هیات وزیران در سال ۱۳۸۴ بنا به پیشنهاد مشترک وزارت‌خانه‌های راه و ترابری و کشور و به استناد بند ۴ ماده ۱۸ قانون «تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت»، آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی را تصویب کرد.
به گزارش ایسنا، یادگیری آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی برای تمام کسانی که قصد گرفتن گواهینامه دارند الزامی است و تمام افراد پیش از آن‌که در کلاس‌های آموزش رانندگی شرکت کنند باید دوره آموزش این آیین‌نامه را با موفقیت به پایان برسانند، اما پس از اخذ گواهینامه معمولا دیگر افراد سر و کاری با این آیین‌نامه ندارند. در این گزارش قصد داریم به موادی از مقررات رانندگی بپردازیم.
ماده ۱۷۳: رانندگان وسایل نقلیه‌ای که در پشت سر وسیله نقلیه دیگر حرکت می‌کنند، موظفند فاصله مناسبی را برای جلوگیری از تصادف حفظ کنند.
ماده ۱۷۵: سوار کردن بیش از ظرفیت مجاز تعیین شده در وسیله نقلیه و همچنین گذاشتن بار یا اشیا دیگر در قسمت جلو یا عقب آن اعم از درون یا بیرون که مانع دید راننده گردد ممنوع است.
ماده ۱۷۶: رانندگان وسایل نقلیه سنگین هنگام عبور از جاده‌های کم عرض و باریک یا عقب راندن، باید یک نفر کمک راننده برای پرهیز از هر گونه خطری همراه داشته باشند.
ماده ۱۷۷: حرکت با دنده خلاص در سرازیری‌ها ممنوع است.
ماده ۱۷۹: رانندگان تاکسی‌ها و وسایل نقلیه مسافربری موظفند موارد زیر را رعایت نمایند:
سوار کردن مسافر با داشتن مسافر قبلی در تاکسی‌های تلفنی، بی‌سیم و یا موسسات ویا شرکت‌های تاکسیرانی دربست ممنوع است.
رانندگان تاکسی‌ها موظفند پس از سوار شدن مسافر و هنگام شروع به حرکت، تاکسیمتر را به کار اندازند. در صورت نداشتن یا خرابی تاکسیمتر حق کار کردن ندارند، مگر در نقاطی که شهرداری نصب تاکسیمتر را ضروری اعلام نکرده باشد.
رانندگان وسایل نقلیه عمومی دیگر که دربست کرایه داده می‌شوند نباید بدون رضایت کرایه‌کننده شخص دیگری را سوار کنند.
خودداری از بردن مسافر برای وسایل نقلیه عمومی و همچنین نرساندن مسافر به مقصد ممنوع است، مگر اینکه بر اساس ضوابط مربوط خارج از خدمت (سرویس) باشند.
رانندگان وسایل نقلیه عمومی و کمک رانندگان آن‌ها نباید با مسافران با خشونت و بی‌احترامی رفتار نمایند.
ماده ۱۸۰: رانندگان حق ندارند ضمن رانندگی، دخانیات استعمال نمایند یا خوراکی یا آشامیدنی میل کنند و استفاده از هرگونه وسایل و تجهیزات مانند تلفن همراه که باعث انحراف ذهنی و رفتاری راننده گردد ممنوع است. رانندگان موظفند در هر حال به طور کامل به جلو توجه داشته باشند.
ماده ۱۸۱: رانندگی برای کسی که نوشابه الکلی یا مواد مخد و دارو‌های خواب آور مصرف کرده تا رفع کامل آثار آن ممنوع است.
ماده ۱۸۲: سوار کردن اشخاص آلوده به کثافات در وسایل نقلیه عمومی مسافربری مجاز نیست.
ماده ۱۸۳: راننده موظف است هنگام رانندگی، گواهینامه رانندگی خویش، بیمه نامه شخص ثالث خودرو و کارت شناسایی خودرو را همراه داشته باشد و در صورت درخواست ماموران راهنمایی و رانندگی و یا پلیس راه، آن‌ها را تسلیم نماید.
ماده ۱۸۴: استفاده از بوق‌های شیپوری، سوت بلبلی و به طور کلی هر نوع وسیله آگاه‌سازی صوتی با صدای ناهنجار و غیر عادی در مناطق مسکونی و همچنین زدن بوق ممتد یا غیر ضروری یا مکرر و یا زدن بوق در محل‌هایی که این عمل به وسیله علایم منع شده است، ممنوع است.
