روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بعضی از سخنرانان همایش صدسالگی حوزه علمیه قم، به حضرات آیات حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه و سیدمحمدحسین طباطبائی بروجردی مرجع بزرگ نسبت دادند که با ورود حوزه و روحانیت به سیاست مخالف بودند.
این نسبت، قطعاً خلاف واقع است. آیت‌الله حائری یزدی برای حفاظت از حوزه علمیه تازه‌تأسیس در برابر فشار‌های رضاخان قلدر چاره‌ای غیر از پرهیز از ورود عملی به سیاست نداشت و آیت‌الله بروجردی نیز در شرایط خاص تاخت و تاز توده‌ای‌ها در ایران، روش مدارای موقت با حکومت را در پیش گرفته بود.
این هر دو بزرگوار در نگاه فقهی معتقد به ورود حوزه و روحانیت به سیاست بودند کمااینکه شاگردانشان نیز بر همین عقیده بودند و هنگامی که زمینه برای ورود به سیاست فراهم شد، به این طرز تفکر عمل کردند. بطوری که مراجع آن زمان هم با نهضت امام خمینی همراه بودند و این، عمل کردن به سیره پیامبر و ائمه علیهم‌السلام است.
جفای دیگری که در همایش صدسالگی حوزه صورت گرفت این بود که نظر و عمل امام خمینی در موضوع ورود حوزه و روحانیت به سیاست نادیده گرفته شد. عیبی ندارد که سخنرانان همایش معتقد به جدائی دین از سیاست باشند، ولی برخورداری این عقیده نباید منجر به نادیده گرفتن واقعیت بزرگ و انکارناشدنی نقش بسیار مهم فقهای بزرگی همچون امام خمینی در عمر صدساله حوزه علمیه قم و نظریه‌پردازی‌ها و عملکرد‌های روشن آنان در این عرصه شود.
این روش، به جای آنکه تبیین کارنامه صدساله حوزه باشد، تحریف آنست و نمی‌تواند مقبول اصحاب فکر و علم و منطق و اهل تحقیق باشد. اهل تحقیق درباره همه چیز و همه کس منصفانه و با تکیه بر واقعیات علمی نظر می‌دهند و کارنامه حوزه علمیه را نیز واقع‌بینانه و عالمانه ارزیابی می‌کنند.