میزان نوشت: با وجود بلاتکلیفی مدیریتی باشگاه پرسپولیس در مقطع کنونی و عدم معرفی کارگزار رسمی این باشگاه، رسانه رسمی این مجموعه از پرداخت بدهیهای خارجی و پرداخت مطالبات بازیکنان و کادرفنی تیم خبر میدهند تا شاید فشار هواداران به این ترتیب کم و کنترل شود.
اما سوال بزرگی که در این برهه برای افکارعمومی به وجود آمده این است که این پولها از چه محلی تامین شده است؟ شاید اگر پروسه انتخاب کارگزار سرخ پوشان به نتیجه میرسید چنین اتفاقی طبیعی به نظر میآمد، اما در شرایطی که این مجموعه کارگزار و حمایت کننده مالی ندارد چگونه این حجم از درآمد توسط سرپرست مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس تامین شده است؟
البته ممکن است مدیران باشگاه پرسپولیس مدعی شوند، این مبالغ به صورت استقراض تامین شده و پس از انتخاب کارگزار ماجرا با برگرداندن پول فیصله خواهد یافت و همه چیز به حالت طبیعی بازخواهد گشت، اما با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی این فرضیه تنها یک احتمال است و هیچ ضمانتی برای اجرای آن وجود ندارد.
عدم وجود شفافیت در پروسه تامین منابع مالی این مجموعه ابهامات فراوانی را به وجود آورده است که تنها با ارائه توضیحات شفاف صدری و همکارانش برطرف شدنی است، اما در حال حاضر هیچ تمایلی برای این کار نیست و بعید به نظر میرسد چنین اتفاقی در این مقطع زمانی رخ دهد.
سکوت دستگاه ورزش نیز در قبال فعل و انفعالات این روزهای باشگاه پرسپولیس بحث برانگیز است، به ویژه وقتی شائبههایی در خصوص کمک این وزارتخانه به باشگاه پرسپولیس البته به صورت غیرمستقیم از طریق فدراسیون فوتبال در برخی رسانههای خبری مطرح شد و جنجال بزرگی در فضای هواداری و رسانهای به راه افتاد!
حالا باید دید آیا مدیران وزارت ورزش و جوانان و سرپرست مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس در این خصوص شفاف سازی خواهند کرد یا نه؟ عدم شفافیت در این ماجرا نگرانیهای بزرگی را برای فوتبالیها به دنبال دارد به ویژه اینکه وقتی خاطرات گذشته مرور میشود یا با کمی بررسی در احوالات تیمهای رقیب از جمله استقلال که در این چاه گرفتار شدند و با استقراض از افرادی خارج از مجموعه با تعهد بازپرداخت بدهی به همراه سود حاصله، میبینیم تصمیمات پنهانی دردسرهای بزرگی به وجود آورده است که هر یک از آنها تا مدتها باشگاه پرسپولیس را گرفتار یک چالش حقوقی بزرگ کرده است که برای حل و فصل آن انرژی زیادی صرف شده است.