فراروـ در گذشته به خورش فسنجان که دلاوری از خطه گیلان است، «فُسوجَن» می‌گفتند. آشپز‌های قدیمی این خورش را گل سرسبد «مَسمَن‌ها» یعنی خورش‌های چرب و پرروغن دانسته‌اند. نادر میرزای قاجار نویسنده کتاب «خوراکهای ایرانی» درباره فسنجان می‌گوید که هیچ سابقه‌ای از این غذا در دوران قبل از قاجار نیست.
شاید این غذا هم مثل میرزا قاسمی اختراع یکی از والی‌های ناصرالدین شاه در گیلان باشد، با این تفاوت که این والی برعکس میرزا محمد قاسم خان زن عزیز بوده و به جای نام خود نام خاتونش را روی این غذا گذاشته است، کسی چه می‌داند. لابد آن پای شاهان قاجار که در مملک‌داری می‌لنگید، همین والی‌هایی بودند که در مطبخ خانه‌های‌شان فتح‌الفتوح می‌کردند.