استفاده از بوق برای مقاصدی مانند صدا زدن افراد، جلب توجه مسافر، اعلام حضور و باز کردن درب منزل، خداحافظی و مانند آن‌ها ممنوع است.
ماده ۱۸۷: در‌های وسایل نقلیه در حال حرکت باید به طور کامل بسته باشد و باز کردن آن‌ها پیش از توقف کامل مجاز نیست.
ماده ۱۸۹: استفاده از لاستیک‌های فرسوده و غیر استاندارد در وسایل نقلیه ممنوع است. هنگام برف و یخبندان و به طور کلی در صورت اعلام مقامات مرتبط و یا ماموران راهنمایی و رانندگی و یا پلیس راه، رانندگی با وسیله نقلیه‌ای که چرخ‌های آن به زنجیر و یا لاستیک یخ‌شکن مجهز نباشد، ممنوع است.
ماده ۱۹۰: راندن وسیله نقلیه‌ای که بیش از ظرفیت مندرج در کارت مشخصات، بار یا مسافر گرفته ممنوع است.
ماده ۱۹۱: عبور وسایل نقلیه از میان دستجات ارتش یا ماموران انتظامی یا دانش آموزان یا تشییع‌کنندگان جنازه‌ها یا دیگر دستجات تشریفاتی و بوق زدن در این گونه موارد مجاز نیست.
ماده ۱۹۲: عبور وسایل نقلیه از پیاده‌رو‌ها و توقف آن‌ها روی پیاده‌رو ممنوع است.
ماده ۱۹۴: راندن و یا حرکت با اسکیت و اسکوتر و مانند آن‌ها در معابر عمومی ممنوع است مگر در مسیر‌هایی که از سوی راهنمایی و رانندگی با نصب تابلو ویژه، مجاز اعلام شده باشد.
ماده ۱۹۹: هیچکس حق ندارد به شخصی که گواهینامه رانندگی ندارد اجازه رانندگی با وسیله نقلیه خود را بدهد. با متخلف برابر مقررات کیفری رفتار خواهد شد.
ماده ۲۰۶: ریختن شیشه، بطری، میخ، سیم، حلبی، مایعات لزج و چرب، نخاله‌های ساختمانی و زباله، مصالح ساختمانی، شستشوی وسایل نقلیه، ایجاد موانع و به طور کلی هر عملی که باعث سد راه و ایجاد خطر و انحراف وسایل نقلیه از مسیر حرکت باشد بر روی راه ها، شانه جاده‌ها و حریم قانونی آن‌ها ممنوع است. همچنین ریختن هر گونه زباله، ضایعات و اشیا، آب دهان و مانند آن از درون خودرو به وسیله راننده و یا سرنشینان ممنوع است.
ماده ۲۱۶: رانندگی با وسایل نقلیه دارای پلاک دولتی که علامت مشخص کننده روی شیشه یا دیگر قسمت‌های تعیین شده آن الصاق یا نصب نشده باشد، ممنوع است.
ماده ۲۱۵: پیادگان موظفند که:
در محل‌هایی که پیاده‌رو وجود دارد از سطح سواره‌رو استفاده نکنند.
در محل‌هایی که پیاده‌رو وجود ندارد یا در صورت وجود به دلایلی غیر قابل تردد باشد باید از منتهی الیه سمت چپ سواره رو و عکس جهت حرکت وسایل نقلیه عبور نمایند.
برای گذشتن از عرض راه، تنها از گذرگاه‌های پیاده، پل‌های هوایی و گذرگاه‌های زیرزمینی مجاز عبور نمایند.
از دویدن، پریدن و ورود ناگهانی به سطح سواره‌رو خودداری کرده و مراقب حرکت وسایل نقلیه باشند.
از حصار آزادراه‌ها نگذرند و در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها از لا به لای درختان و گل بوته‌های حاشیه و میانه راه عبور نکنند.
در تقاطع‌ها با روشن شدن چراغ سبز مقابل خود (چراغ عابر) حرکت نمایند و هنگامی که چراغ عابر قرمز بود عبور نکنند.
از موانع و خط‌کشی خطوط ویژه، سواره‌رو خیابان‌ها و میدان‌ها عبور نکنند.
در بزرگراه‌ها و خیابان‌های اصلی، از خارج از گذرگاه‌های تعیین شده عبور نکنند.
در سواره رو خیابان برای سوار شدن به وسیله نقلیه و همچنین صحبت کردن یا خرید و فروش با راننده یا سرنشینان وسایل نقلیه، توقف نکنند.