این رشد در ژانویه و فوریه ثبت شد. ماه گذشته، با تعطیلی شنژن مرکز فناوری در جنوب چین و سپس شانگهای بزرگترین شهر کشور و دیگر مراکز مهم صنعتی فعالیت اقتصادی کند شد.
قرنطینه اعمال شده خطوط مونتاژ را به حالت تعلیق درآورد، کارگران را زمین گیر کرد، رانندگان کامیون گرفتار شدند و ساخت و کار بنادر را مختل نمود. قرنطینه‌های مداوم باعث شدند تا صد‌ها میلیون مصرف کننده در خانه های‌شان محبوس شوند.
انتظار می‌رود کاهش سرعت رشد که در ماه مارس آغاز شد در ماه جاری بدتر شده و حتی مناطق بیش‌تری تحت محدودیت قرار بگیرند. این خبر بدی برای رهبران چین است که رشد «حدود ۵.۵ درصد» را برای سال تعیین کرده اند.
«لی کچیانگ» نخست وزیر یک هفته پیش به مقام‌های محلی درباره لزوم محدود کردن اثرات تعطیلی کووید بر اقتصاد گفت و خواستار «اقدامات فوری» در این باره شد. بانک مرکزی چین روز جمعه برای کمک به بانک‌های تجاری اقدام کرد تا برای ارتقای رشد اقتصادی وام ارائه دهند.
برای جهان، تعطیلی کووید در چین می‌تواند با ایجاد اختلال بیش‌تر در زنجیره تامینی که بسیاری از تولیدکنندگان به آن متکی هستند باعث افزایش نرخ تورم شده و هزینه ساخت و حمل و نقل کالا را افزایش دهد. در آن صورت، چین دچار رکود نیز از سایر کشور‌ها کمتر وارد می‌کند. این کاهش واردات کالا‌های مختلف را در بر خواهد گرفت چه منابع طبیعی مانند نفت و سنگ آهن یا کالا‌های مصرفی مانند گیلاس یا کیف‌های دستی.
«یائو جین گوان» اقتصاددان ارشد سابق اداره ملی آمار که اکنون مشاور کابینه است چهارشنبه گذشته در یک کنفرانس خبری گفت: «در مورد تاثیر چشم‌انداز شیوع کرونا در شانگهای و شنژن، نمی‌توان فراموش کرد که این دو منطقه بخش‌های مهمی از کل زنجیره تامین هستند و مطمئنا تاثیری بر کل چرخه اقتصاد چین خواهند داشت».
مدیران صنعت خودرو و بخش فناوری، دو حوزه از بزرگترین کارفرمایان چین در روز‌های اخیر هشدار داده‌اند که اگر به طور خاص بازگشایی هر چه سریع‌تر در شانگهای رخ ندهد اختلال فلج کننده در فعالیت‌های سراسری آنان در چین ایجاد می‌شود. شانگهای بسیاری از قطعات با فناوری بالا را تولید می‌کند که برای بسیاری از زنجیره‌های تامین حیاتی هستند.
«کوی دونگشو» دبیر کل انجمن خودرو‌های سواری چین می‌گوید: «شانگهای یک مرکز برای شرکت‌های خودروسازی بین المللی است اگر این قطب از کار افتد کل سیستم کار نخواهد کرد».
به گفته Gavekal Dragonomics یک شرکت تحقیقاتی اقتصادی مستقل که قرنطینه‌ها را دنبال می‌کند تا ۱۱ آوریل، ۸۷ شهر از ۱۰۰ شهر بزرگ چین نوعی محدودیت در رفت و آمد اعمال کرده بودند. این موارد از محدود کردن افرادی که می‌توانند وارد یا خارج از یک شهر شوند تا قرنطینه کامل مانند شانگهای، جایی که اکثر ساکنان آن حتی برای خرید غذا اجازه خروج از خانه‌های خود را ندارند، متغیر بوده است.
«یانگ دگانگ» مدیر کارخانه‌ای که ماشین‌های قالب گیری پلاستیک را در ژانگ جیاگانگ در ۱۱۲ کیلومتری شانگهای می‌سازد پس از اعمال قرنطینه در شهرش در روز چهارشنبه مجبور به توقف عملیات تولید شد.
حتی پیش از قرنطینه نیز مقام‌های محدودیت‌هایی وضع کرده بودند که مانع از حرکت کامیون‌ها می‌شد. این بدان معنی بود که یانگ نمی‌توانست قطعات را به موقع برای ساخت ماشین‌هایش دریافت کند و نمی‌توانست تجهیزات کامل را به بسیاری از کارخانه‌ها و بنادر درگیر قرنطینه تحویل دهد.
یانگ می‌گوید نمی‌داند بازگشایی چه زمانی امکان‌پذیر خواهد بود. او می‌گوید: «ژانگ جیاگانگ تحت فشار زیادی قرار دارم. من نگران ضرر هستم، اما راه دیگری وجود ندارد».
در حالی که شهر‌های بیش‌تری در حال اعمال قرنطینه هستند تائی یوان مرکز صنعت زغال سنگ چین، پنجشنبه گذشته قدری از محدودیت‌های شدید خود کاست. از پایان ماه مارس تا چهارشنبه گذشته، تعداد شهر‌های بزرگ با قرنطینه شدید از ۱۴ به شش شهر کاهش یافته اند.
