روزنامه اطلاعات نوشت؛ قریب به سه سال گذشته همه کارشناسان با بیان ریشه مشکلات متعدد کمی، کیفی وقیمتی خودرو‌های تولیدداخل، ممنوعیت واردات خودرو و انحصار حاصل از آن را باعث بدتر شدن وضعیت این صنعت و آسیب دیدن هر چه بیشتر منافع مردم می‌دانستند. اما درآن زمان گروهی به هردلیل و منافع به این استدلال تاختند و با شمشیرداموکلس حمایت از تولید داخل، خروج ارز از کشور و مسایل مشابه، منتقدان را به سکوت واداشتند.
باید دانست با پاک کردن صورت مسئله، کاردرست نمی‌شود و دیدیم که نشد و این ممنوعیت چه برسر صنعت خودرو، کیفیت و قیمت آن و البته مردم آورد.
دیدیم که قیمت خودرو بخاطر انحصار و کمبود تولید به نسبت تقاضا به کجا‌ها رسید؛ چنانکه پراید ۱۰ میلیونی ۱۲۰ میلیون تومان شد و خودرو‌های معمولی خارجی با چهار سال و پنج سال کارکرد حداقل قیمت یک میلیارد تومانی یافتند. از سوی دیگر، دیدیم که کیفیت خودرو‌ها هم روز به روز رو به کاهش گذاشت، تیراژ تولید کم شد و سوداگری‌ها و فساد‌های مختلف تاجایی رسید که کار به برکناری برخی مدیران دولتی کشید.
همچنین احتکار خودرو افزایش یافت، مافیای خودرو گسترده شد، سروکله قرعه کشی و بگیر و ببند‌های بی حاصل پیداشد و البته هیچ فایده‌ای هم نکرد وبرای مردم تنها چند قول ومصاحبه ماند و قیمت‌های نجومی و خودرو‌هایی که به قول رئیس پلیس راهور ناجا ارابه مرگ هستند.
اکنون، اما نشانه‌های توجه به صحبت‌های آن روز کارشناسان و منتقدان اگرچه دیرهنگام، اما درحال آشکارشدن است وآن موافقت مجلس با واردات مدیریت شده خودرو و اهتمام و اعلام صریح رئیس جمهوری به اجرای آن است؛ لذا درمقام حمایت از این تصمیم باید گفت که واردات اصولی خودرو و هر کالای دیگری ضد تولید ملی نیست و عاقبت هر کالایی که افیون انحصار با شامه‌اش آشنا شود، افت کیفیت، رشد قیمت، عقب ماندگی از فناوری روز و در نهایت باختن به رقبا است؛ همان گونه که صنعت خودرو چنین شد و صنعت لوازم خانگی هم طوری دراین ناکجاآباد قدم گذاشته و می‌تازد که از سوی معاون اول رئیس جمهوری به برقراری مجدد واردات تهدیدشده است.
دراجرایی کردن واردات خودرو هم اگر بیم چالش هایی، چون خروج ارز از کشور به دنبال آغاز واردات می‌رود، خرد حکم می‌کند مشورت بخش خصوصی واستفاده از ظرفیت‌ها و راهکار‌هایی که این بخش برای تامین ارز از خارج دارد، بسیار راهگشاست.
اما درنهایت، توصیه به تصمیم گیران تجاری کشور این است که اصولا ممنوعیت واردات هرکالایی و انحصاری کردن بازار، خاموش کردن آتش با بیل وبسان بریدن سر برای معالجه سردرد است. چراکه رقیب و رقابت یگانه راه حل بهبود تولید ملی و در راس آن صنعت خودروست والبته اجرای این راهکار مانند هر اصلاح دیگری هزینه دارد؛ هزینه‌ای که تقبل آن لازمه اصلاح صنعت خودرو وصنایع افیون زده مشابه است.