احمد زید آبادی؛ مرتضی آقا تهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به پافشاری و انعطاف ناپذیری خود برای پیشبرد طرحِ موسوم به «صیانت از حق کاربران فضای مجازی» گفته است: «در یک روز ۱۲۰ هزار پیج علیه ما راه انداختند، اگر ۱۰۰ میلیارد پیج هم ساخته می‌شد ما کار خودمان را خواهیم کرد.»
ظاهراً دبیرکل سابق جبهۀ پایداری انتظار دارد که مخاطب پس از شنیدن یا خواندن سخنانش بگوید: احسنت! عجب نمایندۀ قاطع و سازش ناپذیری!
مخاطب عاقل، اما به او می‌گوید: فردی که که اینطور عیان، افکار عمومی را به هیچ می‌گیرد و به زعم خود، تره هم برای نظرات عموم جامعه خرد نمی‌کند، چه کارش به حضور در مجلسی که ادعای نمایندگی مردم را دارد؟
چنین آدمی می‌تواند با پشت پا زدن به حکومت و دولت و سیاست و حکمرانی و زمامداری، علایق فردی خود را در گوشه‌ای از جامعه دنبال کند و به ریش افکار عمومی هم بخندد. اما در مقام یک مدعی زمامداری، او به چه حق و بنا به چه برهانی آشکارا نظرات مردمی را که مدعی نمایندگی آن‌هاست، اینطور با افتخار نادیده می‌گیرد و تلویحاً تهدید به آتش کشیدن قیصریه‌ای برای دستمالی می‌کند؟
تصور برخی تحلیل‌گران بر این است که برخی تصمیمات نادرست و پرهزینۀ حکومتی از سر ناآگاهی نسبت به میزانِ حساسیت جامعه به آن موضوع اتخاذ می‌شود، اما جالب اینکه مرتضی آقا تهرانی ضمن اذعان به حساسیت بسیار شدید مردم به بحث اینترنت، باز هم قاطعانه بر اجرای نظرِ مغایر خود با افکار عمومی اصرار می‌ورزد!