به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، جنگ اوکراین در صورت رخ دادن کوتاه مدت نخواهد بود. هم چنین، آن جنگ بدون «محموله ۲۰۰» نخواهد بود. چنین جنگی احتمالا با بمباران شدید اولیه آغاز خواهد شد. موشک‌ها و جنگنده‌های روس احتمالا اهدافی را در اعماق اوکراین هدف حمله قرار خواهند داد و کی یف با تلاش برای کشتن هر چه سریع‌تر سربازان روس در نزدیکی مرز پاسخ خواهد داد و محموله‌های وحشتناک «۲۰۰» را به روسیه باز خواهد گرداند تا روحیه روس‌ها تضعیف شود.
با این حال، این تازه آغاز کار خواهد بود. مقامات دفاعی در واشنگتن و کی یف، نبردی طولانی و تلخ را پیش بینی می‌کنند که احتمالا با رویدادهایی، چون کودتای مورد حمایت از سوی اوکراین، آتش‌بس‌های متناوب و طرح‌های صلح ناامید کننده همراه خواهد بود و آتشفشانی از خشونت را در مرکز اروپا به راه خواهد انداخت. در شرایط فعلی نیز همانند دوران جنگ سرد، راه پیروزی نهایی برای غرب، اتحاد، صبر و خودداری از مصالحه در مسائل اصولی خواهد بود.
اگرچه تحلیلگران از تهاجم تانک‌های روسیه به زمین‌های مسطح و یخ زده در اواسط زمستان صحبت می‌کنند عامل اولیه تعیین کننده مانند اکثر جنگ‌های مدرن، احتمالا حملات هوایی و موشکی خواهد بود. اوکراین دارای موشک‌های هدایت شونده دقیقی است که می‌توانند نیرو‌های روس را در مناطق و مسیر‌های تهاجم مورد حمله قرار دهند. با این وجود، روسیه قدرت آتش بار و شلیک بسیار قوی تری دارد و ممکن است بتواند اوکراین را برای هفته‌ها از راه دور بدون انجام یک تهاجم زمینی مخاطره آمیز تا کی یف تحت فشار قرار دهد.
اگر چنین نبرد وحشیانه‌ای رخ دهد ایالات متحده و متحدان اش چگونه باید پاسخ دهند؟ آنان از اوکراین در مرحله اولیه جنگ با تسلیحات، فناوری و حلقه‌ای از نیرو‌های ناتو در امتداد مرز‌های اوکراین برای جلوگیری از گسترش جنگ حمایت خواهند کرد. با این وجود، بایدن و سایر متحدان اش گفته اند که اعزام مستقیم نیرو‌های آمریکایی برای حمایت از کشوری که عضو ناتو نیست در دستور کارشان قرار ندارد و امریکا متعهد به اعزام نیرو نخواهد بود. در نتیجه، جهان احتمالا پشت اوکراین و نه در کنار آن کشور در خط مقدم جبهه نبرد خواهد ایستاد.
با فکر کردن به درگیری هولناکی که ممکن است در راه باشد برای ایالات متحده مهم است که بر روی پیروزی در جنگ طولانی مدت تمرکز کند صرف نظر از آن که چه تغییراتی در مرحله نخست نبرد رخ خواهند داد. مهم‌تر از همه آن که این به معنای حفظ اتحاد ناتو و اجتناب از سازش‌های زودهنگام برای توقف درگیری بر اساس شروط مسکو است. «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه خواستار بازگشت به سال ۱۹۸۹ زمانی که جنگ سرد در عمل پایان یافت نخواهد بود بلکه هدف او بازگشت به دهه ۴۰ میلادی پس از جنگ جهانی زمانی است که مسکو آن چه را «وینستون چرچیل» نخست وزیر بریتانیا «پرده آهنین» نامید بر جهان تحمیل کرد تا از حوزه نفوذ تحمیلی خود محافظت به عمل آورد.
هم چنین، نبرد اوکراین می‌تواند اولین جنگ سایبری در مقیاس بزرگ در جهان باشد و در اینجا ایالات متحده و متحدانش در ناتو می‌توانند اگر اوکراین به آنان اجازه دهد کمک کنند. روس‌ها احتمالا حملات سایبری و عملیات انتشار اطلاعات نادرست و جعلی را برای منحرف کردن دولت و مردم اوکراین انجام خواهند داد. کارشناسان ناتو از مقامات کی یف خواسته اند تا با قطع هرگونه خدمات حیاتی اینترنت و آماده سازی وسایل جایگزین برای برقراری ارتباط با مردم آماده شوند.
