دامدار نقشی اساسی در صنعت تولید گوشت و لبنیات دارد و دامداری از آن دسته مشاغلی است که علیرغم درآمد مناسب، به دلیل مشقت و سختی‌های خود کمتر سرمایه گذاری را به خود جذب می‌کند.
به گزارش ایسنا، در واقع دامداری اگرچه در شرایط مطلوب شغل پردرآمدی است، اما به جهت اینکه تولیدی است که با موجودی زنده سروکار دارد، به خودی خود شغل سختی هم است، حال اگر شرایط نامناسب باشد این سختی‌ها چند برابر می‌شوند، سرمایه‌های چند تنی به خطر می‌افتند و دامدار به چه کنم چه کنم می‌افتد. دام موجود زنده‌ای است که باید غذا بخورد، مراقبت شود، به موقع واکسن دریافت کند و حتی به موقع کشتار شود، اما وقتی شرایط نامناسب می‌شود نظم پرورش دام به هم می‌خورد و ضرر‌های سنگین به دامدار تحمیل می‌شود.
در سال‌های اخیر تقریبا تمامی دمداران کشور از جمله دامداران استان مرکزی در این شرایط نامناسب به سر برده اند و گاه کار آنقدر بیخ پیدا کرده که گرسنگی دام‌ها و نبود نهاده به موضوع بغرنجی تبدیل شده و در نهایت دامدار عطای دامداری را به لقای مشکلاتش بخشیده و دام هایش را فروخته است و تمام.
در حال حاضر دامداران با مشکلات عدیده‌ای از جمله کمبود و قیمت بالای نهاده، نوسانات قیمت بازار و افزایش قیمت‌های جانبی مواجه شده اند، در این شرایط برخی از این شغل خارج شده و سرمایه خود را به بخش‌های دیگری برده اند و برخی هم متاسفانه ورشکست شده اند.
سروکار داشتن با موجود زنده به عنوان یک محصول آنهم وقتی پای امنیت غذایی مردم به میان می‌آید ابعاد و حساسیت‌های بالایی به خود می‌گیرد و هر کدام از این ابعاد پیچیدگی‌ها و هزینه‌های خاص خودشان را بر دوش تولیدکننده می‌گذارند.
دامپروری با چالش‌های زیادی مواجه شده، چالش‌هایی که تحت تاثیر تحولات اقتصادی و البته سیاسی کشور مدام شکل عوض می‌کنند و چاله‌ها و چاه‌هایی را در مسیر فعالان این بخش ایجاد می‌کنند.
محمد یکی از دامداران در استان مرکزی در خصوص مشکلات دامداری می‌گوید: دامداری شغل آبا و اجدادی ماست و از بچگی با دام سروکار داشته ایم به همین دلیل همین حرفه را ادامه داده و شغل پدر را در پیش گرفتم.
وی افزود: سال‌های پیش بازار دامداری بازار خوبی بود تا اینکه مشکلاتی ایجاد شد و بازار را دگرگون کرد و کار به جایی کشید که در حال حاضر برخی از دامداران ورشکسته شده‌اند و بسیاری از آن‌ها در مرز ورشکستگی قرار دارند.
محمد اضافه کرد: این شرایط ناشی از هزینه‌های بالای تولید و نگهداری است. گران بودن نهاده و نبود بازار مناسب از مهم‌ترین عواملی هستند که گریبان‌گیر اقتصاد دامداری‌ها شده اند.
وی ادامه داد: این بازار بی رمق رو به نابودی است و باید برای خروج از این شرایط فکری می‌کردم پس با توجه به اینکه بازار ماشین و مسکن رو به صعود است، نیمی از دام هایم را فروختم و نیسان خریدم، این نیسان اگر در گوشه حیاط بماند سود بیشتری از گاو‌هایی دارد که هرروز باید خوراک بخورند. در حال حاضر نیمی از سرمایه ام در کنار دام‌ها چادر بر سر دارد و آفتاب می‌گیرد.
این دامدار ادامه داد: برای خوراک باقی دام‌ها دچار مشکل هستم و تاکنون بخشی از طلای همسرم را فروخته و خرج خوراک دام‌ها کردم، اگر وضع این چنین پیش برود ترجیح می‌دهم تمام دام‌ها را به طلا تبدیل کنم تا شاید خیالم از بابت سرمایه ام راحت شود. من تخصصی در حرفه دیگری ندارم لذا نمی‌توان شغلم را هم تغییر دهم.
محمد با اشاره به اینکه همه وعده حل مشکل را می‌دهند، اما در عمل کاری انجام نمی‌دهند، گفت: میزان سهمیه‌ای که به دامدار تحویل داده می‌شود کفاف نیاز دام‌ها را نمی‌دهد. فشار روی دامداران استان زیاد است و اگر این روال بخواهد ادامه پیدا کند آینده صنعت دامپروری استان نگران کننده می‌شود.
دامدار دیگری از فروش ۴۰ راس گوساله برای سیر کردن ۶۰ راس دیگر و فروش طلا‌های همسر و ماشینش برای ادامه فعالیت دامداری اش سخن گفته و افزوده بود: یکی از دامداران داوود آباد سال گذشته ۶۰۰ راس دام سنگین داشته، ولی حالا تعداد دام هایش به ۲۵۰ راس رسیده و به گفته خودش تا پایان سال به ۱۵۰ راس نیز خواهد رسید و این یعنی فاجعه برای تولید!
شرایط دامداری در استان مرکزی شرایط نگران کننده‌ای است و از آنجا که صنعت دامداری مستقیما با خوراک مردم سر و کار دارد، شرایط نامطلوب این صنعت نگرانی‌های بسیار را پدید می‌آورد.
دامداران تا آنجا که بتوانند با فروش دیگر سرمایه‌ها و حتی تعدادی از دام‌ها سعی می‌کنند برای دام‌های گرسنه باقیمانده شان غذا تامین کنند، ولی چون غذا کمیاب و گران شده عموم آن‌ها توان غلبه بر شرایط نامساعد را ندارند، پس دام‌های باقیمانده را می‌فروشند و از با خروج از بازار نابسامان تولید، خانه و زمین و خودرو می‌خرند تا مگر در بازار نابسامان‌تر این کالاها، فارغ از دردسر‌های تولید، سود‌های آسان کسب کنند.
آنچه وضعیت را نگران کننده‌تر می‌کند، گران شدن بی وقفه گوشت قرمز و پیش بینی‌هایی است که در چنین شرایطی در خصوص کمبود گوشت در سال آینده به گوش می‌رسد و باید برای جلوگیری از تحقق این پیش بینی‌ها کاری کرد.