صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

غلامحسین لطفی گفت: وضعیت بازیگران در دوران قبل از کرونا هم خوب نبود. شاید برخی از افراد در اخبار هستند و همیشه روی تیتر می‌آیند، اما واقعیت بازیگری این نیست. شاید فقط یک درصد از بازیگران دستمزد خوب می‌گیرند و دیده می‌شوند.
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۱ - ۰۸ اسفند ۱۴۰۰

غلامحسین لطفی، بازیگر می‌گوید: زمانی بود که می‌گفتیم سینما کاملا معطوف به جوانان و کاراکتر‌های جوان شده، اما امروز گاهی می‌بینیم که نابازیگرانی در سنین بالا در سینما حضور دارند.

به گزارش میزان، غلامحسین لطفی بازیگر سریال‌های طنزی همچون «سه در چهار»، «خانه‌به‌دوش» و «ساختمان پزشکان» گفت: نمی‌دانم مشکل کجاست. زمانی بود که می‌گفتیم سینما کاملا معطوف به جوانان و کاراکتر‌های جوان شده، اما امروز گاه می‌بینیم که نابازیگرانی در سنین بالا حضور دارند.

او درباره فعالیت‌های خود در عرصه تئاتر گفت: دیگر از پاسخ به این سوال خسته شده‌ام. اینکه بگویم مدت‌هاست به من پیشنهاد خوبی نشده، برایم خسته‌کننده شده است. به شما قول می‌دهم اگر سال آینده هم با من تماس بگیرید، کاری ندارم.

وی ادامه داد: مگر چقدر در آثار سینمایی یا سریالی از حضور بازیگران پیشکسوت استفاده می‌شود؟ مگر چند نقش نوشته می‌شود که همه بخواهیم کار کنیم؟

این بازیگر پیشکسوت اضافه کرد: البته که آنقدر نقش‌ها کوتاه و بی اهمیت شده اند که طبیعتا اگر برخی کاراکتر‌های سن بالا را به بازیگران پیشنهاد بدهند آن‌ها نمی‌پذیرند. به جایش نابازیگر‌ها را با دستمزد‌های کم وارد می‌کنند. به این شکل می‌شود که ما شاهد آن هستیم که سال‌هاست بازیگران پیشکسوت نقش قابل توجهی را بازی نکرده اند.

وی درباره وضعیت بازیگران در دوران کرونا بیان کرد: وضعیت بازیگران در دوران قبل از کرونا هم خوب نبود. شاید برخی از افراد در اخبار هستند و همیشه روی تیتر می‌آیند، اما واقعیت بازیگری این نیست. شاید فقط یک درصد از بازیگران دستمزد خوب می‌گیرند و دیده می‌شوند.

بازیگر سریال «سه در چهار» تعداد بازیگران بیکار و کم‌کار را بالا خواند و گفت: واقعیت بازیگری آنجاست که سالانه تعداد زیادی فارغ‌التحصیل بازیگری داریم. در کنار آن تعداد زیادی از بازیگران قدیمی بیکار هستند. تعداد آثار هم کم نیست، اما ما شاهدیم که تعداد محدودی بازیگر در آثار حضور دارند.

لطفی خاطرنشان کرد: نکته قابل تامل آنجاست که شاید کارگردانان و تهیه کنندگان اهمیت ندهند، اما وقتی یک بازیگر سالانه در چندین کار دیده می‌شود، دیگر باورپذیری اش برای یک کاراکتر از بین می‌رود. مگر برخی افراد چقدر توان دارند که طی یک سال چندین نقش قبول می‌کنند؟ من از نسلی هستم که باید برای هر نقش مدت‌ها زحمت می‌کشیدند، اما امروز انگار این موضوع اهمیتی ندارند.

ارسال نظرات