اگرچه ممکن است خلاص شدن از شر زغال سنگ برای برخی از کشور‌های توسعه یافته امکان پذیر باشد، اما برای کشور‌های در حال توسعه چندان ساده نیست.
به گزارش فرارو، نارش چاوهان ۵۰ ساله و همسرش رینا دوی ۴۵ ساله، کیسه‌های زغال سنگ را در دهنباد شهری در ایالت جارکند هند پُر می‌کنند. این زوج با فروش چهار سبد زغال سنگ به تاجران روزانه سه دلار دریافت می‌کنند.
راجو یک هندی دیگر شاغل در جمع آوری زغال سنگ هر روز بعد از اینکه نیم دوجین کیسه زغال سنگ برداشته از معادل را که وزن آن‌ها به ۲۰۰ کیلوگرم می‌رسد بر روی دوچرخه خود سوار کرده و به دست مشتریان می‌رساند.
او عمدتا در شب کار انتقال زغال سنگ‌ها را انجام می‌دهد تا از پلیس و گرمای هوا در امان بماند. مسافت ۱۶ کیلومتری را طی می‌کند تا به تاجرانی برسد که به او ۲ دلار پرداخت می‌کنند.
هزاران نفر دیگر نیز همین کار را می‌کنند. زغال سنگ تمام چیزی است که آن‌ها دارند.
جو زمین به شدت به مردمی نیاز دارد تا از سوزاندن زغال سنگ، بزرگترین منبع گاز‌های گلخانه‌ای جلوگیری کنند، اما زندگی مردم اینجا به زغال سنگ متکی است.
راجو می‌گوید: فقیران چیزی جز غم ندارند... اما زغال سنگ زندگی بسیاری از مردم را نجات داده است.
زغال سنگ بزرگترین منبع سوخت جهان برای انرژی الکتریکی است و بسیاری از افراد ناامید مانند راجو برای زندگی خود به آن وابسته هستند.
سازمان جهانی هواشناسی در گزارشی اعلام کرد همه گاز‌های گلخانه‌ای اصلی در سال ۲۰۲۰ سریعتر از متوسط دهه قبل انتشار یافت و این رویه در سال ۲۰۲۱ ادامه یافته است.
تنها توقف انتشار این گازها، میزان انتشار آن را تثبت و افزایش دما را که باعث آسیب فزاینده ناشی از موج گرما، سیل و خشکسالی می‌شود، متوقف می‌کند.
سوزاندن زغال سنگ، نفت و گاز، بزرگترین منبع دی اکسید کربن است که عامل ۶۶ درصد از گرمایش جهانی است.