سروش رحمانی کولبر نوجوان بعد از توقیف قاطرهایش توسط هنگ مرزی اقدام به خودکشی کرد. او به همراه برادرش در مرز عراق کولبری میکرد. به گفته یکی از بستگان سروش پدر او یک ورشکسته بود.
به گزارش رکنا، این فرد مطلع در ادامه گفت: «همه اهالی روستا میدانستند که اوضاع مالی خانواده رحمانی خیلی بد است. برای همین یکی از نیکوکاران شهر پاوه برای سروش و برادرش سهیل دو قاطر خریدند. در جریان کولبری نیروهای هنگ مرسی دو قاطر آنها را توقیف میکند اینجا اگر قاطر کولبران توقیف شود باید بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون به عنوان جریمه بپردازند تا دوباره بتوانند قاطر را پس بگیرند.
همه میدانستند که سروش و خانواده اش چنین پولی نداشتند. برای همین شب که شد اهالی روستا و حتی اعضای شورای روستا و دهیاری به ماموران هنگ مرزی مراجعه کردند و از آنها خواستند با توجه به شرایط مالی خانواده سروش قاطرها را پس بدهند، اما آنها موافقت نکردند.سروش هم به خاطر غصه از دست دادن قاطرها خودش را با پرده اتاق به میله پرده آویزان کرده بود. »
غیرت این نوجوان از خیلی مسئولین پشت میز نشین بیشتر بود
باید از غصه دق کنین
اگر همه جامعه از این درد دق مرگ شوند هم کم است.
تو که می خواستی با گروگان گیری از آمریکایی ها و آزاد کردن آنها با دریافت دلار، مملکت را آباد کنی! پس چی شد؟!؟!؟!
یک مشت متوهم و بی خرد، در این مملکت شدند مسئول! وای به حال ایران و ایرانی.
طرف واسه خر خودشو کشته
تو اون منطقه با شرايط بد ماليي كه براي مردم وجود داره يك قاطر يعني تمام زندگي اين مردم مظلوم يعني محل در آمد نان شب يعني نگاه بچه هاي بيگناه به دست پدري كه شرمنده ي زن و بچه هست