فرارو: در فوتبال ایران اتفاقات عجیب و غریب کم نمیافتد، ولی کمتر سابقه داشته که دو تیم لیگ بعد از گذشت تنها ۴ هفته از رقابتهای لیگ برتری سرمربیانشان را از کار برکنار کنند. بعد از فیروز کریمی، این بار نوبت به عبدالله ویسی رسید تا از هدایت فولاد خوزستان کنار برود.
به گزارش فرارو، تراکتور که بعد از انتقال مالکیتش به محمدرضا زنوزی، عادت به تغییرات پی در پی سرمربی دارد، بعد از سه شکست در ۴ هفته، عذر فیروز کریمی را خواست. اگرچه که بیانیه این باشگاه بوی قطع همکاری به صورت توافقی را میداد، ولی مشخصا کار فیروز کریمی در تبریز به گره خورده بود و او از کار برکنار شد. مورد دوم، اما عجیبتر است؛ این بار فولاد، تیمی که فصل گذشته در زمره مدعیان قهرمانی بود، بعد از ۴ هفته، با کسب ۲ شکست، یک برد و یک تساوی، با عبدالله ویسی، سرمربی اش، قطع همکاری کرد. این اتفاق در شرایطی رخ داده که فولاد ۴ امتیاز دارد و تیم صدرنشین لیگ برتر یعنی استقلال ۱۰ امتیازی است. حال، چه اتفاقی میافتد که تیمی، سرمربی اش را آنهم در شرایطی که فقط ۶ امتیاز با صدر جدول فاصله دارد، از کار برکنار میکند یا با استعفایش موافقت میکند موضوعی است که بهتر است مدیران باشگاههای مربوطه درباره اش صحبت کنند.
موضوع بحث برانگیزی که در این میان رخ داده، انتقاد همیشگی از تیمهای عربی آنهم از سوی ایرانیها است؛ همواره تیمهای عربی مورد نقد قرار گرفته اند که به مربیان خود زمان نمیدهند و از همان ابتدا از آنها نتیجه میخواهند. پای نقد که میشود، بی حوصلگی و اخراج سریع مربی، خصیصه تیمهای عربی میشود، ولی در عمل، چنین اتفاقاتی در فوتبال ایران رخ میدهد و رفته رفته به تعدادش هم اضافه میشود. آیا بروز چنین اتفاقی در فوتبال ایران، قشنگ است؟
مثلا وقتی در آن بازی صعود به جام جهانی مقابل کره در زمان کیروش ودر حالی که باگل قوچان نژاد جلو افتادیم مهدی رحمتی در عرض ده دقیقه سه بار خودش را زمین زد ولی هربار گزارشگر تلوزیون برای او آرزوی سلامتی می کرد! ولی بازیکنان تیمهای حاشیه خلیج فارس اگر در اثر خطا زمین هم بخوردند گزارشگر ما می گوید که اتلاف وقت شروع شد یا جالب تر این است که این اتهام را به تیم های عربستانی در مقابل تیم های ایرانی وارد میکنند درحالی که اصولا چون تیم های عربستانی با غرور خاصی خودرا همیشه بالاتر از فوتبال ایران دیده ومی بینند اتلاف وقت مقابل تیم های ایرانی را ننگ می دانند .