سهم تولید اقتصادی چین که توسط این شهر‌ها ارائه می‌شود از ۱۴ درصد به ۸ درصد کاهش یافته است. پکن به دولت‌های محلی دستور داده تا به کامیون‌ها کمک کنند تا به مقصد خود برسند و اقدامات دیگری را برای محافظت از اقتصاد در برابر آسیب در طول قرنطینه انجام دهند. بسیاری از کارگران نیز در حال تقلا هستند. برای مثال، رانندگان کامیون با خطر دائمی قرنطینه‌های چند هفته‌ای مواجه هستند و اغلب پرداخت‌ها به آنان انجام نشده است.
«یو یائو» راننده کامیونی که سبزیجات و میوه را از استان شاندونگ به شانگهای می‌رساند یکی از بسیاری از رانندگان کامیون چینی است که به دلیل تشدید اقدامات برای کنترل شیوع کرونا سرگردان شده است.
او بیش از سه هفته در شانگهای گرفتار شده است. یو در ۱۶ مارس به شانگهای آمد تا سبزیجات را به بازار برساند. با این وجود، او سه روز پس از آن هنوز در آن شهر گرفتار شده چرا که مقام‌های محلی او را به عنوان یکی از نزدیکان یک فرد آلوده در بازار شناسایی کردند. پلیس دستور قرنطینه فوری او را صادر کرد. بنابراین، او کامیون خود را در نزدیکی یک بزرگراه متوقف کرد و انتظار کشیدن آغاز شد.
او از آن زمان تاکنون منتظر بوده است و اکنون فاقد مجوز سفر برای رانندگی کامیون در شانگهای در طول قرنطینه است. او و چهار راننده دیگر بدون مجوز سفر سه هفته است که روی زمین می‌خوابند و نان را با یکدیگر تقسیم می‌کنند.
او می‌گوید: «ما نمی‌توانیم از بزرگراه خارج شویم هر خروجی محافظت می‌شود. ما تنها می‌خواهیم به خانه بازگردیم». او می‌افزاید: «روز پیش نتوانستم غذای کافی دریافت کنم و بدنم دیگر نمی‌تواند آن را تحمل کند».
صادرات یکی از بخش‌های اقتصاد چین بود که در سه ماهه نخست سال جاری به رشد خود ادامه داد. کارخانه‌های چینی در طول شیوع کرونا، سهم قابل توجهی از بازار‌های جهانی را به خود اختصاص داده‌اند از جمله جهش ۱۴.۷ درصدی صادرات در ماه مارس نسبت به سال گذشته. بسیاری از شرکت‌های چند ملیتی هم چنان به شبکه‌های بزرگ تامین کنندگان قطعات در چین وابسته هستند.
با این وجود، از آنجایی که چین با اعمال قرنطینه‌های سخت گیرانه بدون هیچ هشداری، تولید را مختل می‌کند حداقل تعدادی از وارد کنندگان در غرب شروع به جستجوی مکان‌های دیگر برای تامین کالا کرده‌اند. «جیک فیپس» موسس Phipps & Company، واردکننده و توزیع کننده آمریکایی مبلمان منزل که تولیدات‌اش را به توسعه دهندگان هتل و آپارتمان می‌فروشد می‌گوید در دو سال گذشته از پذیرش سفارش از چین خودداری کرده و تمرکزش را بر روی بازار‌های کشور‌های دیگر قرار داده است.
او شروع به خرید کابینت آشپزخانه از ویتنام و ترکیه، کفپوش وینیل از ویتنام و هند و سینک استیل از مالزی کرده است. قرنطینه‌های مکرر چین، محموله‌های بسیار زیادی را به تعویق انداخته است از جمله قرنطینه در بخشی از نینگبو، در نزدیکی شانگهای که ارسال محموله‌های لازم برای لوله کشی او را در ماه گذشته به تاخیر انداخت.
او افزود که اکنون بسیاری از مشتریان به دلیل تعرفه ها، تنش‌های ژئوپولیتیکی و پرسش‌هایی در مورد نقش احتمالی پکن در مورد منشاء ویروس کرونا در اتکا به چین محتاطانه عمل می‌کنند. فیپس می‌گوید: «ارزیابی قابلیت اطمینان باعث شد که من توجه خود را بر روی بازار‌های کشور‌های دیگر قرار دهم و پاسخگوی مشتریانی باشم که نمی‌خواهند از چین سفارش دهند».
* او گزارشگر تجارت و اقتصاد و رئیس دفتر روزنامه نیویورک تایمز در شانگهای است. او پیش‌تر از سال ۲۰۰۲ میلادی خبرنگار ارشد هنگ کنگ بود و در مورد چین، آسیای جنوب شرقی و جنوب آسیا در موضوعاتی از جمله روند‌های اقتصادی، تولید، انرژی، مسائل بهداشتی و محیط زیست گزارش تهیه کرده بود.
بردشر در سال ۲۰۱۳ میلادی جایزه پولیتزر را برای گزارش ارائه شده‌اش در رابطه با شیوه‌های تجاری اپل در اقتصاد جهانی در حال تغییر دریافت کرد. بردشر در سال ۱۹۹۷ میلادی برنده جایزه جورج پولک برای گزارش ملی در مورد پوشش خودرو شد و در همان سال نامزد نهایی در رقابت جایزه پولیتزر شد.
او برنده جایزه انجمن ناشران آسیا برای پوشش موضوع آنفولانزای مرغی در آن منطقه شد. هم چنین، او برنده جایزه آزبورن الیوت انجمن آسیایی و جایزه مالکوم فوربس باشگاه مطبوعات خارج از کشور در سال ۲۰۱۰ میلادی برای پوشش انرژی پاک در چین شده بود.