معدنچیان بولیوی بر این باورند که خدای خشن معروف به "ال تیو" (عمو) از آن‌ها در زیر زمین محافظت می‌کند.
به گزارش فرارو، در یک معدن کم نور در اورورو بولیوی، مردی دو چاقو را در کنار میزی مملو از شراب، آبجو و برگ‌های کوکا تیز می‌کند. پنج لاما سفید در نزدیکی منتظر هستند.
خون و قلب حیوانات پشمالو غذای ترجیحی ال تیو (عمو) است، خدایی شاخدار که معدنچیان بولیوی معتقدند از آن‌ها در اعماق زمین محافظت می‌کند.
مجسمه‌های ال تیو در معادن بولیوی فراوان است که با الکل و برگ کوکا احاطه شده است، محرکی که معدنچیان برای گذراندن ساعات طولانی و تاریک زیرزمین می‌جوند.
ال تیو چهره‌ای ترسناک دارد و همیشه سیگاری که در دهان او گذاشته می‌شود. سالی یک بار، معدنچیان منطقه اورورو در غرب بولیوی، گرد هم می‌آیند تا برای دلجویی از ال تیو قربانی بدهند. می‌گویند خدای خشمگین است.
لاما‌های قربانی چشم بسته هستند و پشم آن‌ها با نوار‌های صورتی تزئین شده است.
میگوئل والدز، معدنچی ۳۳ ساله، در یکی از مراسم قربانی در روز جمعه به خبرگزاری فرانسه گفت: ما هدایا را می‌آوریم تا بتوانیم شب‌ها در محل کار راحت بخوابیم و دچار حادثه نشویم. اگر این کار را انجام ندهیم، ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد.
معدنچیان همچنین معتقدند که ال تیو فراوانی نقره، قلع و روی را که برای امرار معاش استخراج می‌کنند کنترل می‌کند.
والدز و صد‌ها نفر از همکارانش در حالی که لاما‌های چشم بسته را که با روبان‌های صورتی تزئین کرده بودند، به داخل معدن منتقل کردند تا ذبح شوند.
آنان با شیپور، طبل و سنج می‌رقصیدند، از بطری‌های آبجو می‌نوشیدند و گهگاه مقداری را برای مادر زمین روی زمین می‌پاشیدند. این آیین با سوزاندن هدایایی که روی میز‌های بزرگ توسط معدنچیان بسته بندی شده است، به پایان می‌رسد.
قلب‌های این حیوانات که هنوز می‌تپند در ظروف بزرگتر قرار گرفتند. سپس چند نفر برگزیده از جمعیت، ظروف پر شده از خون را به سطوح پایین معدن آوردند تا آن‌ها را در مقابل ال تیو قرار دهند. در حالی که سیگاری سوخته از پوزخند شومش آویزان بود و لباس‌های پشمی رنگارنگ و چکمه‌های معدنچی پوشیده بود.
پس از قربانی کردن حیوانات، معدنچیان دیگر هدایایی را که روی میز‌های بزرگ جمع آوری کرده بودند آتش زدند، سپس به سرعت خارج شدند.
این آیین یک بار در سال، در ماه فوریه یا مارس، انجام می‌شود.