استادیار گروه آموزشی تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی و مولف کتاب جشن‌های ایران باستان گفت: وضعیت نابسامان روانی و غمگینی مردم به وضوح در رفتار عادی آن‌ها در کوچه و خیابان و در وقایع عادی زندگی مشهود است.
دکتر حسین محمدی در گفتگو با ایسنا با اشاره به اینکه جامعه ما شادی را گم کرده است، اظهار کرد: طبق تحقیقی که در سال ۲۰۱۵ انجام شده بود، ایران از بین ۱۱۵ کشوری که فاکتورهای شادی در آن‌ها بررسی شده بود در رتبه ۱۰۵ قرار داشت.
وی ادامه داد: حدود هفت سال از این تحقیق می‌گذرد و بدون شک با توجه به افزایش فشار‌های اقتصادی و روانی در سال‌های اخیر، ایران به جایگاه آخر این جدول نزدیک شده است و حالا ما جزو غمگین‌ترین و افسرده‌ترین مردمان جهان هستیم.
وی افزود: وضعیت نابسامان روانی و غمگینی مردم به وضوح در رفتار عادی آن‌ها در کوچه و خیابان و در وقایع عادی زندگی مشهود است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: آستانه تحمل مردم در سال‌های اخیر به شدت پایین آمده و با کوچکترین تحریکی نسبت به هم پرخاش میکنند و صبر خود را از دست داده‌اند.
وی توضیح داد: بدون شک انسانی که از لحاظ روحی تامین نیست، قدرت سازندگی خود را از دست می‌دهد و به راحتی این زمینه را دارد که دست به تخریب آنچه زندگی به او هدیه کرده بزند.
محمدی تاکید کرد: هر چند با تغییر سبک زندگی، تاب آوری در مقابل ناملایمات و بالا بردن مهارت‌های اجتماعی میتوان تا حدی از افسردگی جلوگیری کرد، ولی نمی‌توان از کنار تاثیر فشار‌های موجود در کاهش روحیه نشاط و شادی جامعه چشم پوشی کرد.
وی اضافه کرد: بخش مهمی از اینکه ایرانیان امروز به مردمی پرخاشگر، کم تحمل و غمگین تبدیل شده‌اند ریشه در فضای کلی جامعه و مشکلاتی دارد که روزانه با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم و تا وقتی شرایط حاکم بر جامعه بهبود نیابد نمی‌توان به تغییر شرایط موجود امیدوار بود.
اجاره خونه و خوراک و پوشاک و قیمت ماشین بماند ....
شادم و شادم
از غم آزادم
اما من 50 سال قبل در خیابان به دنیا نیامدم! در خانه ای زندگی کردم که توالت و حمام داشت! در خیابان زندگی نکردم! می توانستم مسافرت بروم و تفریح داشته باشم و از همه مهم تر امید به آینده داشتم.
اما بعد از 30 سال کار و تحصیل و تلاش کارمان به جایی کشیده که باید اشکنه بخوریم و لنگ ببندیم و در خیابان بخوابیم و قضای حاجت کنیم!
کم آوردیم بخدا روزی هزار بار آرزوی مرگمو میکنم کلا واکسن نزدم بامید اینکه کرونا بگیرم و تمام
آدم تو سرویس بهداشتی هم عقد کنه اگر احساس امنیت هم اونجا داشته باشه بهترین زندگی رو خواهد داشت ولی اگر در کاخ سعدآباد هم باشی و امنیت نه هیچ وقت خنده رو لبات نمیاد پس ربطی به رسانه های غربی نداره توهم نزن!
ما مثل مردم هند زندگی کنیم تا یه عده تمام سرمایه های کشور را غارت کنند؟
همون هندي كه سرويس بهداشتي نداره محصولات كشاورزي ما را به دليل درصد سم بالا پس داده. وااسفا
ظاهرا این شما هستی که کلا تحت تاثیر رسانه های داخلی هستی که حتی مردم آمریکا و اروپا را بدبخت جلوه می دهند !
شرایط زمان و مکان را باید در نظر گرفت. غارنشینهای 10000 سال پیش هم خیلی خود را خوشبخت میدانستند.
که باید خل ترین مردم دنیا لقب بگیرن
ایران صدر جدوله
65 کیلومتر رفت 65 کیلومتر برگشت: 130 کیلومتر طول مسیر کار منه (ازکرج تا تهران)
بدون ماشین، با مترو، جنازه میرسه خونه.
ساعت 7 میزنم بیرون ساعت 8 شب میام خونه.
حقوق 5 تومن.
قسط 5 تومن.
چطوری دارم میگذرونم، چی میخورم، قبض چطوری میدم: خدا بزرگه! خخخخخخ
برای اینکه بدونید کی بدبخت تره باید به درصد خودکشی تو کشورها نگاه کنید
شما همه چی رو توی فساد و مشروب میبینید؟
از کوزه همان برون ...
اصلا توی این کشور زندگی میکنی؟