عاطفه احمدی تنها زن ایرانی است که جواز حضور در المپیک زمستانی پکن را کسب کرده است.
به گزارش فرارو، خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: عاطفه احمدی ایرانی مدت کوتاهی پس از اینکه توانست راه برود، اسکی را یاد گرفت، اما مسیر المپیک زمستانی برای این جوان ۲۱ ساله کاملاً هموار نبوده است.
احمدی گفت سه ساله بود که والدینش برای اولین بار او را روی اسکی گذاشتند. این ورزشکار که اهل آبعلی در شرق تهران است، می‌گوید: آنقدر کوچک بودم که نفهمیدم این تکه‌های چوب برای چیست، اما یاد گرفتم.
پدرش عضو تیم ملی اسکی و مربی تیم بانوان بود. احمدی گفت: زمانی که حدیث خواهرم اولین مسابقات خود را شروع کرد، گریه می‌کردم، چون می‌خواستم او را دنبال کنم.
یکی از سوغاتی‌هایی که خواهرش از بازی‌های المپیک زمستانی جوانان ۲۰۱۲ در اتریش به ارمغان آورد، نشان بازی‌ها بود. عاطفه احمدی گفت: از همان زمان بود که رویای المپیک را شروع کردم. به یاد دارم که در کودکی به طرز ناشیانه‌ای پنج حلقه المپیک را در پشت دفترم می‌کشیدم. من خودم را متقاعد کردم که در آن شرکت خواهم کرد، بدون اینکه واقعاً بدانم بازی‌ها چگونه است.
او گفت که رقبای بین المللی اغلب با شنیدن اینکه او از ایران است، شوکه می‌شدند. از من می‌پرسند برف داریم یا نه... فکر می‌کنند ما کشوری بیابانی مثل عربستان هستیم. اما حتی در تابستان نیز می‌توانید این ورزش را در دماوند یا علم کوه انجام دهید، یخچال‌هایی که ۵۶۰۰ متر ارتفاع دارند.
وی افزود که آن‌ها همچنین از اینکه زنان در یک کشور اسلامی اسکی می‌کنند شگفت زده می‌شوند. من به آن‌ها می‌گویم که دین مانع ورزش زنان نمی‌شود.
ایران دارای چندین پیست اسکی است که ورود به آن‌ها برای زنان و مردان بلامانع است.
عاطفه احمدی در ۱۰ سالگی برای اولین مسابقه خارج از کشور به قزاقستان سفر کرد و در ۱۶ سالگی به تیم ملی پیوست.
اولین ناامیدی بزرگ احمدی در آستانه بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۸ در پیونگ چانگ کره جنوبی رقم خورد. او گفت: من بی نهایت انگیزه داشتم. ۱۷ ساله بودم و می‌خواستم تاریخ ساز شوم و جوان‌ترین اسکی باز ایرانی باشم که به المپیک رفته است. اما کمیته او را انتخاب نکرد و گفت که او خیلی جوان است.
عاطفه گفت: من ویران شده بودم. دو هفته گریه کردم. می‌خواستم اسکی را ترک کنم. دو ماه بعد، دوباره تمرین را شروع کردم. می‌خواستم به همه ثابت کنم با وجود سنم چه توانایی‌هایی دارم.
احمدی گفت که می‌خواهد سفر ناتمام پدرش را پس از کمبود بودجه که او را مجبور به ترک ورزش حرفه‌ای کرد، به پایان برساند.
در سال ۲۰۱۹ او در مسابقات قهرمانی جهان در اسلالوم چهل و ششم شد و در سال ۲۰۲۱ دقیقاً در همان مکان به پایان رسید.
یکی از تنها سه ایرانی که قرار است در پکن شرکت کند، در روستای خود به نمادی تبدیل شده است و امیدوار است بتواند الگوی سایر زنان جوان باشد.
وی گفت: من در یک شهر سنتی متولد شدم که در آن تعداد زیادی ورزشکار زن حرفه‌ای وجود ندارد. دختری از منطقه ما که به بزرگترین میدان ورزشی جهان می‌رسد می‌تواند الگو باشد.