کرونا موجب شد بزرگترین قطعه بهشت زهرا (س) برای درگذشتگان این بیماری ایجاد شود، اما فوریت در ایجاد این قطعه، مشکلاتی همچون نبود امکانات برای مراجعه‌کنندگان را رقم زده است.
به گزارش همشهری، اهالی تهران، بنابر تلخ کامی‌های روزگار و هر یک به دلیلی از ورودی‌های بهشت زهرا (س) گذشته و قدم در سرزمین از دست‌دادن‌ها گذاشته‌اند.
شاید به جرأت بتوان گفت که پس از دوران دفاع مقدس، کمتر کسی فکر می‌کرد که دردی مشترک به قطعه‌ای مشترک در بهشت زهرا تبدیل شود، اتفاقی که کرونا با سیل ازدست رفتگانش رقم زد.
درست در روزگاری که کرونا حکم به ابطال شناسنامه بسیاری داده بود و مرگ پشت مرگ ثبت می‌شد، قطعه‌ای به شکل اختصاصی برای درگذشتگان کرونا در بهشت زهرا ایجاد شد، قطعه‌ای بزرگ با ۱۳ هزار فوتی که بیشتر آن‌ها از فوت شدگان کرونا در سال ۹۹ هستند؛ قطعه ۳۲۶ بهشت زهرا.
بزرگترین قطعه بهشت زهرا در روزگار کرونا، قدم‌های لرزان داغ دیدگان و حیرانی لحظات وداع را بر تن خود ثبت کرد، اما در گذر زمان نتوانسته است همچون سایر قطعه‌های بهشت زهرا پوشش گیاهی را در خود جای دهد و امکانات حداقلی برای مراجعه کنندگان ایجاد کند. اگر هر ساعت از روز که در این قطعه قدم گذاشته شود، سیل غم است که زیر تیغ آفتاب بر جان داغ دیدگان هجوم می‌آورد.
این قطعه خالی از امکانات رفاهی برای مراجعه کنندگان است و مراجعه به این قطعه برهوت، غربت فوتی‌های کرونا را دو چندان می‌کند و مانع از این می‌شود تا بازماندگان زمان کافی برای حضور بر سر مزار از دست رفتگانش داشته باشند.
نبود پوشش گیاهی در این قطعه موجب شده است که حوالی ساعت ۱۰ تا ۱۶ این قطعه خالی از جمعیت باشد و بیشتر افرادی که عزیزی را در این قطعه به خاک سپرده‌اند، خنکای غروب را برای دیدار انتخاب می‌کنند چرا که آفتاب به کسی امان نمی‌دهد تا برای خواندن فاتحه، تأملی طولانی بر مزار عزیزانشان داشته باشند.
«مریم سلامت» سال گذشته دختر خاله‌اش را بر اثر کرونا از دست داده است. او در رابطه با قطعه ۳۲۶ می‌گوید: «این قطعه از عجایب بهشت زهرا است. هم خیلی بزرگ است که باید ساعت‌ها دنبال ردیف و قطعه بگردیم و هم فاصله قبر‌هایی که در مرکز قطعه واقع شده‌اند با خیابان زیاد است، متاسفانه سطل‌های زباله این قطعه کم است و همیشه زباله‌ها در آسمان در حال پروازند.»
کمی آنطرف‌تر از مریم، زنی ایستاده بود که تیغ آفتاب کلافه‌اش کرده بود، او که فرزندش را از دست داده بود، با یک دست تکه کارتنی روی سر نگه داشت تا از تیغ آفتاب در امان باشد و با دست دیگر سنگ قبر عزیزش را آب پاشی می‌کرد.
او درباره نبود امکانات در این قطعه از بهشت زهرا گلایه دارد و می‌گوید: «با این که عزیزم اینجا آرام گرفته و دلم می‌خواهد زمان زیادی را اینجا بگذرانم، اما آفتاب اجازه نمی‌دهد تا بیشتر از ۵ دقیقه بمانم و باید زود قطعه را ترک کنم. اینجا درخت و گلی ندارد که زیر سایه‌اش برای چند دقیقه بتوان دعا خواند، حتی مانند قطعات دیگر نیمکتی هم برای نشستن نیست باید با خودم صندلی و چند بطری برای شستن سنگ قبر بیاورم.»
