احتمالا صدای زوزه پستانداران را شنیده‌اید، اما آیا به آواز آن‌ها هم گوش کرده‌اید؟
به گزارش فرارو، جدا از پرندگان، بخش اعظم جانورانی که دنیای وحش را می‌سازند توانایی چهچه زدن ندارند، اما پژوهشگران در ماداگاسکار کشف کرده‌اند که برخی پستانداران هم مانند انسان و پرنده قابلیت و توانایی ذاتی موسیقی دارند.
در میان آن‌ها، به‌ویژه «لِمور»ها دارای ریتم‌اند که به جز در انسان در پستانداران دیگر نادر است.
یک پژوهش ۱۲ساله روی پستاندارانی که در جنگل‌های بارانی ماداگاسکار اسکان دارند نشان از «دوئِت» (آوای دو نفره)های هماهنگ و «کُر» یا آوازهای دسته‌جمعی در میان لمور‌های در حال انقراض «ایندری» دارد که به گوش بشر اصوات و جیغ‌های بلند یا صدا‌هایی ناخوشایند مثل خروج باد از بادکنک می‌رسد، اما این اصوات دارای همان ریتمی است که در ترانه‌های ساخت بشر وجود دارد.
پژوهشگران با گوش دادن به ترانه‌های جمعی لمورها کشف کرده‌اند که این پستانداران (در ترانه‌هایشان) دارای ریتم سازمان داده شده‌اند- به این معنا که میان اصواتشان فاصله‌های دقیق و محاسبه شده (یک؛ یک) یا (یک؛ دو) وجود دارد.
آندریا راوینانی کارشناس روان‌زبانی در انستیتوی «داچ مَکس پلَنک» و یکی از محققان ارشد این تیم بین‌المللی می‌گوید: مدت‌هاست که کارشناسان به نحوه دیگرگون شدن موسیقی در انسان توجه داشته‌اند، اما علاقه به موسیقی به انسان محدود نمی‌شود.
«ایندری» سیاه و سفید که هم‌چنین بنام «باباکوُتوُ» شناخته می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین انواع لمور و یکی از معدود پستانداران آوازخوان است.
بیش از ۱۰ سال یک تیم کارشناسی به رهبری مارکو گامبا از دانشگاه تورین، توانایی‌های موسیقی پستانداران را مورد مطالعه قرار داده و آواز ۳۹ گونه حیوان در ۲۰ گروه مختلف را ضبط کرده است.