فتحعلی اویسی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در بیمارستان لاله تهران درگذشت.
به گزارش میزان، فتحعلی اویسی زاده ۲۱ دی ۱۳۲۴ در قم کارگردان بازیگر تئاتر، سینما، تلویزیون ایرانی است. فتحعلی اویسی بازیگر تئاتر، سینما، تلویزیون ایرانی است.
او فارغ التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس آمریکا در سال ۱۳۵۳ است. وی در همان سال به ایران بازگشت و شروع فعالیت سینمایی اش با بازی در فیلم قدغن (علی رضا داوودنژاد) در سال ۱۳۵۷ بود.
پس از اتمام تحصیل به عضویت سیمای جمهوری اسلامی درآمد و در دهه شصت در فیلمهای بسیاری بازی کرد چند فیلم ناموفق هم کارگردانی کرد.
در اوایل دهه هفتاد دوباره به کارگردانی روی آورد و سومین فیلم بلندش «مریم و میتیل» فیلم موفقی از آب درآمد. فتحعلی اویسی در نیمه دوم دهه هفتاد در تلویزیون فعال بود و بازیهای زیبایی هم از خود به نمایش گذاشت.
فتحعلی اویسی در زمینه خوانندگی نیز استعداد دارد و تیتراژ پایانی سریالهای باغچه مینو و کمربندها را ببندیم نیز او اجرا کرده و یک آلبوم هم به همراه پسرش علیرضا اویسی به نام خونه دل روانه بازار کرده است.
طبق برنامه ریزی خانواده مرحوم اویسی، فردا چهارشنبه ۱۴ مهرماه، مراسم تشییع پیکر این هنرمند در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار خواهد شد.
مهرداد هاشمی ـ مدیرعامل بیمارستان لاله ـ علت درگذشت فتحعلی اویسی، هنرمند باسابقه کشورمان را تشریح کرد.
دکتر هاشمی در گفت و گویی با ایسنا دربارهی علت درگذشت فتحعلی اویسی چنین اظهار کرد: جناب فتحعلی اویسی مدتی کسالت و به بیمارستان تردد داشتند. ایشان به دلیل بیماری که داشتند تحت عمل جراحی قرار گرفتند. عمل نسبتا سنگینی داشتند که خیلی خوب انجام شد و بعد از گذراندن دوره نقاهت از بیمارستان مرخص شدند. پس از آن هم برای چکاپ تشریف میآوردند و ما در خدمتشان بودیم.
مدیرعامل بیمارستان لاله علت فوت فتحعلی اویسی را خونریزی مغزی عنوان کرد و در این زمینه توضیح داد: متاسفانه در چند روز گذشته آقای اویسی دچار خونریزی مغزی و به دنبال این مسئله، دچار کاهش سطح هوشیاری شده بودند. به اورژانس بیمارستان لاله ارجاع شدند و بلافاصله اقدامات تشخیصی و درمانی انجام و بیمار به اتاق عمل برده شد. تحت عمل جراحی مغز و دستگاه تنفس مصنوعی قرار گرفتند، ولی متاسفانه به دلیل وسعت خونریزی داخل مغز و از بین رفتن بخش زیادی از بافت مغز، نتیجه مثبتی حاصل نشد و علیرغم تلاش شدید کادر درمان، صبح سه شنبه (۱۳ مهرماه) ایشان را از دست دادیم.
دکتر هاشمی در پایان گفت: با توجه به شخصیتی که ایشان داشتند و ارتباط خوبی که با ما و بیمارستان داشتند، از کلام دلنشینشان بهره مند میشدیم. خداوند رحمتشان کند. چه روز عزیزی هم ایشان را از دست دادیم.
او پس از اتمام تحصیل عضو سیمای جمهوری اسلامی ایران شد و در دهه ۱۳۶۰ در فیلمهای بسیاری بازی کرد و چند فیلم را هم کارگردانی کرد. اویسی در اوایل دهه هفتاد دوباره به کارگردانی روی آورد و سومین فیلم بلندش «مریم و میتیل» را ساخت که فیلم موفقی بود. فتحعلی اویسی در نیمه دوم دهه هفتاد در تلویزیون بسیار فعال بود. در سینما هم بازی ماندگار او در فیلمهای «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، «سرب» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، «بانو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و «مومیایی ۳ »(محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) در یادها ماندهاست.
×!!× میرن آدما از اونا فقط خاطرههاشون به جا میمونه
کجاس اون کوچه چی شد اون خونه !♫!♭●
×!!× آدماش کجان خدا میدونه
بوته ی یاس بابا جون هنوز !♫!♭●
×!!× گوشه ی باغچه توی گلدونه
عطرش پیچیده تا هفت تا خونه !♫!♭●
×!!× خودش کجاهاس خدا میدونه
فتحعلي اويسي باديگاردش دلهاي پاك دوستدارانش بود به تعداد فراوان كه واقعا دوستش داشتند و يادش را تا ابد زنده نگه خواهد داشت ، بازيگراني هم داريم چهل كيلو بيشتر نيستند و هيچ خاطره اي براي شادي دل مردم خلق نميكنيد ولي دور خودشون چهار باديگارد دارن هركدام ٣٠٠ كيلو و هيچگاه در دل ملت ماندگار نميشن جز دل باديگاردهاشون ..
متاسفانه این اساتید دیگر تکرار نمی شوند
روحشان شاد .
بی شعوری درمان ندارد
روحت شاد استاد عزیز در قلب مردم ماندگار شدید
یادش گرامی
خدا بیامرزتش
هرکسی نغمه ی خودخواندوازصحنه رود،
صحنه پیوسته بجاست.
خرم آن نغمه که مردم بسپارندبه یاد.
خيلي حيف شد ، واقعا ناراحت شدم بغض كردم آخه چرا ؟
نوستالژي دوران جواني من با فيلمها و سريالهاي بسيار بامزه ايشون مثل بدون شرح و … گذشت ، چقدر با بازي زيبا و طنزش خنديديم و شاد شديم ،
فتل عزيز يادت باشه ديجيتال ما رو ندادي و رفتي …
بیا با من نکن نامهربونی
قد دنیا برام عشق اون میارزه
شونه تو دستام داره میلرزه
جلوی آینه این پا و اون پا میشم
از تب عشق اون گوله ی آتیشم
... روحش شاد
تسليت عرض ميكنم محضر خانواده محترم مرحوم اويسي.
تابعیت امریکا را داشت . نمیدونم چرا نرفت اونجا و سالهای باقیمانده عمر را در آرامش زندگی کنه.
اول با نقشهای منفی فیلمهای سینمایی که از تلویزیون پخش میشد شناختمش واقعا استاد بلامنازع این نقشها بود اما بعدا تو سریالها دیدیم که چه استعداد طنزی هم داشت و یه کمدین برجسته بود.
باغچه مینو بهترین سریال طنزیه که دیده ام.
اصطلاحات قشنگی بکار می برد
مثلا : دیگوله
تفاله هاي دلقك ميمانند و سلاطين ميروند
خدا رحمتش کند
روحش شاد
بازیگر توانمندی بود
چقدر لحضات خوش برای مردم ایجاد کرد
روحش شاد نامش جاودان
خاطراتم همچو باران در گذار از کوهساران .
حاصل این بذر کشته عشق هر بر دل سرشته.
ای دریغ از عمر رفته سوز و سودای گذشته.
روحت در بالاترین درجات بهشت خداوندی مرد بزرگ . آمین
استعداد در طنز ش متاسفانه دیر شناخته شد واقعا تکرار نشدنی است
دیجیتالمممم کجا بود
هنرمند هرگز نمیمیره !