بسیاری از ما به دلایل زیادی پر خوری می‌کنیم مانند زمان‌هایی که ناراحتیم و فکرمان درگیر است. آنقدر می‌خوریم و حواس‌مان نیست که وقتی به خودمان می‌آییم معده درد و حالت تهوع داریم.
گاهی اوقات هم به این دلیل که به طولانی مدت گرسنه بودیم دچار پرخوری می‌شویم. متاسفانه در هنگام پرخوری، مغزمان کمی دیرتر فرمان سیر شدن را دریافت می‌کند و به همین علت ما از حالت تهوع یا دل درد متوجه می‌شویم که دیگر خوردن بس است.
در ایام عید به علت حواس پرتی، هیجان و خوش‌حالی، پرخوری بار‌ها اتفاق میفتد که عوارض آن سرگیجه، احساس خشم، احساس بی‌قراری و ورم معده است.
وضعیت را از این بدتر نکنید و تا ۲ ساعت چیزی نخورید. اگر احساس تشنگی کردید جرعه جرعه آب بنوشبد تا تشنگی برطرف شود. اجازه دهید بدن عملیات هضم را انجام دهد پس دراز نکشید و نخوابید. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید نشستن و تکیه دادن است تا معده تان سبک شود سپس به روی دست چپ بخوابید.
زردچوبه یک ادویه ضد التهاب است که خاصیت ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی نیز دارد. کورکومین موجود در زردچوبه با التهاب ناشی از پرخوری مقابله کرده و سلامت مغز شما را بهبود می‌بخشد. برای بهره‌مندی از خواص زردچوبه، می‌توانید این ادویه را با آب داغ و لیمو ترکیب کرده و بنوشید.
نیکی اوستروور، متخصص تغذیه و صاحب بنیاد تغذیه NAO، معتقد است نوشیدن ترکیب یک فنجان آب با یک قاشق غذاخوری سرکه سیب بسیار مفید خواهد بود.
به گفته او، سرکه سیب به هضم غذا کمک می‌کند و باعث پاکسازی کبد می‌شود؛ پروبیوتیک‌های موجود در سرکه سیب نیز موجب بهبود عملکرد روده‌ها خواهد شد.
اگر فکر می‌کنید در خوردن غذا زیادهروی کرده‌اید، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیاده‌روی کنید. با این کار، نه تنها غذای خود را هضم می‌کنید؛ بلکه به لحاظ روحی و روانی نیز سبک می‌شوید. هضم سریع غذا به بهبود سطح قند خون نیز کمک می‌کند.
می‌توانید ماست یونانی که داخل آن توت ریخته‌اید را بعد از یک وعده پرخوری مصرف کنید. ماست حاوی باکتری لاکتوباسیلوس است که برای بدن مفید بوده و حالت‌های ناشی از غذا‌های شیرین و سنگینی را کاهش می‌دهد.
چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان‌ها است که از تخریب سلول‌ها ممانعت می‌کنند. برخی تحقیقات نیز نشان می‌دهند که چای سبز، قند خون را ثابت نگه می‌دارد و هوس غذایی را کمتر می‌کند.
این چای‌ها با آرام کردن عضلات شکم از انقباضات و ناراحتی‌ها شکم جلوگیری می‌کنند و به گاز‌های شکم اجازه می‌دهند که به آرامی مسیر خود را طی کنند.