فرارو- تنهایی احساس عجیبی است که بیشتر وقت‌ها آزاردهنده و ترسناک است، اما خیلی از ما به دلایل مختلف دوست داریم گاهی آن را تجربه کنیم. وقتی صحبت از تنهایی در دل طبیعت پیش بیاید، موضوع جذاب‌تر هم می‌شود. هر کسی که داستان رابینسون کروزو را شنیده باشد یا فیلم‌هایی مثل «دورافتاده» (Cast Away) (با بازی تام هنکس) را دیده باشد، احتمالا دلش خواسته که برای مدتی کوتاه چنین انزوای شگفت‌انگیزی را تجربه کند. اما آدم‌هایی هستند که این تجربه برایشان چیزی بیشتر از یک تخیل صرف است.
به گزارش فرارو؛ زندگی منزوی و تنها در دل طبیعت سابقه‌ای هزاران ساله دارد. همیشه آدم‌هایی بوده‌اند که به دلایل مذهبی یا صرفا به دلیل بی‌علاقگی به شرایط و الزامات زندگی اجتماعی، جامعه را رها کرده‌اند و در دل کوه‌ها، جنگل‌ها و صحرا‌ها ساکن شده‌اند. بعضی از قدیمی‌ترین کتاب‌های مقدس آیین هندو (که به آرانیاکا‌ها یا کتب جنگلی معروف هستند) مخصوص کسانی نوشته شده‌اند که می‌خواهند مسئولیت‌های اجتماعی و خانوادگی خود را به نسل‌های بعدی واگذار کنند و بیشتر اوقات خود را در انزوا و در طبیعت سپری کنند.
این تمایل هیچوقت از بین نرفته و هنوز هم می‌شود آدم‌هایی را پیدا کرد که این شیوۀ خاص و شگفت‌انگیز از زندگی را برای خودشان انتخاب کرده‌اند. همه جای دنیا می‌شود چنین افرادی را پیدا کرد و اسکاتلند با طبیعت بکر و مسحور کننده‌اش احتمالا یکی از جذاب‌ترین سرزمین‌ها برای عزلت نشینی در دل طبیعت است. در اینجا با چهار نفر از عزلت‌نشینان در طبیعت اسکاتلند آشنا می‌شویم که از زندگی شهری با همۀ امکاناتش بریده‌اند و سکوت و زیبایی منظره‌های وحشی را به عنوان خانۀ خود انتخاب کرده‌اند.
۱. جیک ویلیامز (Jake Williams)
ویلیامز که الان بیشتر از هفتاد سال سن دارد، بیش از چهل سال قبل در دهۀ هفتاد میلادی، بعد از مشاجره و عدم توافقی که با صاحبخانه‌اش پیدا کرد، به همراه همسر و دخترش به دل جنگل زد و در کلبه‌ای منزوی و دورافتاده ساکن شد. همسرش بعد از مدتی او را ترک کرد و جیک کاملا تنها ماند. البته او هنوز هم امیدوار است که دوباره ازدواج کند.
کلبۀ جیک در دل بیشه‌زار‌های ابردین‌شایر نه برق دارد، نه لوله‌کشی آب و نه هیچ نوع امکانات معمولی دیگری. درست است که او زندگی منزوی در طبیعت را انتخاب کرده، اما اتفاقا هیچ مشکلی با شهرت و معاشرت با آدم‌های دیگر ندارد و حتی در یک فیلم مستند با عنوان «دو سال در دریا با بن ریورز» هم مشارکت کرده است.
۲. سارا میتلند (Sara Maitland)
سارا هم حدودا هفتادساله است. او نویسندۀ موفقی است که با الهام از عقاید مذهبی‌اش کتاب‌هایی دربارۀ تنهایی و تجربه‌های معنوی نوشته است. او از سال ۱۹۹۳ که از همسرش جدا شد، زمان‌های بیشتر و بیشتری را به زندگی منزوی در طبیعت اختصاص داد. سارا می‌گوید «ابتدا به روستا رفتم و زندگی دور از اجتماع را از آنجا شروع کردم. کم کم این احساس رشد کرد و فهمیدم که عاشق این شیوه از زندگی هستم». او از سال ۲۰۰۶ تا کنون در دشت‌های دوافتادۀ گالووی در جنوب غربی اسکاتلند زندگی می‌کند.
او می‌داند که هرچقدر سنش بالاتر برود این شیوۀ زندگی برایش سخت‌تر خواهد شد بخصوص اگر دیگر نتواند رانندگی کند. اما به هر حال او قصد ندارد از این زندگی دست بکشد. او معتقد است که تنها بودن به معنی زندگی کردن با کسی است که بهتر از هر کس دیگر می‌شناسیمش. تنهایی از نظر او به معنی زندگی همراه با نوعی خودآگاهی دائمی و عمیق است.
۳. دیوی مک‌دونالد (Davy McDonald)
دیوی ۶۵ ساله است و از سال ۲۰۰۷ بعد از اینکه به یک بیماری قلبی خطرناک مبتلا شد، شهر را ترک کرد و بعد از دو سال گشت و گذار در سراسر اسکاتلند، نهایتا زندگی در یک خیمه در کنار دریاچۀ آفریک را انتخاب کرد. دیوی می‌گوید: «با خودم فکر کردم اگر امید زیادی برای زندگی ندارم بهتر است همان کاری را بکنم که از وقتی بازنشسته شدم دلم می‌خواست انجام بدهم». او در جایی زندگی می‌کند که هیچ تلفن، آنتن موبایل و راه دسترسی‌ای وجود ندارد؛ با این وجود او کاملا مستقل و آسوده‌خاطر است.
دیوی گاهی برای خرید برخی از مایحتاجش نزدیک به هفده کیلومتر پیاده روی‌می‌کند. او همیشه به ظاهر خودش هم می‌رسد و با مو‌های مرتب و ریش‌های اصلاح شده‌اش اصلا شبیه آن تصویری که ما معمولا از آدم‌های عزلت‌نشین در ذهن داریم نیست.
۴. کن اسمیت (Ken Smith)
اسمیت ۷۵ سال دارد و به «عزلت‌نشین دریاچۀ تریگ» معروف شده است. او از سال ۱۹۸۴ به تنهایی در کلبه‌ای دورافتاده و فاقد امکانات مدرن در نزدیکی دریاچۀ تریگ زندگی می‌کند. اسمیت ماهی یک بار برای تهیۀ دارو با سه ساعت پیاده‌روی به شهر فورت‌ویلیامز می‌رود. او برای خودش یک مزرعۀ کوچک هم درست کرده و ماهیگیری هم یکی از مشغولیت‌های همیشگی اوست.
تنها وسیلۀ مدرنی که او دارد یک هشداردهندۀ رادیویی است که یک بار در سال ۲۰۱۹ وقتی دچار حملۀ قلبی شد از آن برای درخواست کمک استفاده کرد و نیرو‌های امداد او را با هلیکوپتر به بیمارستان رساندند. همین تازگی‌ها مستندی هم از زندگی اسمیت با عنوان «عزلت نشین تریگ» (the hermit of treig) ساخته شده است.