فرارو- انیمیشن درخشان و عاطفهبرانگیز بل، تازهترین اثر مامورو هوسادا است و تا حد زیادی از داستان دیو و دلبر الهام گرفته است. این فیلم روایت یک دختر دبیرستانی با اعتماد به نفس پایین است که وارد یک دنیای واقعیت مجازی میشود و در آنجا با موجودی ترسناک و رازآمیز مواجه میشود.
به گزارش فرارو؛ درست است که این داستان با قصۀ دیو و دلبر شباهت دارد، اما هوسودا فراز و فرودهای خلاقانه و مخصوص خودش را هم وارد این داستان کرده و آن را به چیزی شخصی و تازه تبدیل کرده است که تمثیلی از خانواده، هویت و زخمهای روحی است.
از ابتدای اکران فیلم چند ویژگی باعث استقبال مخاطبان شد. انیمیشن قبلی هوسودا به اسم «میرای» نامزد بهترین فیلم انیمیشن آکادمی اسکار شده بود و موضوع فیلم هم که دربارۀ رسانههای اجتماعی و اضطرابهای نوجوانی است، مخاطبان جوان و خانوادهها را جذب خود کرد.
داستان فیلم از این قرار است که سودو که دختری ۱۷ ساله و خجالتی و بیدست و پا است، آرزو دارد که مثل همکلاسیش لوکا خوشمعاشرت و زیبا باشد. به همین خاطر تصمیم میگیرد یک حساب کاربری در شبکۀ U باز کند؛ این شبکه یک قلمرو فراواقعیت مجازی است.
سوزو بخشی از ویژگیهای ظاهری لوکا را به عنوان آواتار خودش در این شبکه کپی میکند و با این کار تعداد زیادی از افراد حاضر در این شبکه را مجذوب زیبایی و توانایی خوانندگی خودش میکند. اما او خیلی زود در این قلمرو مجازی با یک جانور ترسناک رو به رو میشود که به تنهایی در یک قلعۀ شناور زندگی میکند. این جانور به هیچ کس اجازه نزدیک شدن به خودش را نمیدهد و هرگز راجع به جای جراحات روی بدنش هم با کسی صحبت نمیکند.
انیمه بل اولین فیلمی نیست که به موضوع دنیای معتاد شده به اینترنت پرداخته است؛ سایر مضامین آن مثل نگرانیها و اضطرابهای نوجوانی هم مضامین تازهای نیستند. اما تصویری که هوسودا از شبکۀ U ارائه کرده است بسیار گیرا و جذاب است و قلمرویی جادویی را پیش چشم مخاطب میآورد که شخصیتها در آن از نیروی جاذبه آزاد هستند و ساختارهای درخشان و صیقلی آن شبیه به یک کلانشهر پر زرق و برق است. آهنگهای پاپی که سوزو با اسم مستعار بل میخواند هم به یاد ماندنی و دلنشین هستند. اینکه سوزو چطور استعداد خوانندگی خودش را پشت این نقاب دیجیتالی کشف میکند واقعا روند تماشایی و جالبی دارد.
سوزو تلاش میکند که در لاک تنهایی و انزوای جانور نفوذ کند و اهمیتی هم نمیدهد که واقعا چه کسی پشت این نقاب پنهان است. در این مسیر ما شاهد صحنههایی هستیم که انگار دقیقا از انیمیشن دیو و دلبر دیزنی کپی شدهاند.
در ابتدا به نظر میرسد که هوسودا میخواهد دقیقا همان داستان دیو و دلبر را بازسازی کند، اما نکات غافلگیرکنندهای در این انیمیشن هست که بهتر است آنها را لو ندهیم تا لذت دیدنشان از بین نرود. فقط این اندازه میتوانیم اشاره کنیم که آن چیزی که این فیلم را تاثیرگذار و برجسته میکند تغییراتی است که هوسودا در داستان دیو و دلبر ایجاد کرده و به نوعی آن را وارونه کرده است.
هوسودا در اینجا به دنبال مفهوم زیبایی واقعی است و به دنبال دلایلی است که باعث شدهاند جانور آنطور منزوی و بیاعتماد بشود. شاید زمان فیلم اندکی طولانی باشد (بیش از دو ساعت)، اما برای معرفی دقیق و عمیق شخصیت سوزو و بعد رفتن به سراغ داستان جانور، واقعا به زمان زیادی نیاز بوده است.
سایر شخصیتهای فیلم هم خیلی خوب از کار درآمدهاند به ویژه شخصیت هیرو که دوست قدیمی سوزو است. سوزو در دنیای واقعی آدمهای دوستداشتنیای در اطراف خودش دارد؛ مثل پدر مهربان و دوستان گرم و صمیمیاش. اینکه ما برای پیدا کردن روابط عمیق و عاطفی نیازی به ورود به دنیای مجازی نداریم، شاید درس خیلی سادهای باشد، اما با همۀ سادگیاش بسیار ارزشمند است.
- کارگردان و فیلمنامهنویس: مامورو هوسودا (Mamoru Hosoda)
- امتیاز: ۷.۳/۱۰