دو مرد جوان که عینک آفتابی به چشم دارند، پشت به آفتاب در حال خواندن فاتحه هستند. آقای مروتی با حزنی که در چهره دارد و از پشت عینک آفتابی‌اش نیز نمایان است، می‌گوید: «تا به حال در بهشت زهرا چنین قطعه غریبی ندیده بودم. اینجا نه فضای سبز دارد و نه تابلو‌های راهنمایی که هنگام پیدا کردن سنگ قبر دچار سر در گمی نشویم. چرا برای این قطعه به این بزرگی امکانات نگذاشته‌اند؟»
صحبت‌های مرد اول که به پایان می‌رسد، دوستش هم از فرصت استفاده می‌کند تا از مشکلات قطعه ۳۲۶ بگوید: «امسال هر بار که به این قطعه آمدیم مراسم سال در گذشته گان بود. بعد از مراسم صندلی‌ها و سایه بان‌ها تا چند ساعت روی قبور رها شده اند. آنقدر که قبر‌ها در فاصله کم کنار هم ساخته شده‌اند، هیچ پیاده راهی وجود ندارد تا پا روی قبر‌ها نگذاریم.»
نبود امکانات در قطعه ۲۳۶ و گلایه داغ دیدگان موجب شد تا موضوع را با «علی توکلی نژاد» معاون فنی و عمران بهشت حضرت زهرا (س) در میان بگذاریم، او در این رابطه گفت: «ایام کرونا شرایطی به وجود آورد که با توجه به بالا رفتن آمار فوتی‌ها، تصمیمات با فوریت خاص خود اتخاذ می‌شدند، بخشی این تصمیمات را می‌توان در قطعات جدید بهشت زهرا و به خصوص قطعه ۳۲۶ مشاهده کرد.»
براساس گفته توکلی نژاد «در واقع این قطعه از بهشت حضرت زهرا (س) با وجود ۱۳ هزار قبر، بزرگترین قطعه به شمار می‌آید که بیشتر فوتی‌های آن، افراد کرونایی هستند. همین موضوع سبب شد برخی امکانات مانند ساخت باغچه بین ردیف‌ها و اطراف قطعه یا ساخت معبر و پیاده راه مغفول بماند. در حالی که اکنون به تازگی با طرح‌های ارائه شده و انتخاب پیمانکار، برنامه‌هایی در نظر گرفته شده است و در تلاش هستیم تا در این قطعه بین هر ۱۰ یا ۱۵ ردیف یک باغچه ساخته شود. معبرسازی و پیاده راه سازی نیز از دیگر برنامه‌ها برای این قطعه است.»
معاون فنی و عمران بهشت حضرت زهرا (س) در ادامه صحبت هایش به دیگر اقداماتی که اجرایی شده‌اند، اشاره کرد و گفت: «قطعه ۳۲۶ قطعه بزرگی است و به لحاظ تراکم مراجعه کننده و افزایش تردد‌ها در آنجا، حدود ۳۰ چشمه سرویس بهداشتی و یک نمازخانه هم ساخته شده است.»
بنابر گفته توکلی نژاد آنچه در این آرامستان برای مدیران، مسئولان و سایر نیرو‌ها مهم است، ارائه خدمات برای کسب رضایت مردم است: «تا چند ماه آینده مشکلات ابتدایی این آرامستان رفع خواهد شد و عبور و مرور‌های مردم با آرامش نسبی انجام خواهد شد.»
او همچنین در رابطه با مشکل در دسترس نبودن شیر‌های آب در این قطعه، پاسخ داد: «یکی از موضوعات مهم دیگر در بهشت حضرت زهرا (س) بحث نگهداشت آن است و همین باعث تفاوت آن با سایر نقاط دیگر تهران شده است. عمده مراجعه کنندگان به این آرامستان، از ۲۲ منطقه پایتخت هستند و طی سال‌های گذشته یکی از دغدغه‌های اصلی، کمبود شیر‌های آب بود. به هر حال لوله گذاری برای ۵۰ سال پیش بود و با تدابیر صورت گرفته، نیازمند نوسازی، بهسازی و لوله گذاری جدید است، در همین راستا بیش از ۲۵۰ کیلومتر لوله گذاری آب انجام شد.»