شهر ۳۰۰۰ ساله خیوه، قلب منطقه خوارزم در غرب ازبکستان، با هزاران اثر تاریخی و فرهنگ بکر خود، تجربه‌ای به یادماندی را به بازدیدکنندگان خود ارائه می‌دهد.
به گزارش فرارو، این شهر که شبیه یک موزه در فضای باز است، گردشگران زیادی را از بسیاری از نقاط جهان جذب می‌کند.
زمانی خیوه مرکز سرزمین خوارزم بود و امروز در کشور ازبکستان جای گرفته است و مرکز استان خوارزم در این کشور است. بازرگانان خاورمیانه در سده دهم میلادی از این شهر نام می‌برند هر چند که باستان‌شناسان پیشینه آن را به سده شش میلادی می‌رسانند. تا پیش از چیرگی روس‌ها بر خوارزم خان‌هایی بر این سرزمین با مرکزیت خیوه فرمان می‌راندند.
خیوه شهری است با مجموعه‌ای از بنا‌های تاریخی که در حصاری از خشت و گل به نام ایشان‌قلعه یا ایچان‌قلعه قرار گرفته‌اند. این بنا‌ها که به سبک معماری اسلامی و ایرانی ساخته شده، شامل دروازه‌ها، مسجدها، مدرسه‌ها، آرامگاه‌ها، گرمابه‌ها، کاخ‌ها و خانه‌های سنتی است و همواره مورد توجه باستان شناسان و تاریخ‌دانان بوده و جهانگردان بسیاری را به خود جذب کرده است. آرامگاه پوریای ولی در میان این مجموعه فرهنگی - تاریخی قرار دارد.
این شهر ۵۰ اثر تاریخی و ۲۵۰ خانه کهن - که بیشترشان به سده‌های هجدهم و نوزدهم بازمی گردند- دارد. برای نمونه مسجد آدینه این شهر در سده دهم میلادی راه‌اندازی شد و در سال‌های ۱۷۸۸-۸۹ میلادی بازسازی گردید. همچنین سرسرای ستوندار شناخته شده این شهر که دارای ۱۱۲ ستون از مصالح ساختمانی کهن هنوز سرپاست.