ارزیابی من از دیدار هفته گذشته ام از کی یف نشان می‌دهد که کیفیت و درجه تاب آوری اوکراین نیاز به بهبود دارد. متأسفانه، اوکراینی‌های بردبار، اما سازمان نیافته آمادگی جذب کارشناسان سایبری را ندارند و در این عرصه، ایالات متحده و سایر شرکای آن کشور آماده ارائه کمک به اوکراین هستند.
اگر غرب تسلیم نشود و سازش نکند این جنگ تقریبا به طور قطع با شکست پوتین پایان خواهد یافت. نظرسنجی‌هایی که سال گذشته توسط مرکز آمار سنجی «لوادا» یک گروه نظرسنجی مستقل در مسکو انجام شد شکنندگی پایگاه داخلی پوتین را نشان می‌داد. در یک نظرسنجی در ماه مه ۲۰۲۱ میلادی، ۴۳ درصد از روس‌ها مخالفت خود را با جدایی طلبان مورد حمایت پوتین در شرق اوکراین ابراز داشتند. جوانان روس زیر ۴۰ سال، به احتمال زیاد با خواسته‌های پوتین مخالف هستند. وقتی از آنان پرسیده شد که جنگ اوکراین چه معنایی برای محبوبیت پوتین خواهد داشت تقریبا نیمی از روس‌ها فکر می‌کردند که این جنگ باعث افزایش نارضایتی‌ها در داخل روسیه می‌شود. در این جا، شهروندان جوان‌تر روس احتمال بیش تری را متصور بودند که جنگ مشکلاتی را برای پوتین ایجاد کند.
جوانان روس از طریق تلفن‌های همراه، رسانه‌های اجتماعی و سفر آسان به غرب با دنیای مدرن در ارتباط هستند. به همین دلیل است که تهدید دولت بایدن برای اعمال تحریم‌های شدید اقتصادی بسیار قوی است: روسیه قادر به تولید تراشه‌های رایانه‌ای نیست چرا که فاقد فناوری پایه‌ای برای ساخت آن است. نظام مالی روسیه به بانک‌های غربی وابسته است. الیگارش‌های روس در خارج از کشور در لندن یا ریویرای فرانسه مشغول خوشگذرانی هستند. پوتین ممکن است با هزینه‌های اقتصادی انزوا کنار بیاید، اما نمی‌تواند هزینه‌های سیاسی و اجتماعی آن را تحمل کند. اگر روسیه تصویر یک رژیم یاغی و سرکش را از خود عرضه کند پوتین با خطر از دست دادن مشروعیت خود مواجه خواهد شد.
با توجه به هزینه‌های بالقوه این درگیری، چرا پوتین برای بازگرداندن اوکراین تحت کنترل مسکو خطر جنگ را به جان خریده است؟ یک پاسخ ممکن است در اعتقاد او نهفته باشد که در یک مانیفست طولانی در تابستان گذشته بیان شد و او در آن نوشته بود که اوکراینی‌ها و روس‌ها مردمی جدایی ناپذیر از یکدیگر هستند.
اگر دلیل اصلی اقدامات پوتین این باشد پس می‌توان گفت که هویت فزاینده اروپایی و دموکراتیک اوکراین برای روسیه استبدادی که پوتین ایجاد کرده است یک تهدید محسوب می‌شود چرا که یک اوکراین آزاد، روسیه را نیز به سمت غرب خواهد کشاند. معاون وزیر خارجه اوکراین هفته گذشته در کی یف به من گفت: «اینجا در مرکز اروپا خطر جنگ واقعی وجود دارد. ما کشوری هستیم که باید به مقابله بپردازیم. اوکراین ممکن است در ابتدا بهای وحشتناکی را برای این مقاومت بپردازد، اما اگر غرب در مخالفت با پوتین متحد بماند تلاش او برای تسلط بر منطقه ناکام خواهد ماند همان گونه که اسلاف او در دوره شوروی در جنگ سرد شکست خوردند».