دنیای‌اقتصاد نوشت: فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی پر شده از شوخی با فایل‌های صوتی لو رفته از فلورنتینو پرس. حتما می‌دانید داستان چیست. رئیس باشگاه رئال مادرید سال‌ها به یک خبرنگار اعتماد کرده و حرف‌های خصوصی‌اش در مورد بزرگ‌ترین بازیکنان و مربیان رئال را با او در میان گذاشته است. گویا این خبرنگار از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ کنار پرس بوده و همه غرولند‌های او را ضبط کرده است.
حرف‌هایی که رئیس مادرید زده باورنکردنی است. او به هجو، تمسخر و تحقیر تمام بزرگان و اسطوره‌های باشگاه پرداخته؛ از کاسیاس و رائول گونزالس تا رونالدو و مورینیو و دل‌بوسکه. پرس تک‌تک این افراد را که هر کدام یک کوه اعتبار در مادرید دارند، احمق و ناکارآمد خوانده و مثلا انتخاب دل‌بوسکه را بزرگ‌ترین اشتباه زندگی‌اش عنوان کرده است. طبیعتا انتشار این مطالب با واکنش‌های بسیار تندی همراه شده است؛ مخصوصا که فلورنتینو همیشه به «اسطوره‌کشی» شهرت داشته و این اواخر هم سرخیو راموس را از رئال بیرون کرد. حالا پرس دچار دردسر شده و خودش می‌گوید افشای این فایل‌ها به‌خاطر انتقام‌جویی از تلاش او در مسیر برپایی سوپرلیگ اروپا بوده است.
هر چه هست اما، این داستان بسیاری از مخاطبان فوتبال ایران را یاد افشای فایل‌های صوتی مهدی رسول‌پناه انداخته است؛ مدیرعامل پیشین پرسپولیس که در یک بی‌احتیاطی آشکار، وسط خیابان جلوی خبرنگاران و هواداران علیه نفراتی همچون شجاع خلیل‌زاده و یحیی گل‌محمدی موضع گرفت. اگر سخنان پرس سال‌ها بعد افشا شد، فایل‌های رسول‌پناه در اسرع وقت و به صورت سریالی لو رفت. هر بار بخشی از حرف‌های مدیر پیشین پرسپولیس افشا شد و فشار را علیه او افزایش داد، همین که فضا به سمت عادی شدن پیش می‌رفت، باز قسمت بعدی بیرون می‌آمد و فشار‌ها را تشدید می‌کرد.
در نهایت هم همین مساله منجر به برکناری رسول‌پناه شد؛ هرچند پایه‌های امپراتوری پرس در مادرید بسیار مستحکم‌تر از آن است که اتفاقی برای او رخ بدهد. مخلص کلام اینکه آدم‌ها در چنین مناصب و مسوولیت‌هایی به شدت زیر ذره‌بین هستند و باید بسیار مراقب باشند. تقریبا هیچ خلوتی وجود ندارد و هیچ دوستی معتمد نیست. ایران و اسپانیا هم ندارد. هر کجا در مقیاس و اندازه خودش، گرفتاری‌های خاص خودش را دارد.